♡ မောင့်သက်လျာ ♡

အပိုင်း (၁၉)

♡ မောင့်သက်လျာ ♡ အပိုင်း (၁၉)
(🚨🔞🔞)

သူတို့ဒီရောက်တော့ ၇နာရီမို့ မှောင်နေလေပြီ .. .
သူကြောင့် သူ အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း မီးတွေ ဖွင့်ကာ ...
သူမကိုတော့ ချီလျက်ပဲ အပေါ်ထပ်တက်ကာ အခန်းထဲရောက်မှ ချပေးလိုက်သည် ...

သူမကို ချချပေးပြီးချင်း သူမလေးကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလိုက်သည် ...

"မင်း မင်းမယုတ်မာနဲ့နော် ... "
သူ့ကိုယ်ကြီးကို တွန်းထုတ်ကာ ပြောလိုက်သည် ...

"ပြွတ်စ် "
သူမ နှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ချက်နမ်းရှိုက်ကာ ...ပါးလေးကို ဖွဖွလေးထပ်နမ်းလိုက်သည် ...

"ဟင့်"
ထို့နောက်သူမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်မံဆွဲယူနမ်းရှိုက်လိုက်လေသည် ...သူမမျက်နှာ‌လေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်၍ သူမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိကပ်ကာ နမ်းရှိုက်နေ့လိုက်သည် ...

"အွန့် ...အင့်..."
သူမကလဲ သူ့မျက်နှာကြီးအား တွန်းထုတ်၍ ရုန်းနေလိုက်သည် ...

သို့သော် သူမကရုန်းလေလေ သူမှ ပို၍ တိုးကပ်ကာ အတင်းအကြပ်နမ်းလေလေ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လေ ဖြစ်သည် ...
သူမ၏ အပေါ်နှုတ်ခမ်း အောက်နှုတ်ခမ်းတို့ကို နေရာလပ်မကျန် တစ်လှည့်စီ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေလေသည် ...

"အင့် ဟင့် အင့် "
သူမလဲ ရုန်းကန်နေပေမယ့် မောင်မင်းကြီးသားအောက်တွင် အင်အားချင်းမမျှမတ ဖြစ်နေလေသည် ...

"အင်း ဟင်း"
သူ့ရဲ့ အနမ်းကြမ်း‌ေတွ‌ေကြာင့် အသက်ရှူမဝတော့သော သူမကို မောင်မင်းကြီးသား ခနလွှတ်ပေးလိုက်လေသည် ... သူလွှတ်ပေးလိုက်သည်နှင့် သူမလေးလဲ အသက်ကို မနည်းလုရှူနေလေသည် ...

"မင်း ..."
သူမသူ့ကို ပြောမလို့ စကားစလိုက်ကာရှိသေး လစ်ဟာနေတဲ့ သူမနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးတွေကို ထပ်မံနမ်းရှိုက်လိုက်ပါသည် ...

"ပြွတ်စ်"

"အွန်း ... အင့် "
သူမက ပါးစပ်လေးကို ပိတ်ထားတာကြောင့် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကိုက်လိုက်တော့ ..
"အ"
ညည်းသံလေးနဲ့အတူ နုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ပွင့်ဟသွားတော့ ...ထိုပွင့်ဟသွားသောသူမ ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာလေးကို ထိုးသွင်းလိုက်လေသည် ...