u,me and our wounds,,

0,4 | my family and their 'troubles'

dün Sunghoon'un beni öpmesiyle birlikte
birde çıkma teklifi aldım.tabii ki kabul ettim.
ardından uzunca bir süre sarıldık,1 saat kadarcık.ancak mutluluğum fazlasıyla kısa sürdü.çünkü annem,babam ve abim evde beni
bekliyordu.

"nerdesin sen!saat kaç oldu?" kapıyı açar açmaz duyduğum sesle bakışlarımı koltuğa
çevirdim.

"okuldaydım.okul çıkış saati-" sözümü bitirmeme bile izin vermeden sert bir tokat atmıştı.

"sen bir de bana cevap mı veriyorsun!hadsiz,
babanla nasıl konuşacağını nasıl bilmezsin.
okuldakilerin seni sevmemesini gayet normal
buluyorum,nedir bu ya!" suratıma karşı bağırdıktan sonra gidip tekrardan televizyon
izlemeye dönmüştü.

"baban haklı,neredeydin sen!" annem destekler şekilde eliyle babamı gösterdiğinde
başımı yere doğru eğdim.tek düşündüğüm
benden daha da kötü olanların olduğuydu,
ben yine de iyi durumdaydım.

"özür dilerim.bir dahakine daha erken gelmeye
çalışırım" dedim ve yere bakarak odama yürümeye başladım.

bu sırada bitmek tükenmek bilmeyen aile
fertlerimden abim karşıma çıktı.

"yine ne haltlar yedinde kızdırdın annemle
babamı şu ezik halinle?" dedikten sonra kısa
süreli bir kahkaha atmıştı.

"ben hiçbir şey yapmadım,kendi kendilerine
diklenip çaresizliğimden zevk alıyorlar!"
sinirle sesimi yükselttiğimde kaşları çatılmıştı.

"sesini yükselticek durumda olduğunu sanmıyorum,küçük ezik.çeneni kes ve uza şurdan." abim biraz daha insaflı davrandığı
için şükretmiştim.hemen odama girip kapımı
kilitledim.

"ben ne yaptımda bu insanlarla aynı eve düştüm!" çantamı masamın üzerine koyup
ödevlerimi çıkarttım.bu evden kurtulabilmek
için ders çalışmam gerekiyordu.

tam test çözmeye başlamıştım ki telefonuma
bir mesaj geldi.gizli bir numaradan,bir fotoğraf
gelmişti.

bir yandan düşündüğüm şey olmasın diye dua ederken,bir yandan da mesajı açıyordum.
fakat dualarım tutmamış,tahmin ettiğim o
şeydi.

,,,

en güzel yerde kestim😃😃

kendinize iyi bakınnn🔥🔥🔥