KALP ACIR MI BABA? (DADDY) +18

0.3.

Araba hareket ederken son bir saattir yaptığım gibi yüzünü izlemeye devam ediyordum. Hayatım boyunca yabancılardan kaçmıştım ama bu adamda beni çeken farklı şeyler vardı. Sadece yakışıklılığı değil nedense farklı hissettirmişti. Olaylı bir günden sonra insanın sıcak yatağında uyuması gibiydi onun yanında olmak. Güvenliydi.

"Çok mu beğendin beni?" 

Aynı zamanda sinir bozucu

"Ne alakası var gözüm dalmış sadece"

"Evet kesin öyledir"

Onunla girdiğim laf dalaşında ne kadar haklı çıkmak istesemde. Arabanın sıcaklığı ve hafif hafif yağmaya başlayan yağmur resmen bedenimi esir almış gibiydi. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken gördüğüm tek şey ev gibi hissettiren kara gözlerdi..

"Uyan artık."

Saçlarımda gezinen ellerle yavaş yavaş uykumdan sıyrılmaya başlamıstım. 

"Saatlerdir uyuyorsun."

Yerimde doğrulmaya çalışırken kafamı toplamaya çalışıyordum. Sırmımı yattığım koltuğun sırtına yaslarken yavaşça etrafı incelemeye başladım. Genel olarak siyah renklerden oluşan bir tasarımı vardı evin salonunun.

"Neresi burası?"

"Evime geldin."

"Sana neden güvendim acaba?"

"Sorgulama küçük, bazı soruların cevapları olmaz."

"Evine kadar geldim ama adını bilmiyorum.

"Hazin Kara."

"Benim adımı sormayacak mısın?"

Yüzünü yüzüme yaklaştırmasıyla bir anda irkildim. Burnu neredeyse burnuma değecekti. Dünya üzerindeki hiçbir kadının hayır diyemeyeceği o gülümsemeyle bana bakarken sol yanağındaki gamze ortaya çıkmıştı.

"Cevabını bildiğim sorular sormam, ufak"