KALP ACIR MI BABA? (DADDY) +18

7.0.

Sanırım öleceğim.

UTANÇTAN

Hazin'le geçirdiğimiz o akşamdan sonra resmen ondan köşe bucak kaçıyordum. Tamı tamına iki gün geçmişti o malum akşamın üzerinden. Hazin o gün dinlenmemi söyleyerek yanağıma ufak bir öpücük bırakarak odadan ayrılmıştır.

Şuan karşımda sadece altında düşük bel bir eşofmanla duruyordu, hareket ettikçe gerilen kaslı sırtını bana sergileyerek salata hazırlıyordu.

"Roka istemediğine emin misin?"

Bana sorduğu söylediği her şey yanaklarımı kıpkırmızı yapıyordu.

"Evet istemiyorum, acı oluyor."

Son olarak ezdiği cevizleri salataya ekleyerek ve kendi kahvesini de alarak karşıma oturdu.

"Sen yemeyecek misin?"

"Hayır kahvem var. Ayrıca spor sonrası yemek yemeyi çok sevmem. Midemi bulandırıyor."

Ağırca kafamı sallayarak salatama döndüm ve yemeye başladım. Yüzüne bakmadan yemeye çalışıyordum. Tam dalmışken yanımdaki sandalyenin çekildiğini hissettim. Yoğun kahve kokusu ciğerlerimi doldururken yanaklarım yanmaya başlamıştı.

"Konuşmayacak mısın benimle küçüğüm, hm?"

"N-ne konuşalım?"

Bir anda sanki aklına bir şey gelmiş gibi ciddileşerek sandalyesinden kalktı ve masanın etrafında sıkıntılı bir şekilde volta atmaya başladı.

"Pişman mısın yavrum? Kafamı sikeyim tutamadım kendimi özür dilerim."

"Ne? Neden böyle düşünüyorsun"

"Ne düşünmemi bekliyorsun? İki gündür yüzüme bile bakmıyorsun resmen benden kaçıyorsun."

Acıyan ayağıma ve pancar gibi olmuş yanaklarıma rağmen karşısına dikildim.

"Pişman falan değilim duydun mu? Yine olsa yine yapardım ama sen utandığımı anlayamayacak kadar aptalsın işte."

Lafımın bitmesiyle beraber beni belimden kavrayarak deli gibi öpmeye başladı. 

Elimi omuzlarına atarak ona acemice karşılık vermeye çalışıyordum. Beni kucaklayarak koltuğa doğru yürümeye başladı. Benimle beraber koltuğa oturarak beni sol dizine oturttu. Garipti ama şuan sorguladığım son şey üç gündür tanıdığım bir adamla öpüşmemdi. 

"Özür dilerim güzelliğim. Anlayamadım... siktir sen öyle yapınca kendimi bok herifin teki gibi hissettim sanki sana zorla dokunmuşum gibi."

Ensesini okşayıp boynundaki kokuyu içime çekerken sorun değil diye mırıldandım. Sanırım şuan konuyu açmanın tam sırasıydı.

"Anlat ne zamandır tanıyorsun beni?"

Onun için sor bir konuşma olacaktı belli ki beni iyice kucağına yerleştirerek konuşmaya başladı sıkıntılı nefesler veriyordu.

"Geçen yıl seni ilk gördüğümde sırılsıklamdın. Üniversite kayıt günüydü belli hatırlıyorsundur o günkü dehşet trafiği işte bende o trafikteydim o gün seni ilk defa koşa koşa arabamın önünden karşıya geçerken gördüm. Sonra elim hep üzerinde oldu her hareketini izlemek istedim bilmek istedim çok tanımak istedim. Senin hakkında her şey inanılmaz geldi bana, maydanozdan nefret etmen bile arkadaşınla kampüs çıkışı laf arası konuşurken söylediğin şey benim yüzümü bütün gün gülümsetmişti. Ben seni çok sevdim Eva. Bir insan bir insanı uzaktan ne kadar sevebilirse işte ben o kadar sevdim seni."

Oydu

Benim şans dediğim her şey oydu.

Benim şansım oydu ve her zaman o olmuştu.

Hazin Kara

Yüzüme tedbirli bir ifadeyle bakıyordu ne yapacağımı kestiremiyor gibiydi. Ona beni izlediği benden saklandığı için kızmalıydım sinirlenmeliydim ama yapamadım içimden bile gelmedi o an sadece neden daha önce karşıma çıkmadı diye düşündüm.

İçimden geleni yaptım sımsıkı sarıldım ona. Hiçbir cinsel istek olmadan sevdiğim için ihtiyaç duyduğum için sarıldım.

KUZULARR UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR VOTE ATMAYI VE YORUM YAZMAYI UNUTMAYINN