27 Eylül
Bugün için yazabilceğim bir şeyler düşünüyorum. Elimde kalemim masamın bir kenarında duran kahvem ve camımın kenarında her gece beni görünüşüyle mutlu edebilen akşam sefası bana eşlik ediyor. Güneş batmış ve ay ışığının hafif ışığı eşliğinde açmıştı bir kez daha bu çiçek.
Normalde uyuduğumdan daha fazla uyudum bugün, hiç uyanmak istemedim. Biraz tembellik ettim ve birazda gözümün önünde su gibi akıp giden hayatıma müdahele etmek istemediğimdendi.
Bugün Atsu'nun vardiyalı çalıştığı kafedeki bir başka iş çalışanı hasta olduğundan Atsu daha fazla çalışacakmış. Onun adına üzüldüm, yanına gidip onunla kahve içmek isterdim, onun o hoş sohbetinin içinde kendimi kaybetmek isterdim lâkin dediğim gibi bugün sadece uyumakla yetindim.
Yazacak hiç bir şeyimin olmaması can sıkıcı bu nedenle bir şiir yazacağım.
Gri saçların,
Okşamayı seviyorum.
Meleklerle yarışan sesin,
Dinlemeyi seviyorum.
Farklı bir evren gözlerin,
İçinde kayboluyorum.
Solgun dudakların,
Daha fazla arzuluyorum.
Yapabilcek olsaydım onun için destanlar yazardım ama şuan yapabilceğimin en iyisi bu. Eminim gelecekteki ben bunların hepsini anlayacaktır.
Elveda bugünüm ve yaşadıklarım!
