POV BIBI
Kaj en ik staan aan de rand van een rivier en voor me zie een grote, mooie witte boot. De boot is super mooi versierd met rode rozen en kaarsen. Voorin liggen twee grote rode kussens en een picknickmand.
Ik ben helemaal sprakeloos, kijk even naar Kaj en dan weer terug naar de boot. "Uhm.. ikk.. uhh.." begin ik stamelend.
"Ik wil je graag wat vragen" zeg Kaj en kijkt me serieus aan. "Uh.. ja tuurlijk, je kan me alles vragen." Zeg ik terug. "Denk je dat Nour het leuk en mooi vind dat ik dit voor haar heb geregeld?" Vraagt Kaj en vanaf dat moment brak mijn hart in een miljoen stukjes.
Het begint steeds kouder te worden maar ik probeer een glimlach te forceren en antwoord dan terug."ja uhn Nour zou het zeker prachtig vinden" Ik voel tranen opkomen en probeer ze in te houden. Hoe kon ik ook denken dat hij dit voor mij zou doen, Kaj vind mij niet eens leuk.
"Echt? Oh ik hoop het zó erg! Ik vroeg het aan jou want jij en Nour zijn dezelfde leeftijd en kwa doen en zijn lijken jullie wel een beetje op elkaar" zegt Kaj met een glimlach en ik fake een glimlach terug. "Oh ja sorry dat dit midden in de nacht moest" zegt hij dan nog en kijkt dan weer trots naar de boot.
"Ik hoop voor je dat Nour het heel leuk gaat vinden" probeer ik zo vriendelijk mogenlijk terug te zeggen. "Dankjewel Bibi, je bent echt een goede vriendin" zegt Kaj waarna hij mij in een knuffel neemt. Ik adem zijn lichaamsgeur in, koester dit moment en dan komen de tranen en toch uit.
"Ahw Bibi, moet je nou huilen?" Vraagt Kaj en neemt me nog steviger vast. "Ik ben gewoon heel blij voor jou en Nour." Antwoord ik terug, proberend niet te snikken. "Naww je bent echt een schat wist je dat." Zegt Kaj met een glimlach en geeft mij een kus op mijn voorhoofd.
"Nou ik ga maar weer eens naar bed" zeg ik en wil me omdraaien. "Wacht ik loop wel even mee terug, van je broer moet ik goed op je letten, en Nour komt toch pas over een half uurtje" zegt Kaj dan. "Oh nee, is niet nodig hoor, ik red mezelf wel" zeg ik. "Weet je het heel zeker, ik wil niet dat een of andere enge gast je mee neemt" zeg Kaj toch wel een beetje bezorgd. "Nee is echt geen probleem ik weet de weg. Groetjes aan Nour en weltruste alvast" zeg ik, fake een lach en loop dan richting huis.
Na even te hebben gelopen kan ik mn tranen niet meer inhouden, en sromen ze naar beneden als een waterval. Kaj heeft er misschien geen idee van maar hij heeft echt mijn hart gebroken. Ik denk toch dat ik eerder aan hem had moeten vertellen dat ik iets voor hem voelde, niet dat ik Nour niet een relatie met hem gun maar ja..
Ik open de deur, gooi hem met een klap weer dicht en ren als een speer baar boven. Ik open mij kamer deur, gooi die ook dich en val dan huilend op mijn bed neer.
Fuck!fuck!fuck! Denk ik bij mezelf. Hoe kon ik überhaupt denken dat Kaj iets voor mij zou voelen en dat dat van net een verassing voor MIJ was. Niemand vind mij leuk, vandaar ook dat ik nog nooit een serieus vriendje heb gehad. Natuurlijk was deze verrassing voor Nour, Nour is slim, heeft veel talenten, is grappig en knap en ook nog is de Nederlandse Ariana Grande. En ik.. ja ik ben een naïef, saai, talentloos en lelijk meisje die hopeloos verliefd is op iemand die ik toch nooit zou kunnen krijgen.
Ik lig nogsteeds snikkend na te denken in mijn bed. Ineens hoor ik mn deurklink naar benden gaan en zie ik Dioni binnen komen lopen. "Hey kleintje wat is er gebeurt? Is alles wel oké?" vraagt hij een beetje bezorgd en komt naar me liggen. "Nee Dion niks in mijn leven is 'oké'!" Dioni is de enige die mij (of meisjes in het algemeen) snapt, als een meisje huilt moeg je niet allemaal vragen stellen maar gewoon knuffelen en afwachten todat het meisje begint te praten. En dat was percies wat Dioni deed. Hij probeert mij te kalmeren en streelt zijn handen door mijn haar.
Na een paar minuten ga ik wat rechter zitten en kijk Dioni aan. "Goedzo vertel me nu rustig wat er is gebeurt" zegt Dioni. "Kaj.." was het enige wat er uit kwam. "Kaj? Wat is er mat Kaj?" Zegt Dioni met nogsteeds een kalmerende stem.
"Hij brak mijn hart" zeg ik en voor de zoveelste keer voelde ik mijn wangen nat worden van het huilen en ik begraafde mijn hoofd in Dioni's shirt.
