- 7 -

66 6 42
                                    

Jeongin~
Gece saat bilmem kaç olmuştu ve ben Chan'ın adını verdiği sokaktaki bütün evleri sapık gibi inceliyordum. Umarım kimse fark etmezdi çünkü o zaman yok olmak isteyebilirdim.

"Jeongin, saat 10 oldu sen burada ne arıyorsun?"

Tamam sanırım aradığım kişiye ev gözetlerken yakalanmak kötü bir şey değildi?

"Ayrıca evimi nerden buldun?"

"Chan'dan sadece sokak adı aldım... Bütün evleri gözetleyerek buralara geldim..."

"Neden?"

"Seninle konuşmak için..."

"Hiçbir şey anlatmayacağım."

"Hayır anlatıcaksın?"

"Neden anlatayım? İki gündür tanıştığım birisine?"

"Bazen yıllık arkadaşındansa üç aylık insanları tercih edersin."

"Mantıklıymış... İçeri gelmek ister misin?"

Chan misafir sevmiyor diyince eve girmem zor olur demiştim. Davet etmesi aklımdan bile geçmemişti ve bu beni oldukça şaşırtmıştı.

Yüzüne fazla garip bakmış oldum ki o da bana garip bir şekilde bakmaya başlamıştı. Birazda üşümüş gibiydi... Bu soğukta hiçbir şey almadan çıkılır mı?

Hırkamı alıp üstüne doğru yürüyünce birkaç adım geri kaçtı. Azarımı duyması ile ise de durdu.

"Bu soğukta bu hal ne? İnce beyaz bir tişört ile çıkmışsın? Hasta olup bir hafta gelmeyeceksin herhalde? Çabuk kapıyı aç! Konuşurken arada burnunu çekiyorsun fark etmedim sanma! Ağlak bebek!"

"Ne ağlaması. Soğukta kaldım diyeydi."

"Aynen market götünün dibinde."

"..."

"Hadii aç şu kapıyı!"

"Açtım... Geç içeri hadi."

"Tamamdır!"

"Benden sonra ne oldu?"

"Bir dakika~ Al oku!"

"Sağ ol..."

---

Hyunjin~
Neden evime davet ettim ki diye düşünmeden edemediğim bir durumdayım... Dışarda üşüdüğüm için evde sıcak çikolata yapan bir Jeongin ile baş başayım ve neden bilmiyorum ama Jeongin'in davranışları sıcak hissetiriyor. Belki de basit şeylerdir ama daha önce kimseyi evime bile almayan ve ailesinin bile evinde kalmasını istemediği birisiyim.

"Bak sıcak çikolatalar da hazır! Aslında bu tatlı sıcak çikolata ile sıcak sohbetlere girilirdi ama şu an böyle bir şansımız yok gibi... Hadi anlat yoksa sabaha kadar başında dikilir seni de uyutmam!"

"Ailen?"

"Arkadaşımda kalıcam dedim yani her türlü burdayım. Kovacak değilsin ya?"

"Belki? Neden olsa insanları dö- Neyse savunduğun için teşekkür ederim."

"Teşekküre gerek yok geç kalan bir savunmaydı... Sen gruptayken savunsam daha az şey duyardın. Özür dilerim erken atılmadım."

"İnan savunmam bile yeter. İlk defa savunuldum desem yalan olmaz."

"Ne yaptı dövülen salak?"

✓Sarılabilir miyim? #hyunin ٭ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin