Ateş Yakmak (Final Oldu)

3 bölüm

Güzellerim yazı şeklini değiştiriyorum artık ince harfle yazıcam kitabi🤍

Ailesi olan çocuklar çok mutlular, ağlayınca dertlerini annelerine anlatırlar, bişeye ihtiyaçları olunca babalarından isterler, kim bilir ne mutlulardır. ben...bende çok mutlu olabilirdim eğer ailem beni küçüken çöp kutusuna atmasaydı.

10 dakikadır Enes karaca'yla birbirimize bakıyoruz ne o konuşuyor ne ben konuşuyorum sadece birbirimize bakıyoruz, gözleri o kadar güzel ki beni benden alıyor. Of ben ne diyorum rana kendine gel normal kahverengi göz işte.

Derin düşüncelerimden çıkınca en son neler olduğunu hatırladım ve korkmaya başladım çünkü ENES KARACA KATİL OLDUĞUMU BİLİYOR ve bu çok kötü bir durum.

"Ne..ne saçmalıyorsunuz bırakın beni" dedikten sonra ardından hemen bağırmaya başladım "YARDIM EDİN BURDA BİR SAPIK VAR YARDIM EDİN" hemen eliyle ağzımı kapatıp
"sus yoksa polisi ararım" deyince sakinleştim "afferim böyle ol" yavaş yavaş elini ağzımdan çekti, çok yazık gerçekten bu durumdayken sakinleşiceğimi sanıyor bu salak, elini çektiği anda ona kafa attım o kafasındaki ağrıyla  geriye giderken yerdeki taşı alıp kafasına vurdum, saniyeler sonra bedeni yere düştü

Yarım saatir yerde olan cansız bedenine bakıyorum hiç bir yaşam belirtisi yoktu, ben..ben onu öldürdüm dünyanın en iyi boksörunu öldurdum ben. polisler bu işin peşini asla bırakmaz, eğer beni yakalarlarsa yemin ederim öldürürler. uzaktan polis sesi gelince ve ambulans sesi gelince onun için geldiklerini anladım ve orda bir saniye bile beklemeden eve doğru giden yolda koşmaya başladım.

Yarım saat sonra

Eve vardığımda kimseye cevap vermeden odama girip üstümdekileri çıkarıp üstüme bişey giymeden iç camaşırlarımla yatağa girdim, kafam o kadar karışıktı'ki üstüme bişey alıcak gücüm bile yoktu yarım saat boyunca koştum ve aşırı yorgunum ama aklımda birsuru soru vardı acaba Enes öldü mü? Peki polisler nerden biliyodu bizim orada olduğumuzu? Yada biri mi vardı orda peki ben niye görmedim aklımda o kadar çok soru varki uyuyamıyorum.

Tamam sakin rana sakin şimdi bunu düşünme zamanı değil sadece Güzel şeyler düşün ve uyu, bir 10 dakika daha tavana baktıktan sonra göz kapaklarım kapanmaya başladı ve kendimi derin bir uykuya serbest bıraktım.

8 ay sonra

"Gerçekten şuan rekor kırmış olabiliriz çünkü 2 AYDIR KİMSEYİ ÖLDÜRMÜYORUZ!" sude'ye ters ters bakıp "karanlık odayı özledin herhalde?" Sude bana dönüp tiksinirmiş gibi baktı "evet o kadar çok özledim ki cesetlerle dans etmeyi bilemezsin" sude'ye sırıtarak baktım   "Kendine sevgili bulamayınca cesetlerle mi sevgili olmaya başladın gerçekten mi a bak bu sana iyi gider" Sude ayağa kalkıp yanıma gelicekti ama ayağı takılınca önümde yere yapıştı hakan onu kaldırmaya çalışırken Kuray Mert ve ben gülmekten karnımıza ağrı girdi.

"Of dizim çok ağrıyor" sudeye bakıp  "geber" dedim Hakan hemen bana dönüp "Rana yapma şunu sonra sizi zor ayırıyorum" hakan'a ters ters bakıp kuraya döndüm telefonla ilgileniyordu,Kuray bu aralar çok garip davranıyor bazen bize ihanet eder mi diye düşünüyorum çünkü gercekten artık gruptan degilmiş gibi davranmaya başladı..

"Napıyorsun Kuray" telefonu görmek için yakınlaştığımda telefonu kapatıp cebine koydu ve bana korkuyla bakmaya başladı "Kuray yemicem ya telefonunu niye öyle bakıyosun ya sadece bakıcaktım" Sude hemen araya girdi "e tabi senin gibi bir yüzsüze kim sırrını söylesin ki" sude'ye dönüp "beni kendinle karıştırma bence çünkü senin neler yaptığını hepimiz biliyoruz" Sude sinirlenip ayağa kalktı ve odasına doğru yürümeye başladı "anca kaç zaten gerçekleri kabul edemiyosunki"

2 saat sonra 17:45

"Hakan ben mağaza'ya gidip gelicem" hakan salona gelip "tamam çabuk gel, yanınada bıçak falan bişeyler al korunmak için" hakan'a şaşırmış gibi baktım "saçmalama hakan o kadar da değil" hakan bir kaşını kaldırıp "o kadar da değil mi haberleri izlemiyosun heralde bu aralar çok cinayet işleniyor" hakan'a anlamamış gibi baktım "Hakan sanki biz cinayet işlememişiz gibi konuşuyosun saçmalama ya" hakanı dinlemeden evden çıktım.

20 dakikadır yürüyorum evden çok uzağa gittim evin yanında mağaza vardı ama ben uzağı seçtim çünkü hava çok güzeldi ve bende fazladan yürümek istediğim için uzağı seçtim.

Bazen düşünüyorum bu sekiz ay boyunca neden kimse Enes karaca'dan bahsetmedi haberlerde ondan hiç bahsedilmedi ama neden o ölmedi mi? Onu ben öldürdüm ölmeli çok emindim öldüğünden, ya ölmediyse o zaman peşimi asla bırakmaz of rana off.

Mağaza bir kaç metre uzaktaydı mağazaya doğru yürüyordum ama önümde bir araba durunca bende durdum buda neydi böyle?

Etrafa baktığımda sokakta kimsenin olmadığını gördüm içime bir korku girdi katil olabilirdim ama bende korkabilirim sonuçta, katiler korkmaz mı sanıyorsunuz aslında korkarlar ama belli etmezler duygusuz sanırsınız ama aslında duygusuz değiler sadece öyle görünüyolar

Arabanın kapısı açılınca korkudan iki adım geriye gittim arabadan biri inince arkama dönerek koşmaya başladım sahi ya neden koşuyordum belki sadece kaybolan biriydi ve yolu soracaktı koşarken düşüncelere daldığım için ayağım yerdeki taşa takıldı ve yere düştüm acı'yı umursamadan kalktım tam koşuyordum ki kolumdan biri tutup beni hemen yan sokağa aldı burası çıkmaz bir sokaktı ve burayı kimse göremezdi ah lanet olsun ellerim titriyo

"YARDIM EDİN KİMSE YOK MU YARDIM EDİN" karşımdaki adam elini ağzıma koyup beni susturmaya çalıştı, bacak arasına tekmeyi bastığımda beni bıraktı tam kaçıcaktım ki beni tekrar tutup duvarla arasına aldı "eğer bir daha kaçmaya çalışırsan seni öperim kadın!" bu ses..bu..ses bu ses Enes'in sesi hemen başımı kaldırıp ona baktım gözlerimiz buluştu "ben..ben seni ama ben seni-" beni dinlemeden bir tane mendili burnuma doğru götürdü o an bana bayıltma ilacı verdiğini anladım ne kadar çabalasamda artık çok geçti, onun kucağına düştüm, Enes karaca beni kaçırmıştı ve bunun bedeli çok ağır olucaktı onu öldürecegim!

Evet güzellerim bu bölümün de sonuna geldik umarım beğenmişsinizdir🤍