WİZARD

(2)

Karnımın acıktığını hissediyordum ancak bunu umursamayıp üzerimi değiştirdim. Yorgun adımlarımı yatağa doğru yönlendirdim.

Kendimi yüz üstü yatağa bıraktım ve gözlerimi kapatıp öylece uyuyakaldım.

Sabah neler olacağını bilmeden..

♤

♤

♤

Duyduğum kapı gıcırdama sesi ile rahatsızca yerimde kıpırdandım. Uykumun yavaş yavaş açıldığını hissediyordum. Tekrar uyumaya çalıştım ancak evin içinde dolaşan ayak seslerini duymamla birlikte, zorda olsa gözlerimi aralamayı başardım.

Eve biri mi girmişti?

Yatakta doğrulup gözlerimi ovalayarak kendime gelmeye çalıştım.
Tekrar ses duyup duymayacağımı anlamak için sessizce beklemeye başladım.
Ancak hiç bir ses duyamamıştım.

Uyku sersemi olduğumdan dolayı yalnış anlamış olabileceğimi düşünerek yataktan kalktım.

Ayaklarımı yere sürte sürte, uyuşuk adımlarla banyoya ilerledim.
Rutin işlerimi hallettikten sonra karnım acıktığı için mutfağa gitmek amacıyla odamdan çıktım.

Dalgın adımlarım, dün resim yaptığım odamın yanından geçerken fark ettiğim şeyle duraksadı.
Odanın kapısı neden aralıktı? Kapıyı kapattığımı çok iyi hatırlıyordum..

Eve hırsız girmiş olmasından korkmaya başlamıştım. Duyduğumu sandığım kapı sesi gerçekmiydi yani?

Temkinli adımlarla aralık olan kapıya yaklaştım ve kapıyı iterek tamamen açılmasını sağladım. Açılan kapıdan kafamı içeriye uzatıp gözlerimi kısaca etrafta gezdirdim. Görünürde hiç bir sorun yoktu.

Açtığım kapıdan tamamen içeriye girerek dikkatle bir süre daha süzdüm odayı. Hiçbir değişiklik görünmüyordu.

Ancak gözlerim dün bitirmiş olduğum tuvale çarptığında, şaşkınlıktan ağzım beş karış açılmış, ne yapacağımı şaşırmıştım.
Çünkü dün bitirdiğim tuvaldeki büyücü adam yerinde yoktu. Yerinde yoktu?

Tuval yerli yerindeydi.. çizdiğim arkaplan da yerli yerindeydi.. ancak büyücü nerdeydi? Rüyamı görüyordum ben?

Ellerimi yumruk haline getirip gözlerimi kaşıdım, yanlış görmüş olmam ihtimaline karşı. Ancak sonuç değişmemişti. Resmen çizdiğim büyücü yok olmuştu.

İyide canlanıp hareket edecek hali yok ya? Nereye gitmişti bu büyücü?

Bu gün gerçekten çok garip başlamıştı.
Önce sanki evde biri varmış gibi sesler duymuştum ve şimdi ise çizdiğim büyücü biranda yok olmuştu.

Bu durum korkmamı sağlarken hızla tuvali orada bırakıp odadan çıktım ve kapıyı arkamdan kapattım.

Tanrım! Kafayımı yiyordum yoksa? Şizofren falan mı oldum?

Daha fazla düşünürsem delireceğimi hissediyordum. Bu yüzden düşünmeyi bırakıp tekrar mutfağa yöneldim.

♤