jiyan 🧛:
barlas
konuşabilir miyiz
barlas 🐺:
efendim
jiyan 🧛:
özür dilerim
barlas 🐺:
önemli değil boşver
sorun değil yani
jiyan 🧛:
sen şimdiye kadar beni hep çok kırdın
bana sik gibi davrandın
gerçekten
senin yüzünden kaç kere ağladığımı hatırlıyorum ben
ufak bir çocukken de ergenken de
bu senelerde de beni kırdığın baya oldu
ne alaka diyeceksin
beni hep itmene rağmen ben senin peşinden geldim ve kendim ettim kendim buldum
ki söyledin benden nefret ediyormuşsun
ona rağmen hep hayatının bir köşesinde olmaya çalıştım
en sonki sakso olayından sonra ilk defa ben pes ettim
hayatıma bakmaya ve seni kalmaya karar verdim. bu sefer de senin bizim arkadaşlığımız için çabaladığını gördüm
bilmiyorum başta yine bir şeyler aradım altında
bana azdığın için aranı iyi tutmaya çalıştığını bile düşündüm
ama sonra ufak detayları fark ettim
göz göze geldiğimizde bana gülümsemen, yan yana kalabalıkta yürürken ya da karşıdan karşıya geçerken bileğimden tutman
hep refleksen bana bir şeyler ikram etmen
sonra ben sırıtınca utanıp sinirle bana boynunu açman kendi kanını ikram etmen
dışarda yağmur yağdığını görünce tartışmamıza rağmen muhabbet arasında hırkamın fermuarını çekip kapüşonu başıma geçirmen
ki ben ölüyüm amk hastalanamam
ben seni çok uzun zamandır tanıyorum
bu detaylar ve benzerleri çok basit ve insancıl davranışlar evet ama sen bunların hiçbirini bende uygulamazdın
arkadaşlarına uygularken görürdüm
biz seninle göz göze geldiğimizde gülümsemezdin bile
üşümemin mümkün olmamasına rağmen üşüyeceğim diye endişelenmezdin
ne bileyim sandalyemi falan çekmezdin
bana beğendiğim için tişörtünü hediye etmezdin
yemekhanede yer ayırmazdın
bir şeyler için çabaladığının gerçekten farkındayım
daha iyi birisi olmaya çalışıyorsun belki, ya da arkadaşım olmak istiyorsun
ya da gerçekten benden yararlanmak amacındır
barlas 🐺:
söylediklerinin farkında değildim
ve sana gülümsememiş olmam imkansız
bir kere de olsa gülümsemişimdir göz göze geldiğimizde
jiyan 🧛: