Ne çok zaman geçti sensiz geceler sabah olmaz oldu.ama takvime baktigim zaman yıllar geçmiş ömrümden saçlarıma bir bir aklar düşmüş yokluğunun habercisi gibi kalbim , beynim, bedenim yorgun . Akip giden hayata ayak uyduramiyorum artık belki ömrümün baharindayim belkide ömrümün sonunda öyle bir yara varki içimde kaybolmuyo her gözümü kapadığımda son bakışın geliyo gözlerimin önüne ölüme gidiyorum anla der gibi. Bir tufan var içimde ha koptu ha kopacak gibi yorgun ve yitigim kendimi.bedenimi,arar gibiyim.
Yaşamak lazım hep bir umut yaşamak lazım hep bir nefes...
