Sabah alarmımın çalmasıyla offlayarak banyoya yüzümü yıkamaya gitmiştim.Yüzümü yıkadıktan sonra üstüme bol bir sweat ve altıma gri bir pantolon giydim.En sondada bamyoya geri gidip bakımımı yapıp aşağı indim.
Babam sofrada kahvaltısını yapıyordu annem ise mutfaktaydı.„Günaydın baba!"demiştim ama karşılık alamadım.Hep böyle olur ama ben buna alıstığım için boşverip susuyorum.
Masaya oturduktan sonra annem de gelmişti.„Sen ne hakla sofraya oturuyorsun?!"diye bağırmıştı babam.„Baba ne demeye çalışıyorsun anlamıyorum."„Demekki anlamıyorsun haa,SEN NASIL SINAVDAN 90 ALIRSIN"diye Sinirlenip kızmaya başlamıştı.Ben ise her zamankı gibi susup sinirinin geçmesini bekliyordum.
Eğer şu an onu durdurmassam daha kötüye gide bilir onun için okula geç kalma bahanesiyle sofradan kalkıp hemen ayakkabılarımı giydim.
Müzik dinlemeyi çok ama çok severim çünkü müzik dinlerken herseyi unutup sarkıyı dinleyip ve sözlerini kafamda düşünürken mutlu oluyorum.
Sanırım beni mutlu eden tek şey bu olabilirdi.
Yazar'dan:
Bir kaç dakika sonra okula varan sarı saçlı Felix mutlu bir şekilde okula girmişti.Okulda hep mutlu gözükmeye çalışır çünkü okuldakilerinin onu mutsuz görmelerini istemez.
Sınıfa vardığında en arkaya her zamanki oturduğu yere gider.başını sıraya gömüp öbür öğrencilerin gelmesini bekliyordu.
Tam o sırada Hyunjin gelmişti.„Oooo Felix,erken gelmişsin.Pekala sana bir sürprizim var,hazırmısın?"Felix bunu duyduğunda ilk garipsemişti ama sonra hemen mutlu olmuştu.
Felix'den:
bana hayatımda şu ana kadar kimse sürpriz yapmamıştı,ilk defa birisi bana sürpriz yapıyor, ama hem garip hemde güzel birşey aslında
ben dalmışken birden kafamdan aşağı buzlu su dökülmüştü.O kadar soğuktuki hareket etmeyi unutmuştum.
„Noldu Felix,beğendinmi sürprizimi?"diye alay etmişti Hyunjin benimle ama ben sadece susuyordum.
Birden sınıfa öbürleri de girdi ve hepsinin gözü bendeydi,hissediyordum.Ben daha fazla orda duramayacağımı anlayarak hemen sınıftan çıkıp tuvalete gittim.Tam olarak ne yapacağımı bilmiyordum çünkü acayip titriyordum ve yanımda yedek kıyafetlerim yoktu.
Tam o sırada içeriye Changbin girmişti„Al sana kıyafet getirdim ama unutma bu sana son iyiliğimdi bundan sonrasını kendin düşüneceksin"demişti sinirli bir tavırla.
„hmhm,yinede çok teşekkür ederim~"yanıtlamıştım hemen.Onun gittiğinden emin olarak bana getirdiği kıyafetleri hemen giymiştim.
Ardından hemen sınıfa girmiştim.Hoca daha gelmemişti şanslıydım.Ben sırama geçerken tüm gözler bendeydi.Ama ben boşvermeye çalışıyordum.
Sırama geçdiğimde hoca'da gelmişti zaten.Hoca dersi işlerken bende Hyunjin'e bakıyordum ara sıra.Aslında iyi birisi olabilirdi.Bana böyle kötü davranmak zorunda değildi.Ama o böyle işte.
Sonunda zil çalmıştı bende evde doğru düzgün kahvaltı yapamadığım için kantinden birşeyler almaya karar vermiştim.
Ama kantine indiğimde çok garip şeyler oluyordu.Herkes bir yere toplanmış,Yeonjun'un Beomgyu'yu nasıl kovaladığını izliyorlardı.
Beomgyu koşarken arada bir Yeonjun'a sinir edici sözler diyordu Yeonjun'da evden gizli getirdiği annesinin terliğini Beomgyu'ya fırlatıyordu.
Görüntü okadar komikti ki ben bile gülüyordum.Ama en sonunda zil yine çalmıştı yani teneffüs bitmişti ve kimse birşey alamadan sınıflarına geçmişti.Bu biraz sinir bozucu olmuştu ama Yeonjun'un Beomgyu"u kovalaması komikti bence.
Vee burda bitiriyorumm❄️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
