Düşünsene evlatlık filan çıkıyorum!

15.bölüm

Başlamadan önce söylemek isterim ki 2.61k okunmamız var şaka gibi çok hızlı bir şekilde artıyoruz gerçekten bu beni çok mutlu ediyor hepinize teşekkür ederim

Bir kaç aydır yazamıyorum kusura bakmayın. O zaman bölümümüze geçelimmm

§§§§§

Gecenin kaçıydı bilmiyorum yemek yedikten sonra yatmaya gitmiştim

Ne kadar duygularımı belli etmese de mental bir çöküşün içindeydim insanlardan nefret ediyordum.

Kerem beyin suçuydu bana göre her şey onların suçunun cezasını ben çekiyordum

Ne kadar adaletliydi bu

Yada adaletmiydi bu?

Başım çatlıyordu yatağa girmiştim ama bur türlü uyuyamamıştım

Kendimden nefret etmelimiydim acaba

Neden böyle bir yola sürüklendimki

Gerçi sürüklendiğim yol yol değildi

Keşke ölseydim

Ölseydimde bunları yaşamasaydım

Ben ölsem ölsem ölsem öldüm göremedi gözleri belkide kördü

Şarkıyı kapattım

Dünyanın en saçma anlarını yaşıyordum neden tanımadığın insanların evinde kalmıştımki harbi has aptaldım

Yorganı kafama kadar çektim ve gözlerimi kapattım hiçbirşey düşünmemeliydim düşünürsem daha kötü olacaktı

"Uyansana lan Vera oğlum uyan lan"

Yere düşmemle birlikte kafamı kaldırıp merte baktım

"Sanada günaydın"

Benimle birlikte düşen yorganı kendime sarıp yerden hiç kalkmadan uyumaya devam ettim

"Kalk gerizekalı yemek yap bana"

Duymamazlıktan geldim kimse beni kaldıramazdı şuan buradan

"Lan salak şey geldi adını unuttum he güneş gelmiş"

"O kim be"

"Anan"

Mal uagshagaag

Bölüm yazamiyorum çünkü okul var sırf bölüm yazmak için Instagrami sildim bsddgtyty neyse askimlarr şimdilik bununla idare edin bakemm uzun bölümlerle geri gelebilirim inşallah baiii