Başlamadan önce söylemek isterim ki 2.61k okunmamız var şaka gibi çok hızlı bir şekilde artıyoruz gerçekten bu beni çok mutlu ediyor hepinize teşekkür ederim
Bir kaç aydır yazamıyorum kusura bakmayın. O zaman bölümümüze geçelimmm
§§§§§
Gecenin kaçıydı bilmiyorum yemek yedikten sonra yatmaya gitmiştim
Ne kadar duygularımı belli etmese de mental bir çöküşün içindeydim insanlardan nefret ediyordum.
Kerem beyin suçuydu bana göre her şey onların suçunun cezasını ben çekiyordum
Ne kadar adaletliydi bu
Yada adaletmiydi bu?
Başım çatlıyordu yatağa girmiştim ama bur türlü uyuyamamıştım
Kendimden nefret etmelimiydim acaba
Neden böyle bir yola sürüklendimki
Gerçi sürüklendiğim yol yol değildi
Keşke ölseydim
Ölseydimde bunları yaşamasaydım
Ben ölsem ölsem ölsem öldüm göremedi gözleri belkide kördü
Şarkıyı kapattım
Dünyanın en saçma anlarını yaşıyordum neden tanımadığın insanların evinde kalmıştımki harbi has aptaldım
Yorganı kafama kadar çektim ve gözlerimi kapattım hiçbirşey düşünmemeliydim düşünürsem daha kötü olacaktı
"Uyansana lan Vera oğlum uyan lan"
Yere düşmemle birlikte kafamı kaldırıp merte baktım
"Sanada günaydın"
Benimle birlikte düşen yorganı kendime sarıp yerden hiç kalkmadan uyumaya devam ettim
"Kalk gerizekalı yemek yap bana"
Duymamazlıktan geldim kimse beni kaldıramazdı şuan buradan
"Lan salak şey geldi adını unuttum he güneş gelmiş"
"O kim be"
"Anan"
Mal uagshagaag
Bölüm yazamiyorum çünkü okul var sırf bölüm yazmak için Instagrami sildim bsddgtyty neyse askimlarr şimdilik bununla idare edin bakemm uzun bölümlerle geri gelebilirim inşallah baiii
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşünsene evlatlık filan çıkıyorum!
JugendliteraturVera'nın katlandığı onca şeyin boşuna olduğu ve yeni ailesiyle tanışmasıdır Düşünsene evlatlı filan çıkıyorum'~sunar..