Düşünsene evlatlık filan çıkıyorum!

4.bölüm

Düzenlenmiştir

İnsanın hayatıdamı yalan olurdu çünkü benimki yalan 10 yaşmdan beri katlandığım herşey boşunaymış çocukluğumun katilleriyle birlikte yaşarken babam ve annem sandığım insanların bana yaptıkları peki

Küçükken onlardan hep sevgi dilenirdim gozlerinin içine bakardım ama bana hiç değer vermeyip her kötü şeyde aşalağıyanca anladım beni sevmediklerini sevgi dilemeyi kestim gözlerinin içine bakmayı kestim şm budide aslındı herşeyin yalan olduğunu öğreniyorum

İmtihan falanmıydı bu?

Anlamıyordum hiçbirşey anlamıyordum ne akdar ağlamak istesemde ağlayamıyordum ben bile bu meseleyi bu kadar takmadığımi düşünürken daha çok takıyordum zaten duygularımi içimde yaşamayı öğrenmiştim sadece geceleri ağlardım tekken.

Acaba benim hakkımda ne düşünmüşlerdi diğeri gibi paragöz falan olduğumumu yaşım kaçtıki benim 17 daha o kadar küçüktümki bunları yaşamak için şuan konuşmak ve onlarda kalmamı istedikleri için atan ailesinin evinde salonda oturuyorduk ve bakışmaktan başka kimse konuşmuyordu bir sey yapmıyordu sonunda ben konuşmaya karar verdim

"Dediğim gibi ben vera cesur tesadüf eseri öğrendiğim seyi araştırarak buldum yani sizi kimsenin huzurunu bulmak gibi bir planında yok" diye kısaca özetledim

"Bu güneş atan annen ben kerem atan baban en büyük abin ayaz,ata,rüzgar,bartın,aras ve bir küçük erkek kardeşin daha var oda yukarda onun adıda kayra" başımı sallamakla yetindim

Arabada ayaz ve bartın söylediği şeyler aklımdan çıkmıyordu

"Kızım gel yarın konuşuruz daha vaktimiz var nasıl olsa"

"Kızımmı anne buda belki dolandırıcı hemen eve yerleşmiş zaten sobra sen tekrar üzüleceksin olan bumu olacak yani"

Küfür etmemek için kendimi o kadar zor tutuyordumki

"Ata kes sesini"

"Hemen bize hakaretede başlandı çok iyi yapıyor bu kız işini"

"Teşekkür ederim" dedim çok diyesim gelmişti "dürüstlük önemlidir sendede tam böyle seri katil tibi var biliyormusun" dediğim seyde ciddi olsamda bazıları kıkırdamışti bu sinirlerimi bozduğu için kaşlarımi çattım komik değildi olmamalıydı

Cebimden telefonumu tam çıkartıcakken telefonumu kırdığım aklıma geldi ellerimi başmın arasına aldım ve konuştum

"Biraz başım ağrıyoda izninizle kalksam ben" dediğimde güneş hanım yanıma geldi

"Gel seni odana götüreyim" dedi bende ayağa kalktım ve yukarı çıktık onu inceliyordumki benim.gibi kumarl saçları vardı okadar güzeldiki yaşını hiç göstermiyordu birde ince belliydi kalpten gidecem şimdi o olacak vallahi kadın taş sonunda bir odanın önünde durduğumuzda "burası senin odan bir şeye ihtiyacın olursa bana söylersin"

"Şey telefonunuzu kullananabilirmiyim aslına bakarsanız telefonumu kırdım hastaneye gitmeden önce" dediğimde gülumsedi

"Al bakalım" dedi ve telefonu verip gitti

Telefondan hemen mertin numarasını tuşlayip aradım

-alo

-he

-çok kötü şeyler oldu mert

-kızım söylesene

-1. Telefonum kırıldi 2.aykut beni yehdit ediyordu ve 7 yıldir yaptıklarını güneş ahnım ve kerem beye söylemekle tehdit ediyor ne yapacağım hiç bilmiyorum bu yuzden kırdım telefonu ve sen bana acilen yeni telefon alman lazım

-para bol zaten bende şu aykutuda bir guze benzetsem iyi olacak

-kanka zenginsin sen ya hem dışarı çıkamam udhshs bakamıyacaksan arkadaş olmayacaktın kardeşim

-lan saat gece bir bir orizona kertenkelesi getiriyorum tamam

-sus be sus dilini keserim sensin kertenkele dalağını sokerim ciğerim

-sen yine ankara kekosuna bağladın

-ayıp oluyo bremin siktir git iphone olaması nefret ben iphone ıyy nasil kullaniyorlar onu iğrenç

-kızın ruhuda fakir ya

-bak arıyorum fuat abiyi

-tamam yorma beni getiririm yarım saate

Diyip yüzüme kapattı

"Aptal" diye mırıldandım ardından kapi çalındı

"Gel"

Kapı açılınca içeri güneş hanım girdi
"Sana pijama getirmiştimde" dedi tebessüm ettim ve telefonu uzattım

"Teşekkür ederim ikisi içinde"

"Rica ederim kızım şey bugün sana sarılabilirmiyim" sarılmaktan pek hoşlanmasamda başımı iki yana salladım

"Sarıldığım ikinci kişisiniz değerinizi bilin" diyip kıkırdadım oda bana sarıldı kokusu çok güzeldi

"Seninle konuşabilirmiyiz kızım"

"Şey tabi ne konuşacağız" kapıyı kapatıp yatağa oturdu ve benimde yanına oturmam için yatağa hafifçe iki kere vurdu

Oturunca bana döndü "ben sana hamileyken" diye başladı söze

"Hepimiz sen doğacağın için çok heyecanlıydık abilerin baban ben.. Aras hiçbir şey anlamıyordu 1 yaşındaydı sen ölmüştün Vera bize senin öldüğünü söylediler aylarca kendime gelemedim kendimize gelemedik.." derin bir nefes aldı "yıllar sonra biri çıka geldi biyolojik ailesi olduğumuzu karıştırıldığını ve başka bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldiğini sandığını ve bizi bulduğunu söyledi" banane amk "biz ona inandık DNA testi yaptırdık olumlu çıktı" çok sevinmiştik gözlerimiz eskisi gibi gülüyordu ama sonra bir şeyler oldu ve bu bizi bitirdi" dediğinde gözleri dolu doluydu "seni koruyamadığımız için bizi affedecekmisin" dedi en sonunda

Affetmiyecektim bunca yaşanan herşey onların suçuydu benim çektiğim her şey yaşadığım her şey onların suçuydu..

Bir cevap vermediğimi farkedince gözlerinin içine baktım anlar diye

"Umarım gelecekte affedebilirsin" dedi ve gitti

Bende benim olmayan yatağa yattım ve uyudum..

Selamm selamm selammm yeni bölümü şimdi yazıcam az çatlayın en komik yerinde bıraktım bölümü ZAAA

ben bu krem beyi hiç sevedim yaa pardon kerem sjsjshh

Oy yorum?

837 kelime