Düşünsene evlatlık filan çıkıyorum!

Bölüm 13

burnuna bir şey olmamıştır umarım yaa sonrada

*ya benimsin ya yumruklarımın bebeğim* dediğimde mert bana hadi koçum yaparsın gibi şeyler dedikçe kahakah atıyordum

"vera gel artık" sırıttım

"gelmi sen siz ilk önce sikimsonik ellerinizi üzerimden çekin beyler"

"ya dövde abicim evlenmek diyorsun ya benimsin ya yumruklarımın ne lan vera* rüzgar bağırdığında ona döndüm

*bak rü- kardeşim boş yapıyorsun yapma hem sizene lan"

dünyanın 8. harikasına döndüğümde karnima saplanan bir şey hissettim

"hadi ama daha yeni kendime geliyorum" diye bağırdığımda yere çöktüm "lan" diye bağıran rüzgalar yani o ve ata diğerleri nerede bilmiyorum yeşil gözlü harikamı dövmeye başladılar ve mert aşkomm

"mert lan yüzüne dokunmayın sevdaluğumun sakın ve ölüyorum yardım pleasee"

"öl kanka 2 dakikaya geldiğimde dirilmiş ol"

karnımdaki acı artarken başımda dönmeye başlamıştı

"tövbe yarabbim haşa lan yüzüne vurmayın çocuğun" ani bir şekildee hepsi bana döndü

"hem aq siz niye buradasınız bire karşı bir hadi siz defolun odamdan kanka sende al şu yakışıklıyı yüzünü gözünü temizleyin"

"kanka hepsini anladımda ben niye bunun yüzünü temizliyom lan"

"mert sana bir şey diyeyimmi"

"de"

"bıçaklandım farkındamısın"

"ne oda bir şey mi be. Nee doktor yokmu lann" o bile beni unutmuştu acıdan kıvranıyordum üzülmeyi acınmayı sevmezdim bunu bıçaklanışımı kaale almamamın nedeni buydu bana acısınlar istemiyordum odada tek başıma kalmıştım

bıçağı saplandı yerden sertçe çıkardım "kanka öldüğümü bildiğin gün yanımda yoksan ölüncede yanımda olma" diye gülünce yanıma geldi beni kaldırıp yatağa yatırdıktan sonra doktar çağırdı

vesaire vesaireeee

----------------------------------------

insanlar iki yüzlüdür insanlar aptaldır bende öyleyim hayatı ciddiye almaktan nefret ederim diğer insanlar beni soğuk olarak bilir ama kalbimin sıcaklığını bilmezler mert benim her şeyim ölüyorsamda üzülmesin diye gülerim ona bir şey olsa dünyayı yakarım ne kadar 17.5 yaşında bir velet olsamda 2 kasımda 18 olucam ve özgür umarım aykuttan kurtulurum hala aklım almıyor nasıl bu kadar şeye dayanabildim boyun eğdim gerçekten aptalım

uyuyan merte baktım ve gülümsedim..

doktor gelmiş polisler ifademi aldıktan sonra mertle kalmıştık mert hepsini göndermişti hepsinden nefret ediyorum onlar yüzündendi bunlar  bütün suçlu onlardı

defalarca bileğimi kesmiştim haplar almıştım gülümsedim hep defalarca intihara kalkıştım ama başarısız oldum 

üstümdeki örtüyü başıma kadar çekip gözlerimi kapattım bu düşüncelerden arınmam lazımdı

merti ve fuat amcaları hep zor durumda bırakmaktan yoruldum onlarda gelmişti iyi olduğumu görünc bizim ısrarlarımızla merte geçtiler

----------------------------------

"beni uykumdan ettin ya Allahta senin belanı verecek" sabahın köründe taburcu olmuş merte saydırıyordum

"aynen kanka bende kleopatra" dediğine bende güldüm "ya olum senin motor nerede"

"kanka arkaya çektim dur getireyim"

aklıma başka bir şey gelmioo sizide bekletmek istemedim bu bölüm bu kadar olsunn canolar ve azcık fikir verin ya çok cringe sahneler yazarım sonra JWEFSGHSUKHG ben narutoo izlemeye gidiyorum see you later aşkolatalarımmm