Düşünsene evlatlık filan çıkıyorum!

3.bölüm

Hatırlatma

"Evet güneş hanım" dedim orta yaşlardaki adam güneş hanımin yanına geçti ve konuştu

Hatırlatma bitti

"Ben kerem atan senin biyolojik baban oluyorum diğerleride abilerin" dedi onları göstererek sonra ekledi "peki bunlar"

Öksürdüm hm tamam iyiyim

Merti gösterdim "gereksiz bir vatandaş" o kafama bir tane patlattmasaydi iyidi "bunlarda bunca zaman ailem sandığım insanlar" başıni salladı

"Bunca zaman besledik büyüttük cidden gidecekmisin sürtük" dedi şermin

Derin bir nefes aldım tam konuşacakken aykutun kulağıma fısıldamasiyla donup kaldım

"Eğer onlarla gidersen dün akşam tamamlayamadığim işi tamamlarım ve onlara anlatarım tabikide benim tarzımla ne pahasına olursa olsun" gozlerim yavaş yavaş dolarken merte döndüm o bana anlamamış gözlerle bakarken kafamı öne eğdim saçlarım yüzümü kapatırken gözyaşlarımi sildim

"Kızım ne oldu iyimisin" kizım demesini garipserken konuştum

"Baska bir yere geçelimmi" bana anlamamış gözlerle baksalarda mert kulağima eğilip konuştu

"Ben kaçıyorum bro akşama gelirsin" dedi ne kadar tek kalmak istemesemde başımi salladım

"Peki kızım gidelim" dedi günes hanım

"Ne o kerem bey susup kaldınız" aykutun dediğiyle kerem bey afallasada tam cevap verecekken en büyükleri olduğu tahmin ettiğim çocuk aykutun suratına yumruğu geçirdi

Güzel vurdu filan ama şu kardeşleri onu tutmasaydi iyiydi

"Aykut cesur bu iş burada bitmedi" dedi daha sonra güneş hanım benim koluma girerek beni dışarıya çıkardı koluna bakarken noluyo olum ne bu samimiyet demek istesemde demedim sanırım kavga edeceklerdi

Sonunda dışarı çıktığımızda kolumda çıkıp bana döndü ben hala boş boş bakarken konuştu "kızım istersen sen arabaya bin eve gecelim abinler ve babanlarda gelir şimdi" dediğinde boş boş bakmaya devam ettim

"Bilmiyorum bence bir kafeye gitsek daha iyi olur"

"Şey ozaman ilk hastaneye gidelim DNA testi yaptıralım" dediğinde başımı salladım

"Yalan söyliyecek halim yok zaten efendim ama tabi sizde doğrusunuz tedbir almak en iyisi" dedim ardından diğerleri gelince hepsinde gözlerimi gezdirdim allah var hepsi yakışıklılar ama bilmeselerde olurdu

Güneş hanımla onlar konuşurken vende telefonumu çikardim aykuttan bir mesaj vardı

Aykut

Aykut:benden kurtulabileceğinimi sanıyorsun küçük sürtük sen öleceksin anladınmı beni seni becerirken öldüreceğim

Mesajı okuduğumda kanım dondu artik her an bayılabilirdim ilacıma ihtiyacım vardı onalara güçsüz görünmek istemediğim için derin derin nefesler almaya başladım

"Hadi gidelim" dedi kerem bey

"Anne sizi onunla yalnız bırakamam ben ve bartın ile gelsin" dediğinde en büyükleri güneş hanım tedirgin gözlerle baksada kabul etti

O ve adının bartın olduğunu tahmin ettiğim çocuk bir arabaya ilerlerken bartın beni süzdü öylesine bir süzme değildi beni tanımaya çalışıyordu

Arabanın arka kapısını açıp bindim ne düşünselerde umrumdamı hayır

Onlarda binince arabayı çalıştırdilar ve şimdi yoldayız