ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ - ΣΟΦΙΑ

5Α

Τα μηνύματα που στάλθηκαν στον Δόραν Κρός δεν είχαν ανταπόκριση. Η έγκυρη επιστροφή του Κρος στο λιμάνι της Νος, ώστε να υποδεχτεί την προστατευόμενη του, είχε αναβληθεί. Ο καπετάνιος είχε καθηλωθεί στο λιμάνι της Αρζάνης εξαιτίας της έκτακτης επισκευής του κεντρικού καταρτιού και ιστίου του Ενκάρνα, όπως ενημέρωσε ο οικονόμος του τον αγγελιοφόρο των Κοχέιν.
Ανταπόκριση δεν έλαβε ούτε η πρόσκληση της συνοδού της νεαρής Κράφτ την οποία, όπως αποκαλύφθηκε, είχε μισθώσει ο Κρος και οι υπηρεσίες της τερματίστηκαν μια μέρα μετά από την άφιξή τους στο λιμάνι της Νος.

 Η νεαρή γυναίκα παρέμενε φιλοξενούμενη για όγδοη μέρα στη Μεγάλη Βίλα.

Η πλούσια φροντίδα, η συνεχή ιατρική επίβλεψη σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας τάχυναν την ανάρρωσή της. Ο Τζίνο ανέλαβε την πρώτη της ξενάγηση στους κήπους και στο δώμα της Μεγάλης Βίλας. Όχι πως θα ήταν δύσκολο να περιηγηθεί μόνη της απλά δεν εμπιστευόταν ενδείξεις όπως τη χαρούμενη διάθεσή της και το ροδαλό χρώμα στα μάγουλά της, ώστε να την αφήσει να τριγυρνά στους εξωτερικούς χώρους χωρίς επίβλεψη. Εξακολουθούσε να είναι αδύναμη και να κουράζετε εύκολα.

Ένα φόρεμα της Λίλιαν που μεταποιήθηκε για να της κάνει και ένα ωραίο χτένισμα στα μαλλάκια της που έκρυβε τα κοψίματα στον αυχένα και στο μάγουλό της ήταν αρκετά για να απασχοληθεί φασαριόζικα όλη η κοριτσοπαρέα του σπιτιού το πρωί, κάνοντας τα νεύρα του ξέφτια διότι μέσα στο πανδαιμόνιο παρέλειψαν τη δόση της αγωγής της.

Τώρα την περίμενε στο πίσω μέρος του σπιτιού.

Άκουσε το επιδαπέδιο ρολόι του σαλονιού να σημαίνει τη 12η πρωινή ώρα και κατόπιν το γυναικείο τακούνι στις λιθόστρωτες πλάκες...
Σήκωσε το βλέμμα του πάνω της.
Τα μάτια της που έλαμπαν, το γλυκό χαμόγελο που του χάρισε και η χαριτωμένη περιστροφή για να του δείξει την περιβολή της ήταν αρκετά για να διαγράψουν την εικόνα της ασθενούς από το μυαλό του.
Η καρδιά του έχασε χτύπους.

Τοποθέτησε την παλάμη της στο εσωτερικό του αγκώνα του και την κάλυψε με τη δική του. Ξεκίνησαν την περιήγηση στους πυκνοφυτεμένους ολάνθιστους κήπους, στο θερινό περίπτερο και στη λιμνούλα με τα χρυσόψαρα που ενθουσίαζε τις αδερφές του.

Όσο βημάτιζαν τράβηξε απαλά το χέρι της από το κράτημά του και σταύρωσε τις παλάμες της στην ποδιά της επιθυμώντας να τηρήσει τη σωστή απόσταση ανάμεσά τους. Κάθε τόσο χαμήλωνε το βλέμμα της δείχνοντας τη συστολή της. Τον άκουγε προσεκτικά χωρίς να τον διακόπτει και διατύπωνε τη γνώμη της με την πρέπουσα λεπτότητα για το φύλο της.