A real lovestory

deel 17

POV Matthy:
Het is vrijdag. Bijna weekend gelukkig. Alleen Milo en ik zijn nog op kantoor. 'Yo Matt, zin om morgen te gaan stappen samen?' Vraagt Milo. 'Ja hoor, is goed. Lijkt me gezellig.' Antwoord ik enthousiast. Kut zooi. Waarom kreeg ik zojuist een apart gevoel in m'n buik? Nee nee nee dit kan niet. Ik vind Milo niet leuk. Ik heb Robbie. Ik schiet in de stress. Gelukkig heeft Milo niks door. Ik hoor hem zeggen 'Top, gezellig!' Maar ik reageer niet. Ik kan alleen nadenken over wat ik zojuist voelde. Precies hetzelfde als wat ik voelde toen ik realiseerde dat ik Rob leuk vond. Wat moet ik nu? Ik probeer er niet meer over na te denken. Ik moet hem gewoon uit m'n hoofd zetten, maar dat gaat lastig aangezien we collega's en beste vrienden zijn. Maar goed, dit zoek ik later wel uit. 'Ik ga er vandoor! Tot morgen Miel!' Zeg ik. 'Tot morgen maatje!' Schreeuwt hij terug. Ik loop de deur uit en stap in m'n auto. Het is al laat dus eenmaal thuis aangekomen ga ik gelijk naar bed. Ik kan niet slapen. Ik kan niet stoppen met denken aan daarstraks. Na er een uur over te hebben liggen piekeren, val ik toch in slaap.
(Tijdskip naar de volgende ochtend)
Het is 10:53. Ik word wakker. Vrij laat maar dat maakt nu niks uit, aangezien het toch zaterdag is. Ik stap rustig uit bed en maak een ontbijtje. Rond 13:00 ga ik me klaarmaken. Gewoon relaxed, geen haast. Ik heb niks te doen, behalve vanavond dan. Daaraan denkende begin ik meteen weer te stressen. Moet ik dit vertellen? Oke Matthy, rustig aan. Dit zegt niks. Probeer ik mezelf gerust te stellen. Ik ga terug op de bank zitten en ik scroll een beetje door m'n sociale media. De rest van de dag doe ik helemaal niks. Het is inmiddels 20:00 en  ik sta bij Milo voor de deur. Hij doet enthousiast open. 'Hey, zullen we gelijk maar gaan?' Vraagt hij. 'Prima, waar wilde je heen gaan?' Vraag ik. Milo Zegt dat hij een leuk clubje weet hier in Utrecht. Ik stem in en we lopen een stukje. 'Hier is het.' Zegt Milo als we voor de club staan. Het ziet er gezellig uit. We gaan naar binnen en bestellen allebij een shotje om mee te beginnen. Maar dat ene shotje worden er al gauw meer. Na een stuk of acht shotjes zijn we dan ook allebij niet zo nuchter meer. Ik kan niet helder meer nadenken, en ik denk ook niet meer na over wat ik doe of zeg. 'Milo, ik wil met je tongen.' Zeg ik ineens. Ik  zie hem verbaasd kijken maar hij knikt. Hij plant zijn lippen op de mijne. Het is een liefdevolle en lange tongzoen. Na dat we allebij loslaten uit de zoen kon ik even op adem. Dat was de beste zoen ooit. Misschien zelfs beter dan met Rob. Ik kan wel dronken zijn, maar ik weer precies wat ik zojuist gedaan heb. Maar ik besluit het te laten. 'Waarom eigenlijk?' Vraagt Milo ineens. 'Waarom wat?' Vraag ik. 'Waarom wilde je zoenen?' 'Oh eh gewoon, zomaar. Moet een keer kunnen voor de grap toch?' Vraag ik. Milo lacht en knikt. Maar ik weet heel goed dat dit niet voor de lol was. Na twee uurtjes hebben we het wel gezien. We lopen terug. 'Miel, kan ik bij jou blijven slapen? Ik kan niet meer rijden.' 'Oh eh ja hoor. Kan best.' Zegt Milo. Bij Milo thuis kruipen we gelijk in bed en vallen we in slaap.

(Tijdskip naar de volgende ochtend)

POV Milo:
Ik ben al wakker. Matthy slaapt nog. Ik ben nog steeds een beetje in de war van die zoen van gister. Matthy is normaal helemaal niet zo. Hij is degene van onze vrienden die zoiets het minst snel zou zeggen. Ik pak mijn telefoon en open instagram. Ik schrik van wat ik zie. We zijn gefilmd. Het staat online. Iedereen kan het zien, Wat wij gister gedaan hebben. Ik besluit Matthy wakker te maken. 'Goedemorgen Miel.' Zegt hij slaperig. 'Matthy, we hebben een probleem. Kijk maar.' Zeg ik, en ik duw de telefoon met het filmpje in zijn gezicht. Hij schrikt en zit gelijk helemaal overeind. 'Nee, dit is niet echt toch? O mijn god wij hebben een probleem. Matthy pakt zijn telefoon en hij schrikt nog een keer als hij zijn whatsapp opent. 'Milo, een berichtje van Robbie. Hij zegt: GODVERDOMME MATTHY! Hoe kon je? Ik heb je een 2de kans gegeven en weer verneuk je het. Als je Milo leuker vind, prima. Maar zeg het dan gewoon. Ik ben er klaar mee, je hebt je kans gehad. Het is klaar tussen ons. Veel geluk met Milo.' Een traan stroomt over zijn wangen. 'O mijn god. Kom hier Matthy.' Zeg ik, en hij laat zich huilend in mijn armen vallen. Wat nu?