A real lovestory

deel 18

POV Robbie:
Ik heb de hele dag liggen huilen. Ik heb Matthy een tweede kans gegeven en weer verneukt hij het. Ik kan het echt niet geloven. En het allerergste is dat hij me heeft vervangen voor MILO! Waarom Milo? Hij is 1 van m'n beste vrienden en collega. Ik snap echt niet wat Matthy in hem ziet. Wat heeft hij dat ik niet heb? Ik ben echt klaar met hun allebei. Ze mogen het lekker samen uitzoeken. Ik wens ze veel plezier en ik wil nooit meer iets met ze te maken hebben. Ik heb ook een moeilijke maar verstandige keuze moeten maken. Namelijk, dat ik de Bankzitters ga verlaten. Ik kan gewoon niet meer met Matthy en Milo omgaan. Ik ben te boos en ik zal ze dit nooit vergeven. En ik ga ook niet voor de camera doen alsof er niks aan de hand is. Ik gooi dan ook een appje in de groepsapp.

U:
Hey Koen, Raoul, Milo en Matthy. Ik heb een keuze gemaakt die voor mij heel moeilijk is geweest. Waarschijnlijk gaan jullie het ook niet leuk vinden. Er zijn een aantal dingen gebeurd de laatste tijd. Milo en Matthy weten heel goed waar ik het over heb, het is dan ook hun schuld. Maar goed, hier komt het. Ik heb besloten om de Bankzitters te verlaten. Ik trek het gewoon niet meer met sommige mensen hier. Dankjullie wel voor de leuke tijd die ik met Bankzitters heb gehad, maar ik zet er hier een punt achter. Koen en Raoul, ik ga jullie missen. En voor Milo en Matthy, ik hoop dat jullie blij zijn nu en je zin hebben. Maar in ieder geval. Doei. Ik weet niet of ik jullie nog vaak ga zien. Ik kom morgen een aantal spullen ophalen op kantoor, en daarna ben ik weg. Ik ga jullie missen. Sommige van jullie dan. Vaarwel. X Robbie

Dit is misschien wel het moeilijkste berichtje dat ik ooit heb verstuurd. Ik zie gelijk dat ze allemaal geshockeerd reageren. Maar antwoorden doe ik niet. Ik ben er gewoon klaar mee, ik weet dat dit niet eerlijk is naar Koen en Roel toe,   maar ik trek het gewoon niet meer. Ik besluit maar naar bed te gaan. Nog geen 15 minuten later val ik in slaap.

POV Matthy:
Ik ben al de hele dag bij Milo. De sfeer is er niet heel gezellig. Ik heb vooral heel veel gehuild, ookal is het mijn eigen schuld. Ik krijg een appje en ik kijk op mijn telefoon. Ik zie het berichtje van Rob. Hoe hij heel goed duidelijk maakt dat hij mij en Milo nooit meer wilt zien. Hoe hij Milo en mij de schuld geeft van het verlaten van Bankzitters. Ik kan wederom niks anders doen dan huilen. Ik weet dat ik Robbie niet verdien, maar ik hou van hem. Dat is nu wel te laat. Ik heb het verpest... Milo probeert mij te troosten, maar het helpt niet. Ik ben nu niet te troosten. 'Matt, misschien is nu niet het moment maar ik heb duidelijkheid nodig. Vind je mij of Rob nou leuk?' Hoor ik Milo ineens zeggen. Ik kijk hem aan met betraande ogen.  Ik kom niet uit mijn woorden. 'Ik eh- ik weet het niet. Ik hou heel veel van Robbie, maar tegelijkertijd houd ik ook van jou. Het is moeilijk en het valt niet uit te leggen. Maar ik vind jullie allebei leuk.' Breng ik dan toch uit. Milo kijkt mij semi- teleurgesteld aan. 'Matt, ik hou ook van jou. Maar als je Rob ook leuk vind, kan dit niks worden. Het spijt me. Ik weet dat het nu niet het goede moment is, maar kun je alsjeblieft gaan? Ik ben niet boos, en je kunt altijd bij me komen als er iets is. Dat weet je. Maar ik moet hier ook even over nadenken. Het spijt me.' Zegt Milo. De tranen stromen over mijn wangen. Ik heb het zo erg verpest. Ik pak mijn spullen en loop weg. Wat nu? Ik wil niet meer...

Hey heh hey! Sorry dat het zo lang duurde maar ik wist echt niet wat ik moest schrijven. Maar hier dan eindelijk het nieuwe deel! Tips zijn welkom en ik vind het leuk als jullie met me meedenken over het boek! Xx