#ENGELLENDİNİZ

4.BÖLÜM

0536******:  Gözlerin çok güzel kokuyor.

0544*******: Kardeşim sapık mısın nesin. Dayandın yazmaya. Allah Allah ya.

0536*******: Aşık olmanın adı ne zamandır sapıklık oldu. Aşka saygı biraz lütfen.

0544*******: Aşk cesaret ister beyefendi. Ya düzgünce karşıma çıkın. Ya da bir daha yazmayın. Bu durumda konuşmamız mübah değil.

0536*******: Bir süre devam etsek böyle. Hem biraz bana alış öyle çıkacağım karşına gerçekten. Yeni bir hat da çok pahalı olmuş engellemezsen sevinirim.

0544*******: Üzgünüm ama seninle konuşmaya devam edemem. İyi günler.

(0536******* numaralı kişiyi engellediniz.)

AREL DEMIR

Arkadaşlarla toplanmış oturuyorduk ama hiçbir şekilde kafamı onlara veremiyordum. Bu Umay denen kız yine engellemişti beni. Gururuma dokunuyordu. Bütün kızlar tek bir kelimemle peşimden koşacakken onun böyle bir tepki vermesi...

Doruk'un "Arel kardeşim iyi misin? Bir saattir sana sesleniyoruz." demesiyle sıyrıldığım düşüncelerden kafamı kaldırdım.

Baran:  Evet ya nerelere daldın böyle?

Berk: Pişt kız mı var lan yine?

Baran'ın "olm bütün kızlar tek kelimesiyle pesinde zaten. Kız yüzünden olduğunu düşünmüyorum." Dediği an  yüzümde garip bir sırıtışın çıkması bir oldu . O kız da peşime düşecekti illaki. "İyiyim beyler bir şeyim yok. Gece biraz uyuyamadım sadece o kadar. Ee ne yapıyoruz bu akşam? Kızları ayarladın mı Berk?"

Hafiften masaya eğilerek ve yüz ifadeleri ile "uff abi bu akşamki kızlar çok iyi be. Bir görsen afet afet" demesiyle tüm neşem yerine gelmişti. Salak malak ama seviyordum hergeleyi.  Yanında duranın yaşlanma ihtimali yoktu. Ve ne zaman mutsuz olsam guldururdu beni salak.

Doruk: Ben bu akşam eksem sizi??

Ve Doruk... o bizim grubun masum çocuğu. Ailesini trafik kazasında kaybettikten sonra kardeşine yeni bir dünya kurmuş ve onu bu yaşa Doruk getirmişti. Hayat onu erkenden olgunlaştırmıştı. Bu yüzdendir belki de en küçüğümüz olmasına rağmen en büyüğümüz gibi davranması. 

"Hayırdır? Önemli bir şey mi var?

Doruk: Yok da. Bu akşam Ece'ye söz verdim. 

Ece bizim hepimizin miniği küçük kardeşi. Anne ve babasını erken yaşta kaybettikten sonra ne kadar abisi yanında olsada eksik hissediyordu. Kimi zamanlar odada ağlarken yakalamıştım onu. Ah Ece keşke benimde babam ölseydi de yaşadığı halde ölmezdi bende....

"E kardeşim ben yarın dönüyorum. Bu akşam da beraber olsak bari. Yarın akşam olurdun Ece ile."

Doruk: Tamam o zaman bir konuşayım ben.
diyerek masadan kalkmasıyla Berk"in yanımdaki sandalyeye oturması bir oldu.
"Ee dün yeni hat almıştın. Naptın onunla. Bir şey yapmadım deme yemezler."
" Salmayacaksın dimi?"
"Aynen öyle kardeşim çok doğru bildin. "

Baran: Toplum içinde kulaktan kulağa konuşulmaz be. Banada söyleyin.

Berk: Bi öğrensem size de anlatcam ama beyefendi hiçbir şey anlatmıyor bize.

"Ya anlatacak bir şey olsa okey. Ama anlatacak bir şey yok. Sadece babannem yine bir kızla konuşmamı istedi. Kız da geri tepince gurur meselesi yaptım. O kadar"

Berk: Vuaaa demek Arel Demir reddedilebiliyormuş haa

Baran: Oha şok şok şok . Hiçbir kızın hayır demediği Arel Aras Demir basit bir mahalle kızı tarafından reddedildi.
Zaten bozuk olan sinirlerim onların bu cümleleri ile daha da çok bozulmuştu.