ANLAŞMA | TEXTİNG

4🪁

Merhabaaaa, keyifler nasıl? Yavaş yavaş açılıyoruz. İlk bölümlere nazaran buzlar eriyecek ve diyaloglar daha samimi olacak.

Sizce Selin neden Sare oldu? Tahminleri alalım👉🏻

Vote verip yorum yaparak bana destek olmayı unutmayın lütfen. 🫶🏻

İyi okumalaar.🩷

[BÖLÜM-4]

Alarmın sesi gittikçe yükselirken derin uykumdan ayrılıyordum. Yataktan kalkıp alarmı kapatarak lavaboya gittim. Odama geri dönüp hazırlanmak için dolabımı açtığımda telefonuma mesaj bildirimi gelmişti. Daha açmadan gece yazan herif olduğunu anlamıştım.

Muhsin

Muhsin: Günaydın Sare.

Sare: Ne.

Muhsin: Günaydın diyorum sabah oldu.

Sare: Sağ ol.

Muhsin: Eskisi gibi sabahları hâla alık uyanıyorsun demek. :)

Sare: Aynen hâla malım.

Muhsin: zmxnjdnxjsnxhshs
Muhsin: Öyle de denmez.

Sare: Yazma.

Muhsin: Noldu durduk yere?

Sare: İşiyorum.
Sare: Konsantre olmam lazım.

Muhsin: Keşke şuan işediğini bilmesem. (09:37)

•

Öğle arasında farklı departmanlardan olan arkadaşlarımla oturmuş kahve içiyorduk. Esna saçlarıni savura savura gelip sandalyeye oturmuş kurulurken, Efdal gözünü belertip baştan aşağıya süzdü. "Kız şuna bak." diye kolumu dürttüğünde Esna'ya gülümseyerek bakış attım.

Efdal ve Esna asla anlaşamıyordu. Sürekli birbirlerine bodyshaming yapıyorlardı. Birbirlerine bu kadar az tahammül edip hâla arkadaşlığını sürdüren başka bir ikili tanımamıştım.

Esna az önce Efdal'in ona yaptığı hareketleri görmezden gelemeyerek laf sokmayı ihmal etmemişti.

"Efdal bana bak senin o bok gibi sakallarını tek tek yolarım haberin olsun."

Esna'nın söylediği şeye kahkaha atarak ikilinin arasındaki it dalaşıni keyifle izlemeye başlamıştım.

"Kedi uzanamadığı ciğere mundar dermiş canım." diye karşılığını verdi Efdal.

"Salak mısın ne alakası var? Ben senin sakalını neden kıskanayım."

"İpek gibi oldukları için. Bir de seninkilere bak jilet yapmaktan Ahmet dayıma dönmüşsün."

Birbirlerine sataşmaya devam ederlerken bende telefonumu alıp takılmaya başladım. İnstagram'dan Uğur'un bana attığı aptal aptal videoları izleyip hepsine kalp attım. Canım sıkılınca mesaj uygulamasına girip sabah görüldü attığım Muhsin'e bulaşmaya karar verdim.

Muhsin

Sare: Ya Muhsin senin yüzünden işe geç kalacaktım.
Sare: Yazma diyorum yazıyorsun.

Muhsin: Terapiye ihtiyacı olan sensin bence.
Muhsin: Bir insanın neden işerken konsantrasyona ihtiyacı olur ki?

Sare: Benim var.
Sare: Napayım yani.

Muhsin: Enteresanlaşmıssın iyice.
Muhsin: Eskiden de böyle garip huyların vardı.

Sare: Valla beni nasıl bildiğin o kadar umurumda değil ki Muhsin.

Muhsin: Muhsin nasıl bir isimdir ya okudukça sinirim bozuluyor.

Sare: Eeee o zaman ismini söyleyeceksin yavrum.

Muhsin: Hayır söylemeyeceğim.
Muhsin: Merak et.
Muhsin: Kendin bul.

Sare: Bakayım.

Muhsin: Neye

Sare: Sikime.
Sare: Onun bile umrunda değilmişsin.

Muhsin: Hayret bir şeysin.
Muhsin: Hiç hoş değildi.

Sare: Yazma işim var.

Son mesajıda yazdıktan sonra kahvemden bir yudum daha alıp masadaki muhhabete dahil oldum.

Öğle arasının bitmesine az bir süre kala Uğur'da yanımıza gelip oturmuştu.

"Size aşırı iyi bir haberim var." diyerek pislikce gülüyordu.

Nasıl bir bok olduğunu bildiğim için vereceği haberin iyi olmadığını anlamıştım bile.

"Size fazla mesai yazdım bugün." demişti.

Tam yanında oturan Esna, Uğur'un koluna bir tane geçirerek "Önceden söylesene bu gece dateim vardı." dedi.

Efdal halinden memnundu. Kendisi iş yamyamıydı. Zaten hepimizden sonra çıkıyordu. Onun söylediğine göre çalışmak aurasına iyi geliyormuş.

Bir dergide çalışıyorduk. Zaten bu kadar çalışmasa baş editör olması çok zordu. Uğur şefimizdi. Bazen sırf gıcıklığına bizi şikayek ediyordu patrona. Esna ise aramızda en yenimizdi. Yaklaşık 8 ay önce başka bir şirketten yazar olarak bizim dergiye transfer olmuştu. Ben ise grafik tasarımcı olarak uzun zamandır çalışıyordum.

"Kız kırk yılın başı bir adam bulmuşsun onla da başlamadan bitecek." diye kahkaha atarak Efdal, Esna'nın moralini iyice bozdu.

Hepimiz birbirimize laf sokarken, masada yine kaos hakimiyetini sürmeye başlamıştı.

[BÖLÜM SONU]

Hoş kalın.🩷