1

80 12 8
                                    

Hayatımda hiç bir şey doğru ilerlemedi işim de oldukça başarılıyım ama düştüğüm yerde maalesef bunu karşılamıyor ve ben oldukça zorlanıyorum "aklımı sikim neden özel şirketlere girebilcek bir meslek seçmedim ki" her akşam iş çıkışı hep bunu düşünürüm "tanrım lütfen bana bir şans ver."

eve girdiğim zaman direk çantamı yere atıp koltuğa attım kendimi "benim acil başka bir iş yeri bulmam gerek" bu düşünceler yüzenden beynim sürekli olarak hep dolu ama iş saatleri sırasında bu mümkün olmaz "rosé eğer bu işten çıkıp başka bir iş bulmazsan bu sonun olacak" koltuktan zor bela kalkıp mutfağa ilerledim ve dolabın kapağını açıp yarım bir şişe şarabı elime aldım ve bardağa koyup bir yudum aldım en azından zihnimi rahatlata biliyorum.

Yalnız yaşıyordum ve arkadaşlarım da yoktu gastronomi okuyup ve bir aşçı olup ve en berbat yere girersen böyle olur kapının çalmasıyla elimdeki bardağı bırakıp saate baktım "saat 00.20 bu saatte kim olabilir ki"  gidip kapıyı açtım  karşımda dünya güzeli bir bayan vardı.

"Merhaba ben Kim Jisoo" çok nazik bir bayan ama bu kadın kim tanımıyorum "afedersiniz kime bakmıştınız" "ah ben Park chaeyoung yani size bakmıştım" nasıl yani bana mı "ah buyurun içeri geçin lütfen" Jisoo diye tanıtan kadın içeri geçince bende oturma odasını gösterip direk koltuğa oturdu "bir şey içer misiniz" "hayır teşekkür ederim ben direk konuya girim bayan park size harika bir iş teklifi ile geldim" iş teklifimi ne evime kadar bunun için mi gelmiş ama ben başvuru falan yapmadım "pardon ama yanlışlık olmasın" "hayır bayan park, iş başvurusu yapmadığınızı biliyorum size garip gelebilir ama eğer işi kabul ederseniz 1 milyon dolar ön ödeme alıcaksanız ve maaşınızda 1 milyon dolar  olacak" ne demek 1 milyon dolar kesin mafya işi bu " peki iş nedir?" "çocuk bakıcılığı" çocukları severim ve şu an ki olduğum konuma bakılırsa kabul etmekten başka çarem yok  " peki kabul ediyorum başka şansım yok" "ah harika bayan park o zaman bu akşamdan gerekli eşyalarınızı alın çünkü yatılı kalacaksınız ve yarın sizi sabah saat 08.00 alacaklar" ah kendimi bir kuyuya attım gibi hissediyorum resmen "ha bu arada bana sadece Jisoo diyebilirsin" aslında çok nazik bir bayan "tamamdır Jisoo sende bana rosé diyebilirsin" 

kafa sallayıp ayağa kalmıştı bende onu kapıya kadar yolcu etmiştim "yarın görüşürüz rosé" hafif gülümseyip " görüşürüz Jisoo"  o merdivenden inmeye başlayınca bende hemen telefonumu elime alıp müdürüme mesaj attım işten ayrıldığıma dair ve ardından gidip valizimi hazırladım valizimi hazırlarken telefon çalmaya başladı bir numaraydı hemen açtım "alo" "alo rosé benim Jisoo fazla kıyafet alma senin için zaten kıyafet bakım malzemesi bütün ihtiyaçlarını aldım ben kuralları yarın konuşuruz" "tamam Jisoo görüşürüz" telefonu kapattığımda numarasını kaydedip tekrar hazırlanmaya başladım.

bir süre sonra hazırlanmayı bitirip bir duşa girdim kısa bir süre sonra çıkıp dantelli saten geceliğimi giydim ve alarm kurdum ardından da yatağıma girip uyudum   

sabah alarmın sesiyle uyanıp bir güzel gerildim ardından kalkıp mutfağa girdim ve kahvaltı hazırladım bu evdeki son kahvaltımdı ve tadını çıkarmak istiyordum lana del rey Summertime Sadness şarkısını açtım lana del rey bir devrimdir aksini iddia eden teröristtir.

Kahvaltımı yaptıktan sonra giyinmeye başladım siyah bir şort baskılı oversize t-shirt ve beyaz converse giydim saat yaklaşıyordu çantamı bavulumu aldım kapının önüne koydum duvardaki saate baktım 07.57 geçiyordu birazdan gelirler kapı çalınca hemen açtım karşımda iri yarı takım elbiseli adamlar duruyordu 

"Bayan park bizi bayan kim gönderdi eşyalarınızı alıp hemen gidelim" hiç bir şey demeden bavulumu verdim onlar önden gitmeye başladılar bende kapıyı kilitledim ve ardından koşar adımlarla binadan çıktım korumaların yanına gittim ve arabanın arka kapısını açtılar ve bende bindim onlarda binip arabayı çalıştılar aklıma gelen sorular olunca bende korumalara sordum 

"Afedersiniz yolumuz çok uzun mu acaba" ön koltuktaki koruma seslendi "yarım saatlik yolumuz var bayan park" biraz uzunmuş  bende kulaklığımı takıp şarki açtım bütün bir yol boyunca sonunda gelmiştik  burası çok güzeldi umarım küçük bir çoçuk la anlaşabilirdim. 


orendaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin