Sabah uyandığımda changbinde yanımda uyuyordu biraz etkileyici bir suratı vardı,baya etkileyici...
Kalkıp mutfağa gittim ve o uyanmadan kahvaltı hazırladım,masayı güzelce kurdum oda o sıra uyanmıştı zaten.
"Uzun süredir şöyle bi kahvaltı yapmamıştım of be"
"WPDKWŞFPWL afiyet olsun"
"Sen yaptıysan olur zaten"
Sırıtıp masaya oturdu biraz utanmıştım aslında.
Changbin
Hazırladığı yemekler gayet güzeldi hepsinde yedim,karşımda oturup oda yiyordu,aslında aklımda bir plan vardı ve onun gerçekleşmesine çok az kaldı.
"Neden yemiyorsun?"
"Yiyorum ellerine sağlık"
Gülümsedi ve yemeklerinden yavaş yavaş yemeye devam etti,elinde olsam jeongin hızlıca yerdim çünkü yakında onları bulamayacaksın.
"Akşam bizim eve gelsene"
"Hmmmm olabilirrr!"
"Film izleriz eğleniriz"
"Olurrr"
"Kabul etmene sevindim çok eğlenceli olacak:)"
Yemeği yedikten sonra kendi evime çekildim,yukardaki orospu çocuklarının leşlerini temizledikten sonra etraftaki kanları sildim,piç herifler hem zahmetliler hemde gebermeyi hak ediyorlar.
Akşam 21:08
Kapı çaldığında kalkıp kapıyı açtım minik bedenli jeongin ile karşılaştığımda yüzüme ufak bir sırıtış düştü.
"Ben geldimmm,kekde getirdimm"
"Hoş geldin,gerek yoktu aslında ama çok güzel gözüküyorlar"
İçeri girdi, elindeki tabağı masaya koydu ve etrafa bakmaya başladı.
"Vay canına evi ne güzel düzenlemişsin"
"Teşekkürler"
Koltuğa oturdu bende yanına geçtim televizyondan bir film açtım.
"Bu olur mu izleyelim mi?"
"Olurr"
Filmi izlemeye başlamıştık mutlu gözüküyordu,başına geleceklerinden haberi yoktu tabii.
Akşam 22:47
"Lavaboya gidebilir miyim?"
"Tabi hemen ileride"
Kalktı ve lavaboya ilerledi bende arkasından sesizce ilerledim kapıda bekledim işi bitince çıktığı anda kafasına tahta ile vurdum ve bayılmasını sağladım,sonunda bu çocuk ellerime düşmüştü.
Kucaklayıp gizli odaya soktum kollarını ve bacaklarını halat ile sıkıca bağladım,ağızınada bez sokup güzelce bağladım,masum çocuk sonunda elimdeydi ve ona yapacağım şeyleri düşünürken zevkle gülümsüyordum.
Jeongin
Gözlerimi açtığımda kafamdaki ağrı ile biraz sarsılmıştım,başım dönüyordu,elimi kafama doğru götürecekken ellerimin bağlı olduğunu fark ettim, hızlıca gözlerimi açtığımda etrafa baktım,burası neresi? Neredeyim ben???? Bağırmak istemiştim ama ağızımdaki bezden dolayı bağıramamıştım,iyice çırpınmaya başkarken kapı açıldı,gördüğüm beden changbin'e aitti,bana doğru yaklaştı ve eğildi.
"Minik jeongin uyanmışmıı"
İstemsizce kaşlarımı çattım,çeneme doğru elini getirdi ve okşadı,kafamı diğer tarafa doğru çevirdim ve karnına sert bir tekme attım.
"SİKTİR! NE YAPIYORSUN LAN!!"
Yerde bir kaç dakika yığılı kaldıktan sonra hızlıca kalkıp üstüme yürüdü ve kolumdan tutup fırlattı,canım çok kötü acımıştı.
"Sandığımdanda hırslı çıktın bücür"
Bacaklarımı tutup çekti elindeki sopa ile sertçe bacaklarıma defalarca vurdu,acıdan çığlık atmak istiyordum ama ağızda ki bez beni zorluyordu,gözlerimden yaşlar akıyordu,bacaklarımı kıpırdatmaya çalışsamda ufak bir hareket yaptığımda fena acıyordu sanırsam kırılmışlardı.
"Uslu durman gerektiğini anladın sanırım hm??"
Öfkeyle ona bakıyordum,neden bunu yapıyordu,yoksa o yayındaki kişi sen miydin changbin?
"Aferin,eğer burda uslu duracaksan senin ellerini ve o güzel dudaklarını çözerim,ha dersinki ses çıkarıcam işte o zaman şu acının daha beterini yaşarsın."
Korkudan titremeye başlamıştım,ne dese onu yapmak zorundayım yoksa canım daha fazla acıyacakdı,kafamı onaylar şekilde salladım.
Kafamı salladım oda gülümsedi, odadan dışarı çıktığında kalkmak istedim ama bacaklarım dayanamıyordu.
Yaklaşık beş dakika sonra yanıma geldi ve bacaklarıma sopalar yerleştirip güzelce sardı,madem canımın acıdığı yerleri saracaktın neden bunu yaptın?
Ağlamaya devam ettiğimde yaklaştı ve yanağımı okşadı,dudaklarını dudaklarıma deydirdi ve sertce emdi,iniltime engel olamadım ama bu hoşuma gitmediği için kafamı aniden çevirdim,yanağımı okşadı ve boynumu öptü.
"İğrenç sapık herif dokunma bana."
Sırıttı ve dediğim şey ile boynumu yalamaya başladı,rahatsız ediciydi çok rahatsız ediciydi,tekrardan ağlamaya başlamıştım,yüzüme baktı ve durdu.
"Böyle uslu olmaya devam edersen güzel anlaşırız bebeğim"
"Senden tiksiniyorum changbin"
Kahkaha attı ve odadan çıktı,o gittiği anda daha fazla ağlamıştım,bacaklarıma dokundum ve o acıyı hissettiğimde yüzümün buruşmasına engel olamadım,gerçekten canım acıyordu ona güvenmiştim...
Changbin
İçeride acı ile ağlayan jeonginim vardı artık,evet o artık benimde bana aitdi hiç bir yere kaçamazdı gidemezdi çünkü kaçmaya çalıştığında başına ne geleceğini çok iyi biliyordu(:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beğeniyor musunuz seriyi güzel mi sizce?? Seriyi yayar mısınızzz? Vote verin lütfen😭😭 Sizi seviyore görüşüzzz🌷🩷💓💕
