2 yıl önce
İnsanı bitiren fiziksel acı değil ruhsal acıdır. Uçuşan toz taneleri gibi dağılır, un ufak olursunuz.
İşte bir akşam saati, tren raylarının etrafında başıboş dolanan kızın aklından da buna benzer şeyler geçiyordu.
Toz taneleri.
Dağılmak.
Un ufak olmak.
Esen rüzgar saçlarını dağıttı, rengini yitirmiş dudaklarını aralayıp biraz nefes aldı.
Nefes almak sadece içine oksijen çekmekle olmuyordu, arada ruhun da nefese ihtiyacı vardı.
Ruha nefes olan birini bulmaya ihtiyaç vardı. Sadece bir şey. Tek bir şey.Chaeyoung gözlerini batmak üzere olan kızıl güneşe çevirdi. Belki de bir daha göremeyeceği manzarayı inceledi. Tenine güneşin değmesini hiç sevmezdi, güneş onun için çok renkli, çok sıcaktı. Kendisi ise aksine buz gibiydi. Isınacak bir şeyi yoktu.
Ölmek istiyordu. Onun için buradaydı.
Tek yapması gereken doğru zamanı kollayıp kendini kurtuluş olarak gördüğü raylara atmaktı. Bazen, işler planladığınız gibi gitmez. O gün neden istasyonda değil de rayların orada olduğunu tahmin edemeyeceğimiz bir şekilde, belki de buna kader deniyordu, Mina uzaktan kıza doğru yaklaşıyordu. Başı öne eğikti, düşünceli gibiydi ve Chaeyoung 'u farketmemişti bile. Arada kendi kendine konuşuyordu. Chaeyoung kaşlarını çatıp kafasını sağa çevirdi. Uzun siyah saçlı, üzerinde yine uzun bir palto olan bir kadın ilişti gözüne. O an ne yapacağını bilemedi, ağlayası geldi. Ölmek için geldiği bu yerde bile rahata erişememişti. Kadının gitmesini beklemeliydi. Öylece bekledi. Mina kızın varlığını farkedince önce onu inceledi. Gözleri gözlerine değdi. İkisi, birbirlerini zaten tanıyor gibilerdi.
O gün Mina oradan tek başına dönmedi. Engel olduğu şey yine dönüp dolaşıp yanındakini bulacaktı bir gün fakat şimdilik, Chaeyoung hâlâ nefes alıyordu ve şaşılasıdır ki bir süre sonra ruhu da nefes almaya başlamıştı.
Ruhunun nefes almasına alışık değildi Chaeyoung, ne olduğunu anlayamadı.
Ruhun nefes almasını sağlayacak kişiyi bulmak hem kurtuluş hem felaketti. Olur da bir gün giderse o kişi, toz taneleri gibi dağılır, un ufak olurdunuz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rosemary
FanfictionGül birkaç gün sonra sönecek bir aşkın habercisidir derler; kapımda kocaman bir gül buketi var.