Tarih atalımYorum ve yıldıza tıklamayı
Unutmayalımİyi okumalar
_______________________________________
...
Karnım ağrıması onlara olan öfkemi daha da artırıyordu...
Kimdi onlar...
Herkes için en önemli şey mutluluğun tek oluşacağı yer
Aile...
Ama hikayelerde hep böyleydi neden benim ailem beni bi sokağın köşesinde ölüme terk etti !
O gün masallar ve gerçek hayatın arasında ki farkı net bir şekilde anlamıştım...Ben loyana soy ismim yok ailem beni terk etmesinin sebebi diğerlerinden farklı olmammış son söyledikleri buydu bana . Sokaklar korkunçtu benden büyük erkeklerin iğrenç elleri bedenime değerek geçmişti onca yıl...
Çıplak ayaklarımla ıslak ve soğuk yere bastım daha fazla üşüsemde artık alışmıştım ah asla alışamayacağım !
Bu kabus bitsin istiyordum ama bitmiyordu...
İnsanlar o kadar kötüler di ki
İnsana acıyor üzülüyor ama elini bile kaldırmıyordu ben bunu üzülmekten saymıyorum...
O gün bana dokunan abileri görüp kızıyla kaçan teyzeye...
Amcaya...
Üzülmekten saymıyorum! Tek dertlere kendilerini kurtarmaktıKafamda dolaşan düşüncelerimi unutmaya çalışıp
Daha fazla üşümemek için kuru bir yer bulmam lazım-🩸-
Bacaklarımı karnıma kadar çektim eskimiş elbisemin içine bacaklarımı soktum kafamıda boyun yerinden geçirip ısınmaya çalıştım ama hava gerçekten çok soğuktu...
Dakikalarca ısınmak için bükük pozisyonda durdum saat büyük ihtimal gece yarısı olmuştur çünkü sokaklarda kimse yoktu ve bu beni daha da korkutuyordu
Sokaklardan gece korkmalısın asıl...
Delik kıyafetiminden içine giren küçük ışık ve sesler kafamı kaldırmama sebep oldu.
Gözlerimi kısarak baktığımda siyah lüks bir arabanın içinden inen adamları gördüm .
Hepsi birbirinden iri soğuk tiplerdi içlerinden biri arka kapıyı hafifçe açtı.
O kadar temkinlilerdeki sanki bir şey olacakmış gibi...
Hepside gözlük takıyordu iyi de geceydi
belki tanınmak istemiyorlar.Adamlarda birkaçı bana yaklaşmaya başlayınca burda ters bir şeyler döndüğünü anladım
En iyisi kaçmak !Tam ayağa kalktığımda adamların gölgesi alanımı biraz daha karartı ve yere düştüm.
Arkada iki adam önde biri
Elinde bir kağıt tutuyordu, bir kağıda bakıyor bir de bana bakıyordu pislik biri oldukları şimdiden belliydiKaşlarımı çatmış onu izlerken dudakları aralandı "ismi ne bakalım küçük hanım ?" dediğinde konuşmadım bile
Tanımadığım birine ismimi söyleyecek halim yoktu"Ah cevap vermeyeceksiniz O zaman ben söyleyeyim isminiz loyana mı?" dediğinde gözlerim hafifçe açıldı ismimi nereden biliyordu ? Benim gibi bir kimsesiz ismini nasıl bilebilirdi ki
Adamın gülüşü büyüdü doğru bildiğini anlamıştı
"Anladım isminiz loyana" cümlesine devam ederek "Tamam son çocuk o " dedi arkasındaki adama bakarak
Fırsattan istifade hızlıca ayağa kalktım ve koşmaya başladım
ama koşuşum kısa sürdü bir diğeri kolumdan tutu ve beni kendisine çektiHAYIR AYNI ŞEYİ YAŞAMAK İSTEMİYORUM! LÜTFEN
Ne kadar yumruk tekme atsam boşaydı adam bende kat ve kat güçlüydü
En önde duran adam bana yaklaşınca daha fazla bağırmaya başladım."Bırak ! ,kimse yok mu ? "Acı çığlıklarım tüm sokağı inletirken kimse fark etmedi her zaman ki gibi...
Adam eliyle ağzımı kapatı
"O sapıklardan değilim ! Bağırmayı kes ya bizle gelirsin ya da zorla götürürüz seni loyana ! " diye bağırdı bağırmam boşaydı
Kafamı tamam anlamıda salladım iri yarılı olan adam ellerimi bıraktı
Ve arabanın olduğu yere yürümeye başladımYarı yola gelince olabileceğim en hızlı şekilde koştum
Bu adamlar çok korkutucu !"Hey ! Takip edin şu haylazı !" Diye bağırdı adam büyük ihtimalle liderleriydi
Diğerleri beni takip etmeye başladığında nefesim daralıyordu hızım daha da azalıyor kalbim hızlanıyordu
"Ahh! Sikicem çok hızlı koşuyor emin miyiz gücünün insanların aklını okumasında !" diye bağırdı.
Bu adamlar benim hakkımda ne biliyorduYakınımda olan ilk sokağa girdiğimde hayatımda ki en büyük hatayı yaptım
Çıkmaz sokağa girmişim ! Tekrar dönmek için koştuğumda adamın gövdesine çarptım ve yere düştüm.Adam elini cebine attı. Gülüşü o kadar büyüktü ki çok mutlu gözüküyordu bunu nesi mutluydu
Elinden çıkardığı bezi ağzıma sıkıca tutuğumda yavaş yavaş göz kapaklarım kapanıyordu
_______________________________________
Yeni bölümde görüşmek dileğiyle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DENEK 1112
FantasíaHerkes mutlu ve huzurlu bir yaşam sürdürürken gerçekten herkes miydi ? Herkesin güvendiği ve sevdiği yöneticiler gerçekten güvenilir miydi ..? Onlar için ADALET, SEVGİ, GÜVEN HİÇBİR ŞEY YOKTU Ve bu yokluklar sadece 17 kişi 17 için geçerliydi. Ne s...