Ay Işığı

6.Bölüm

                (Ertesi gün)

Öğle arasındaydık. Masaya oturmuş kahvelerimizi yudumluyorduk.

Doğa:
"Kanka şu fotoğrafım nasıl, çok güzel değil mi? '

Lena:
" Hıhı, çok güzel. "

Doğa:
"Fotoğrafa bakmadın Lena."
"Lenaa"

Lena:
"Pardon, dalmışım."

Doğa:
"Sabahtan beri dalıp dalıp gidiyorsun."
"İyi misin?"

Lena:
"İyiyim, dalmışım öyle."

Doğa dik dik bana baktı.

"Yok bir şey, hadi sen fotoğrafını göster."

Doğa:
"Emin misin, hallederiz bir sorun varsa."

Aslında vardı dünden beri onu düşünüyordum. Nasıl acaba şuan, yine kendini yalnız mı hissediyor...

Doğa:
"Lenaa"
"Daldın yine."

Lena:
"Hıh efendim."

Doğa:
"Emin misin sorunun olmadığına, yardımcı olabileceğim bir şeyse hallederiz kafana takma.Kankalar ne güne duruyor?"

Lena:
"Teşekkür ederim kankacım ama sorun yok hadi göster fotoğrafını."

Doğa emin misin der gibi bir bakış attı.

"Hadi ama."

Doğa ne kadar tatmin olmasada telefonundan fotoğraflarını göstermeye başladı.

Her şeyimi Doğa ile paylaşırım, çoğu şeyde fikrini alırım. Ama bu..bu farklı.Anlatamazdım.

                                           ...

Okuldan çıkmış eve doğru yürüyordum.
Karnıma bir anda ağrı girdi. Evet. Regl olmuştum.Bu zamanlarımda karnıma giren ağrının zamanı olmazdı.Elimle karnımı tutup öyle yürüyordum.Eve gidip bir an önce sıcak su ile duş almak istiyordum.

Eve gelir gelmez hemen duşa girmiştim. Biraz olsun rahatlamıştım. Annemin hazırladığı sıcak su torbasını karnımın üzerine koyup yatağıma uzandım.Telefonumu elime almamla gelen bildirimi görmem bir oldu.

Dünya:
"Kapıda seni bir sürpriz bekliyor!"

Zar zor ayağa kalktım ve şaşkın şaşkın kapıya doğru yürüyordum. Kapıyı açtım ve bir kutu vardı üstünde de bir not:

"Afiyet olsun Ay ışığı."
                                Dünya

Notu okumamla yüzümde gülümseme oluştu, içini açtım ve Allah'ım en sevdiğim şey. Çikolatalar!!!

Kutuyu alıp odama gittim ve telefonumu elime alıp ona mesaj yazmaya başladım.

Lena:
"Sen harikasın."
"Teşekkür ederim."
"Ama gerek yoktu?"

Gerek mi yoktu çikolataları görür görmez verdiğim tepkiyi görse oda yazdığım mesaja benim gibi gülerdi.

Dünya:
"İçimden geldi ve beğenmene sevindim."

Lena:
"Beğenmek mi bayıldım!"

    Allah'tan gerek yoktu ,gerek olsa ne yapardık(!)

"Sana bir şey sormak istiyorum, sen benim evimi nereden biliyorsun?"

Dünya:
"Seni uzun zamandan beri tanıyorum."

Lena:
"Ne zamandan beri?"

Dünya:
"7 aydan beri."

Mesajı okumamla yediğim çikolata boğazıma takıldı ve öksürmeye başladım. 7 AY. Koskoca 7Ay.Bu çocuk beni mi takip ediyordu?Benimki de soru evimi biliyor! Ya kötü bir niyeti varsa ama kötü niyeti olsa neden böyle davransın?
Kendi kendime konuşurken bir bildirim daha geldi.

Dünya:
"Bir anda cevap verdim ama beni yanlış anlamanı istemem. Kötü niyetli biri değilim. Konuşmaya cesaret edemedim, konuşmak için seninle aynı yerlerden geçtim ama her seferinde cesaret edemedim ve geri döndüm. Sonunda cesaretimi topladım ve seninle  bu şekilde konuşmaya karar verdim."

Yazdığı mesajlar aklımdan geçen soruların cevabını veriyordu. Ama yinede karşıma çıkmak istenmemesinin nedenini anlayamıyordum.

Dünya:
"Mesaj atmıyorsun."
"İnanmıyor musun yoksa bana? "

Lena:
"İnanıyorum ama neden karşıma çıkmak istemediğini bir türlü anlayamıyorum."

Dünya:
"Sana daha öncede dediğim gibi zamanı geldiğinde öğrenirsin."

                                                                                        Lena:
                     "Sana inanıyorum ve umarım doğruyu          
                      söylüyorsundur."

Dünya:
"Doğruyu söylüyorum."
"Hadi sen çikolatalarını ye,afiyet olsun Ay Işığı."

Telefonu kapattım ve onunla konuşurken karnımın ağrısı geçmeye başlamıştı. Kutudan bir çikolata aldım ve tekrar yemeye başladım. Yerken bir yandan da konuştuklarmızı düşünüyordum.

Bölüm nasıldı?
Sizce Dünya doğrularımı söylüyor?
Lena ne yapacak?
Fikirlerinizi belirtmeyi ve yıldıza basmayı unutmayın.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.
Kitapları severek kalın... <33