Ay Işığı

11.Bölüm

En son ki yazdığını içimde tekrar okudum. Bende onlardanım çünkü. Ne yaşamıştı? Ne yaşıyordu?..

Lena:

"İçini bana dönebilirsin eminim ki rahatlayacaksın."

Dünya:
"İnsanlardan farklı hissediyorum. Sanki onlardan değilmişim gibi. Yalnız hissediyorum sanki hiç sevilmemişim gibi. Ölmüş hissediyorum ama bedenim değil, ruhum. İnsanların beni bırak sevmesini, var olduğumu görmesi bile farklı geliyor."

Lena:

"Sana bunları hissettiren ne?"

Sinirlenmiştim. Ama neye sinirlendiğimi bende bilmiyordum.

Dünya:
"İnsanlar ama en başta ailem."
"Ben doğmadan annem bana hamile kaldığını öğrenmeden önce babamla boşanmışlar. Annem beni hep aldırmak istemiş. Babamda aynı şekilde annemden aldırmasını istemiş. Abimle aramızda sadece 3 yaş var ve oda daha çok küçük bir şey diyemez doğal olarak. Anneannemler falan bir şekilde ikna etmişler ve aldırmamış.Ben doğduktan sonra benimle ilgilenmemiş ,hep anneannem bakmış. Ama o da ben 1,5 yaşındayken vefat etmiş. Bize bakmak için bakıcı tutmuşlar. Ama annem ve babam bizi hep görmezden geldi, özellikle de beni. Anne sevgisini daha önce hiç tatmadım, baba sevgisini de öyle. Çocuklar yere düştüğü zaman anne derken ben 'abi' dedim. Çocuklar hastalandıklarında başında annesi beklerken beni ya abim yada bakıcım bekledi. Doğum günümü bile 'Doğum günün kutlu olsun 'dedi sadece. İyi ki doğdun değil!Bana oğlum demezdi, diyemezdi. Sevmiyorumdu çünkü beni.Bir insanı annesi bile sevmezken başka bir insan nasıl sevebilir?"
"O yüzden bence bizde konuşmayı kesmeliyiz. Çok saçmaydı zaten bu iletişim. Kendine dikkat et Ay ışığı."

Okuduğum mesajla dona kaldım.

Lena:

"Hayır

Dünya

Dur

Gitme

Lütfen

Beni dinle

Dünya

Lütfen

Benim hatam

Özür dilerim

Bu konuyu hiç açmamalıydım."

Mesajlarıma bakmayınca bende daha fazla dayamadım ve aradım. Bakmadı. Tekrar aradım. Yine bakmadı.Tekrar aradım. Ama yine bakmadı.

Öyle oturmuş telefona bakıyordum.
Yazdığı mesaj beni çok şaşırtmıştı. Neden şimdi karşıma çıkmak istememesinin sebebini anlamıştım. İnsanlardan çekiniyordu. Nasıl bir yerde büyümüştü böyle. Bu nasıl bir anne? Nasıl bir baba? Bu zamana kadar neler yaşamıştı kim bilir.

Ben kendi kendime düşüncelere dalarken bir anda bir bildirim geldi. Hemen ondan bildirim geldiğini düşünerek mesaja baktım ve ondan değildi.

Atakan:
"İyi geceler Lena."

Lena:

"İyi geceler Atakan."

Hep onun attığı iyi geceler mesajı ile günümü bitirirken şimdi Atakan'ın mesajı ile bitiriyorudum.Bende kendi kendime tekrarladım. 'İyi geceler Ay ışığı. İyi geceler Dünya.'

Bölüm nasıldı?
Dünya'nın yaşadıkları sizce de çok ağır değil mi?
Atakan hakkında ne düşünüyorsunuz?
Fikirlerinizi belirtmeyi ve yıldıza basmayı unutmayın lütfen.
Kendinize çok dikkat edin.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.
Kitapları severek kalın...<33