Maskenin Altındaki Yalancı

ONU BEN ÖLDÜRDÜM

İnsanlar bazen hiç olmadığı kadar yalnız hisseder. Peki onları bırakıp bu yalnızlığı bize yaşatan kimdi. Kim bizi uçurumun eşiğine kadar sürükler ve hayattan bıkarız? Çocukken annemiz sorduğunda iyiyim demek çok kolay geliyordu peki şimdi şimdide o kadar kolay diyebiliyor musunuz ?

Gözlerimi yavaşça açtım başım çok ağrıyordu ''Doktor, gözünü açtı.'' Bir saniye burası neresi neresi burası bu doktorlarda kim böyle gine ne oldu bana acaba ?

''M-Melis iyi misin?'' dedi ince bir ses. ''Sen kimsin ?'' dedim. Şaşırmış gibi bana bakan kız kumral yeşil gözlü ve şirin bir yüzü vardı makkaj yapmış gibi görünen yüzü kesinlikle doğaldı. ''Benim Naz en yakın arkadaşın'' dedi kırılmış bir ifade ile. Ne yani bu kız benim en yakın arkadaşım mı ? Ne olduğunu hala anlayamamıştım ama hastanede olduğumu anladım.

İçeri bir doktor girdi elindeki dosyaya bakıp ''Arzu Melis Kandemir değilmi'' dedi doktor. Olumlu anlamda başımı salladım ve yanıma gelip '' Nazı hatırlıyor musun Meliscim ?'' dedi. Meliscim derken onu çok takmadım çünkü doktorum kitap karakteri gibi çok yakışıklıydı. Açık kumral kahve gözlü ve kaslı bir vücudu vardı.

''Hayır, hatırlamıyorum'' dedim. Naz denilen kızın gözleri dolmuştu ve yanaklarından bir damla göz yaşı süzüldü. Neden bilmiyorum ama içim cız etti.Sanırım bu kız benim en değer verdiğim kişiydi. En sonunda o soruyu sordum '' Bana ne oldu'' dedim . Doktorun gözü yoğun bakışlar atmaya başladı ve ''Seni bir sokakta koşarken gördüm her yerin kan ve yara içindeydi korkmuş görünüyordun bende doktor olduğum için yanına geliyordum ama birden yola çıktın ve araba çarptı ve seni hastaneye getirdim ama bunları hatırlamadığına göre sanırım bir süreli hafıza kaybı yaşıyorsun '' dediğinde gözlerim doldu hiç bir şey hatırlayamıyordum tek hatırladığım o iğrenç kabus olmuş anıydı.

Herkes dışarı çıktı ve sadece Naz kaldı birden yanıma gelip sımsıkı sarıldı ''Beni bırakma ne olur senden başka kimsem yok'' dedi o kadar garip hissettim ki kalbimde bir acı hissettim sanki ona karşı bir üzüntü vardı içimde.Benden ayrılıp elimi tuttu ve yanıma oturdu bunu demek istemedim ama ''Biz nereden tanışıyoruz ?" Bana öyle bir baktı ki aklıma birşeyler gelmeye başladı

10 Yıl Önce

"-Melis, hadi gel göle gidelim"dedi Naz.
"Geliyorum Ceren hadi sende gel" dedim. Ceren "Geliyorum"dedi ve göle gittik. "Hadi göle girelim" dedim. "Tamam hadi girelim ceren gel hadi !" 'Tamam geliyorum" dediler ve göle girdik. Biz Nazla biraz kumda oturduk "Y-yardım edin" başımı çevirdiğimde Ceren ilerde boğuluyordu. "Hadi koş Melis" hemen göle koştuk ama herşey için çok geçti. Ceren çoktan nefes almayı bırakmıştı. Naz bana ela gözleriyle öyle bir baktı ki herşeyin o gün bittiğini anladım. Ceren'in babası geldi kucağındaki o cansız bedeni görünce dondum. "Söyle ne yaptın ona!!" sustum hiç birşey diyemedim. Hissettim herşey bitti çocukluğum bitti ben bittim....

Şimdiki Zaman

"Melis beni duyuyor musun ?" irkildim ve başımı kaldırıp Naz'a baktım. Ben arkadaşımızı öldürmüştüm.

"B-ben onu öldürdüm" Yutkundu ela gözleri doldu neyden kastettiğimi çok iyi anlamıştı. Gözleri bana çok şey anlattı. Sesi titredi "Sen yapmadın" dedi. Gözlerinde beni suçlayan bir ifade yoktu bu beni daha çok yakıyordu. Elimi tuttu "Kendini suçlama o gün onu sen öldürmedin" dedi ve odadan çıktı. Kapıyı kapatmadan önce bir hıçkırık sesi geldi oda ağlamıştı.

Yerimden doğruldum tuvalete gitmek için kalktım ama heryerim çok ağrıyordu. Aynanın karşısına geçtim gözlerimin altı mosmor olmuştu ve dudağım patlamıştı. Elimi yüzümü yıkadım odaya geçtiğimde doktor elinse dosyayla duruyordu. "Sonuçların iyi bir sıkıntı yok" dedi. Bana döndü "Bana bunu yapanı biliyor musun" dedim. "Bunu sana biri yapmadı sen kendini arabanın önüne attın" kaşlarım çatıldı. "Peki kimden kaçıyordum?" gözlerinde hiç görmediğim bir ifade vardı. Konuyu değiştirip "Yarın taburcu olacaksın" dedi. Bildiğini biliyordum, kimden kaçtığımı biliyordu. "Kendin hatırlayacaksın. O zaman yanıma gel" dedi ve kapıyı kapatıp çıktı . Ne oldu şimdi ya ! Ne dedi bu salak şimdi. Çok takmadan bende biraz uzandım ve gözlerim yavaşça kapandı.