Ruhumun Dumanından Çıkanlar

altmış sekiz

Saçlarının kırıklarıyla göz gözeyim. Bir yandan kendi kırıklarıma bakıyorum. Sen yürürken arkandayım. Yanında olup olmadığımı sorgulamıyorsun. Ama sorgulayacağını biliyorum. Gece uyuyamamış ve geçmişimi gördüğüm için huzursuzum. Konuşmadığım şeyler benimle konuşurken bunun bilincim dışında olması ironik geliyor. Ama odağım, ayak seslerin. Odağım, hafif rüzgarda hareket eden saçların. Kırıklarının güzelliğine odaklanmak hoşuma gidiyor.