FOTOĞRAFÇIM MI?

04

Çekime tam vaktinde varmıştım. Şimdi azıcık size kendimden bahsetmem gerek dimi? Yani beni tanıyın da sonra magazinlerden gördüğünüz şeylere inanamayın.

Ben Amara Akkaya 19 yaşında mankenliği başlamıştım ve üniversite okumak yerine bu işten ilerlemeye kara vermiş ve şu anda da 25 yaşında olan genç çıtır bir kızım. Tabi bu sektöre girmemde yardımı olan şey annemin de manken olması ve annem Rus olduğu için de bende ayrı bir güzelim kendimi övmek gibi olmasın.

Tabi annem şu anda mankenliği bıraktı ama yaptığı zamanları az buz hatırlıyorum da babam deliye dönüyordu bazen. Birazcık kıskanç biri ama anneme her zaman saygı duyup destek vermişti. Bir birlerine o kadar çok seviyorlar ki destansı bir aşkları var neyse bir gün belki size de anlatırım.

He bir de abim var. Kendisi biraz gıcık felan ama asker. Bunu söylerken bir insan ne kadar grurluysa ben ondan kat ve kat daha grurluyum. Onu çok sık göremiyorum tek sıkıntı bu ama vatan sağolsun be. He bu arada 28 yaşında yani aramızda üç yaş var ve bekar taliplerini bekleriz.

Neyse şu anda ise arabamdan inmiş stüdyoya doğru gidiyordum. Bahar ayında olduğumuz için hava soğuktu bu yüzden üstüme gri sweatshirt altıma da beyaz eşofman altı ve şişme yelek giymiştim. Hiç kimse kusura bakmasın her ne kadar manken olursam olıyım genel olarak rahatlığıma düşkünüm.

İçeri girdiğimde tüm ekiple kısaca bir baş selamı verdikten sonra menejerim -Ayrıca liseden berri arkadaşım- Bahar yanıma geldi.

"Evet Amara bugün yeni bir fotoğrafçı geldi senin çekimlerini o yapıcak" diyip duraksadı ve etrafa baktı sonrasında kulağıma yaklaşıp "Çaktırma o benim kuzenim ve eğer kuzanim olmasa kesin asılırdım." dediğinde gülmüştüm.

Bahar çoğu mankene taş çıkarabilecek bir güzelliği ve tatlılığı var. Dalgalı saçları ve kahkülleriyle bir de o ela gözlerle inanılmaz güzel bir kız. He bu arada Bahar benim liseden arkadaşım bunu söylemeyi unuttum.

Ona doğru dönüp "Taş gibi karısın sana her an ben yürüyebilirim" diyip göz kırpınca gülmüştü.

Beni çekim için hazırlığa aldıklarında geçip oturdum ve mekayajımın yapılmasını bekledim ki makyaj yapılmasını normal şartlarda sevmiyorum ama el mecbur yapıyoruz işte.

Bir pırlanta şirketinin dergi kapağı olucağım için derin yırtmaçlı ve göğüs dekoltesi derin olan siyah uzun kollu bir elbise giymiştim. Boynuma biraz abartılı ve bol taşlı bir kolye ve onun takımı olan küpeleri takmıştım. Saçlarımı geriye doğru bir model yapmışlardı. Bu hazırlık en az iki saat sürüyo arkadaşlar böyle size hızlıca anlattığına bakmayın he.

Hazırlıklar tam olunca arka planın olduğu kısma geçtim ve yeni kameraman geldi. Açıkçası ben Bahar gibi düşünmüyordum o kadar da yakışıklı değildi sadece sarışın ve renkli gözlü olması bizim toplum için garip ve çekici geliyor çünkü bizim toplumun alışılmışın dışında. Genel olarak esmer ve kahverengi gözlü erkekler yoğunlukta olduğu için.

Yerime geçip pozları verdiğimde ve o da çekimleri yaptığında hassas davrandığını fark etmiştim. Üstümdeki elbise oldukça açık bir elbiseydi ve sırf ben rahatsız olmayayım diye kameradan başka bir yere bakmıyor, pozumu düzeltmek için geldiğinde ise sadece yüzüme bakıyordu. Açıkçası bu hassasiyeti hoşuma gitmişti.

Yaklaşık olarak dört saatlik çekimden sonra Yeni kameraman "Arkadaşlar hepinizin ellerine kollarına ve emeğine sağlık bugünlük çekim bitti" diyerek ayrıldı.

Ben de ayakta durmaktan artık yorulmuş bir şekilde odama geçip üstümdeki elbiseyi çıkarıp beyaz eşofmanımı ve gir sweatshirt giyip aynalı masaya geçtim ve makyajımı silmeye başladım.