"Bilirsin; bizde gelin gittiğin evden ancak kefeninle çıkarsın Yaren." Anasının ettiği söz genç kadının hafızasında dönüp durmaya başladı, uzun zamandan sonra. Sabah duyduklarının ardından konaktaki odasına kapanmış ağlamaktan başkasını yapamıyordu...
Oy verip yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfen. ♥️ (Sizin yorumlarınız, düşünceleriniz önemli. Dikkate de almaya çalışıyorum.)
Görüşmek üzere. ♥️
Tekrardan keyifli okumalar dilerim. ♥️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapının yumruklanmasıyla beraber iki kadın aynı anda oldukları yerden doğruldular. Bu sırada da kapı yumruklanmaya devam ediyordu. Selma hanım çok sevdiği yeğenine döndükten sonra "Devran mı" diye sormadan edemedi. Yaren hiçbir şey anlatmıyordu ama her halinden Devran ile ilgili bir problem olduğunu anlayabilecek haldeydi. Yaren yutkunup saçını kulak arkasına kıstırdıktan hemen sonra dudaklarını ıslatıp, dudaklarını "bilmiyorum" dercesine büktü. Selma hanım yeğenine yandan bir bakış attıktan sonra hala çalmaya devam eden kapıya bakmak üzere yürürken başındaki eşarbı düzeltti. Kapıyı açtığında ise tam da tahmin ettiği gibi Devran vardı karşısında. "Damat...",
"Selma teyze, Yaren burada mı? Burada olduğunu biliyorum. Burada değil mi?" Hem kendisinden çok emindi hem de bir yandan sorduğu sorularla kendisiyle çelişmeye de devam ediyordu aslına bakılırsa. Selma hanım iç çekerek bakarken Devran'ı ve yanındaki Dilşah'ı içeriye buyur etti.
"Haydi buydun içeriye girin." Dedikten sonra eliyle içeriyi işaret etti. Ayaklarındaki botlarını çıkardıktan sonra içeriye girdi ağabey - kardeş. Dilşah'ın üzerinde ağabeyine ve yengesine karşı gerginlik dolmuştu. Onların arasını bir an evvel düzeltebilmeyi umuyordu. Ancak her şey o kadar zordu ki... En zoru da ağabeyinin debelenip durduğunu bilmekti. Onun bu meseleye karşı dik durmaya çalıştığını ancak başaramadığını biliyordu. İki katlı taş evin orta boyuttaki salonuna geçtiğinde Yaren'i gördü Devran. Yaren kanepede oturuyordu ki göz göze gelince yutkundu. Kadının o güzel gözleri öyle kızarmıştı ki, içinin acıdığını hissetti Devran.
