make love with me ~hoonsuk~

🦔

ÇOK AMA ÇOK ÖZÜR DILERIM AMA UNIVERSITEYDI YERLESMESIYDI FELANDI FILANDI ARADA KAYNADI SIMDI GELDIM UZUN BIR BOLUMLE
IYI OKUMALAR BEBISLERIMM 🩷🫶😭✨️

"Seni görmeden ölmek istemiyorum,lütfen gel."diyen sesi çok cılızdı ve şaka yapıyor gibi de değildi.Arama kapanmadı ama sesde gelmedi başka.Kapatacağım sırada ambulans ve polis seslerini duydum,birde patlayan flaş seslerini...

HYUNSUK

Alabildiğim en erken bileti alıp soluğu Seoul'de aldım.Eğer bu bir şakaysa bir daha yüzümü göremeyeceğine emin olabilirdi. Ne ara benim için bu kadar önemli biri haline geldiği hakkında hiç bir fikrimiz yoktu.

Hangi hastanede olduğunu bile bilmiyordum.Havalimanın dışına çıkıp derin bir nefes aldım.Sakin ol ve düşün.
Başına bir şey gelmişse Junghwan'ın felan haberi vardır.Hemen onu arayıp nerede olduğunu sordum.

Hastane cevabını aldığım an kalbim sıkıştı.Sesi çatlamıştı.Ağladığını anlayabiliyordum.

"Adres at bana."diyip bir taksiye bindim.

Mesajdaki adresi şoföre gösterip beni bu adrese götürmesini istedim.Hızla yol alırken kafam oldukça karışıktı.
Sadece 5 gün yoktum ya!

15 dakikanın sonunda taksici hastaneye vardı.Parasını ödeyip taksiden indim.
Kapıda Yedam'ı görmemle hızla ona koştum.

"Noldu?"

Beni görmeyi beklemediği gözlerinden okunuyordu. "Yoĝun bakımda.Uyanmayabilir.Çok fena dövülmüş."

Yedam'ın bile gözleri kızarıktı.

Gözlerimi kapatıp nefesimi dışarı verdim çaresizce.

"Ne oldu?Ne sebep oldu buna?"

Bana baktı.

"Bilmiyorum.Tek bildiğim onun için çalıştığımız adamın yakalandığı."

"Bir dakika şimdi sen bana Park Youngil'in yakalandığını mı söylüyorsun?"

"Evet."

Bu imkansızdı.Aşırı nüfuzlu biriydi Youngil.Jihoon'un bu işte bir parmağı olabilir miydi acaba?

Kafamdaki düşünceleri kovup "Nerede?Beni ona götür lütfen."dedim.

Yoğun bakım katına çıktığımızda bizimkilerin perişan halini gördüm.
Junkyu ve Mashiho bile vardı.

Beni görünce hepsi yanıma gelip kocaman sarıldılar bana.Özlemiştim hepsini.

Sarılma faslı bitince sorgulayıcı bakışlar atarak "Junkyu?"dedim.

"Jihoon benim kuzenim."dedi.

Şok oldum.Wow daha bilmediğim ne vardı acaba Jihoon hakkında.

Başımı anladığımı belirten bir şekilde salladım.

Camdan Jihoon'a baktım.O yakışıklı yüzü yara doluydu şimdi.Gözümden bir damla yaş aktı.Sonra ikincisi derken ağlamaya başladım.

Junghwan gelip elini omzuma koydu.
"Üzülme Hyung,o iyileşecek eminim."diyen umudunu yitirmek istemeyen Hwan'a sarıldım.

Jihoon'a olan kızgınlığımdan eser kalmamıştı şuan sadece onu yanı başımda istiyordum.

Göz yaşlarımı silip "Kalabalık yapmayın burada hadi herkes dağılsın evine."dedim.

"Birimiz dursa yeter arkadaşlar.
Hepiniz üzgünsünüz ve yerinizde duramıyorsunuz evet ama burada bekleyerek de bir yardımımız dokunmuyor."diyerek liderliği ele aldım.