Trouble School {dream smp karışık ship kitabı}

Sluts

Quackity'nin bakış açısı

Sabah gözlerini açan ilk kişi ben olmuştum. Karl dün yaklaşık olarak 5 saat kadar ağladığı için hala bitkin görünüyordu. Elimi alnına koyup gece boyu pek çok kez yaptığım gibi ateşinin olup olmadığını kontrol ettim. Karl sabah oldukça erken uyanmasına karşın oldukça ağır bir uykusu vardı, bu yüzden onu uyandımaktan korkmama da pek gerek kalmadan hazırlandım ve George'u uyandırdım daha çok uyandırmaya çalıştım çünkü George bıraksak bir kedi gibi günün 18 saati (hatta ayılar gibi kış boyu) uyuyabilirdi. Karl'ın zaten dün sebebiyle oldukça yorgun olacağını tahmin ettiğimizden uyandırmak istemedik bu gün biraz dinlense daha iyi olurdu. George'un da hazırlanmasıyla odadan çıktık ve yemekhaneye doğru yürümeye başladık. O sırada koridorda Dream ve Sapanp'le karşılaştık. Normalde olsa Dream ve George'u shipleyerek George'u sinir ederdim ama şu an George Sapnap'i öldürebilirdi bu yüzden onu olabildiğince sakin tutmak adına elimden geleni yapmalıyım çünkü Sapnap'in varlığı ve Dream'in her hareketi zaten George'un sinirlerini tepesine çıkarmasına yeterdi. Biri gelip beni kurtarsın sinirli bir Gogy görmeye hazır değilim. Konuşmaya başlayan kişi Sapnap oldu.

Sapnap-Karl yanınızda değil mi? Genelde hep beraber gezerdiniz?

George tam ağzını açıp birşey söyleyecekken (muhtemelen Sapnap'in yıllar boyu var olmuş bütün akrabalarını kapsayan bir sövme seansı) onu susturarak konuşmaya başladım.

Quackity-Karl bu gün biraz halsizdi dinlenmesinin daha iyi olacağını düşünerek onu uyandırmadık.

Sapnap-Onun durumu iyi mi? Henüz dün hiçbirşeyi yoktu bir sorunu yok değil mi?

Quackity-Hayır merak etme biraz dinlenirse çok daha iyi olacağına eminim.

Sapanp-Peki öyleyse.

Tamam harika şu an George herhangi bir tehlike arz etmiyor. Sanırım güvendeyiz.

Dream-Eee Georgie nasıl gidiyor herkesi elden geçirmeye devam mı?

Öldük

George-Kes sesini Dream.

Dream-Çok kabasın Gogy daha nazik olmayı öğrenmen gerek.

George-Geçen seferki tokat aklını başına getirdi sanıyordum ama görüyorum bir tane daha lazım.

Dream-Minik ellerin yüzüme degecekse neden olmasın~

Bununla birlikte George'un yumruklarını sıktığını ve dişlerini birbirlerine bastırdığını gördüm, hemen birşey yapmazsam Dream kesinlikle anansının bi taraflarını tersten görücek.

Quackity-Sizi görmek çok güzeldi ama izninizle biz artık gidelim.

George'u kolundan tutarak sürüklemeye başladım. Onu sürükleyerek yemekhaneye getirdikten sonra beraber yemeklerinizi yemeye başladık.

George-Keşke o piçin sırıtan suratına bi tane geçirebilseydim. Gülen piç asla ciddi olmuyor. Hele o Sapnap denen oruspu da hiçbirşey olmamış gibi Karl'ı soruyor. Tch madem o kadar umursuyordun çocuğun kalbini niye kırdın.

Quackity-Karl'ın orada olduğundan haberi yoktu, bilerek duygularını incitmedi.

George-Yani Karl ile birlikte Gizlice o kızla da buluşması daha mı iyi olurdu?

Quackity-Ben asla öyle birşeyi kast etmedim. Sadece... belki Karl fazla umutlandı.

George bu söylediğimle susup biraz düşündü. İçten içe haklı olduğumu bildiğini biliyordum.

George-Herneyse...

Mırıldanarak geçiştirdiği cümlem ile haklı olduğumu kabullendiğini anlıyorum. Sessizce yemeğimizi yedikten sonra beraber sınıfa gittik. Ders boyu Karl aklımdan çıkmamıştı ve onu oldukça merak etmiştim. Bakışlarından George'un da benimle aynı durumda olduğunu anlayabiliyorum. Bu gün boyunca dinlense iyi olurdu aslında ama Karl kesinlikle kafasını dağıtmak için antrenman yapacaktı. Çalan zil ile hızlıca yemekhaneden çıkıp sınıfımıza ilerledik. Umarım Karl kendini çok yıpratmaz.