EZİĞİN DÖNÜŞÜ

~HERŞEYE SON~

***************
Bu benim ilk hikayem nasıl olduğuna siz karar vericeksiniz iyi okumalar begenilerinizi yorum ve vote yaparak belirtirseniz sevinirim.
***************
Sabah her zaman ki gibi alarmla kalktım.Lanet olsun bu sesten bıktım son iki sene sonra bu sesi duymıyacağım.Ha kendimi tanıtayım.Ben tılsım,ailem yok öldü benim için lise 3'e gidiyorum güzel bir kız değilim kendimce ama tuğçe kendime baksam çok güzel olduğumu kanıtlıcağımı söylüyo.Bu arada tuğçe benim kardeşim beraber büyüdük hiç ayrılmadık arada kavga ederiz ama hemencicik barışırız biz.Hemen siyah kotumla beyaz askılımı giyip aşşağı indim mutfaktan takır takur sesler geliyodu kesin tuğçe kahvaltı hazırlıyo.Evet üşengeçiz ama yemek falan yaparız özellikle bizim zilli yani tuğçe bir yemekler yapar varya neyse aklıma getirince acıktım.Mutfağa girdiğimde bir gülme krizi aldı beni tuğçenin saçı başı dağılmış kafasında kocaman bi fiyonk elleri hamur 3.dünya savaşını başlatmış kız resmen.Tabi ben anırınca tuğçe sinirli sinirli bi ellerine bi bana baktı direk koştum salona ellerini üstüme silicekti zilli biliyorum .Hemen konuşmaya başladım ''Ya ben daha yeni giyindim üstümü acı bana lütfen bak valla bidaha olmaz aplaa''diye bağırınca oda ''Gel buraya gel siktim belanı senin hem hanımefendiye kahvaltı hazırlıyalım hemde tipimizi görünce anırsın yok ya canım''diyince hemen minnak bakışlarımı yönlendirip ''Eğer elini üstüme silersen okula öpücüklü pjamamla gelirim ki yaparım biliyosun''diyip gülmeye başladık oda biliyodu cidden yapardım poyraza rezil olsam bile.Poyraz kim dicekseniz bir senedir sevdiğim kişi suratıma dahi bakmıyo benim farkımda bile değil belki de.Ayakkabılarımızı giyip evden çıktık tuğçenin işi olduğunu okula gelmiceğini söyleyip taksiye bindi.Okul yakın olduğundan yürümeye başladım yürümeyi severim hemde poyrazı görürüm belki diye bi umut işte.Okulun kapısına yaklaştığımda gökçeyi gördüm gökçe kim dicekseniz poyrazın arkadaşı sürekli beraberler gökçe diyince kız anlamayın o bir erkek sjsjsjs.Tabi doğal olarak gözlerim poyrazı aradı keşke aramasaydı kayra denen bi kızla öpüşürken gördüm sol tarafımda bir acı oluştu hiç tatmadığım bi acı.Poyraza aşık değildim belki ama seviyodum.Biraz daha yaklaştım onlara tabikide sakarlığım yüzünden taşa takılıp yere düstüm.Hemen ayağa kalkıp onlara baktım bana bakıyolardı.Poyrazla tam göz göze geldik bi insanın gözleri bu kadar güzel olabilir mi Allahım sana geliyorum.Gülmeye başladı birden ve konuştu''Vay vay vay bizim okulun eziğide çok meraklıymış ''diyince beynimden vurulmuşa döndüm bana okulda genelde ezik derlerdi ama takmazdım poyraz diyince işler değişti tabi.Sonuçta benim sevdiğim adam.Hemen lafın altında kalmamak için konusmaya başladım''Meraklılıktan değil bu okulun kuytu köşesinde yiyişen çifte herkes bakar '' dedim ve gercekten herkes bizi izliyordu.Allah kahretsin herkesin içinde bana ezik demişti dimi bu ve devam ettim konuşmaya''Onla bunla yiyişip popüler olcağıma ezik olurum daha iyi''diyip koşarak eve gittim.Yatağa attim kendimi hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Ben bu kadar güçsüz değildim ağlamamalıydım hemen kalkıp bavulumu hazırladım uzaklaşmak iyi gelicekti tuğçeyi arayıp olan biteni anlattım başta gitmeme karşı çıksada izin verdi.Kalıcağım yer belliydi antalyada tuğçeyle yazlığımız vardı sağolsun sözde ailelerimiz almıştı.Hazırlanıp aşşağıya indim son kez baktım evime özlicektim tuğçeyi,evimi ve poyrazı.Poyrazın yaptığı aklıma gelince özlemicem onu dedim farketmeden dolan gözlerimi sildim.Kapıdan çıktım uçağım bir saate kalkıyodu taksiye atlayıp yeri tarif ettim.Uçağın kalkmasına 15 dakika vardı oturdum bekledim.Birden anons edildi''antalyaya giden uçağımız 5 dakika içinde kalkacaktır lütfen uçağa doğru gidiniz''hemen ayaklandım yavaş yavaş yürüdüm.Uçaga binmeden bursanın kokusunu içime çektim kokusunu bilmediğim poyrazın kokusuymuş gibi.Sonra geçip yerime oturdum yol boyunca bulutları izledim geri dönünce yaşıcaklarımı hayal kurdum gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı uykuya teslim oldum.