sellaaaaammmm🤭🤭
-
"Jeonngggg! ben acıktım hadi kahvaltı yapalım ya."
"çok üşendim." diyen eşiyle Hyunjin güldü. "sen neye üşenmiyorsun zaten? hadi güzelim hadi bebeğim öğlen oldu." Jeongin'in cevabı poposunu dönüp uyumak olmuştu.
Hyunjin de göz devirdi, ardından yatağın diğer tarafına geçip Jeongin'in bacağının altından ve belinden tutup kucağına aldı. "ya uykum var diyorum be adam."
"uyursun sonra." deyip ikisini aşağıya indirip Jeongin'i tezgaha oturttu. Jeongin dudak büzdü. "of!"
"bebek." deyip eşinin yanaklarını sıktı Hyunjin. "git ya uykumu çaldın." deyip eşinin elini çekmesiyle Hyunjin kahkaha atıp çay ısıtıp kahvaltılıkları çıkardı.
ellerini yıkadıktan sonra elindeki suyu eşinin yüzüne attı. "ya!"
"açıldı mı uykun?" demesiyle Jeongin homurdandı. "o kadar iyisin ki sağ ol."
bir süre Hyunjin, kahvaltıyı hazırlamış Jeongin de tezgahta boş boş oturmuştu.
kahvaltı hazır olunca eşini tezgahtan indirip sandalyesine oturttu. "bebek miyim ben?"
"evet." dedi ardından, "otuz yedi yaşında bebek."
dudak büzdü Jeongin. "sus ya hatırlatma." dudağını büzdü. "yaşlandım." demesiyle Hyunjin yanağını öptü. "kırkta olsan seksen de, hala bebeksin benim için."
"yaa." demesiyle ikisi de kahkaha atmıştı.
yemek yerlerken Jeongin, "ben Ryujin'i özledim ya." demişti aniden. "arasam mı?"
"bebeğim, orada şu an sabahtır rahatsız etmeyelim. her gün konuşuyorsunuz zaten." dudağını büzdü Jeongin. "yetmiyor ki."
"ne zaman geliyor?"
"iki hafta sonra, sınavlar bitince."
"ben de çok özledim kızımızı ama yapacak bir şey yok. seneye bitiyor, sonra gelecekler zaten."
"biliyorum ama... işte." ellerini yanaklarına koydu. "Avustralya'ya mı taşınsak?"
gülümsedi Hyunjin. "eğer onlar buraya gelmek istemezse bakarız hayatım sıkma canını yemek ye, hadi." diyerek zorla ağzına ekmeği tıkınca Jeongin gülmüştü.
her sabahki rutin konuşmalarından biriydi işte.
"Hyunjin ya," dedi dudağını büzerek Jeongin. "acaba başka bir evrende yine biz aile miyizdir?"
eşinin tatlılığı karşısında güldü Hyunjin. ısırarak sevesi geliyordu bazen. "hmm, hem de çok güzelizdir."
"acaba Ryujin'i benim doğurduğum bir evren var mıdır?" demesiyle Hyunjin kahkaha attı.
"ne gülüyorsun ya, çok tatlış olmaz mıydı?"
"olurdu bebeğim, çok tatlı olurdu." diyerek yanağını öptü. "yiyeceğim bir gün seni, cidden."
"bir şey derdim ama, demeyeceğim." diyerek şirince gülümseyince Hyunjin de gülmüştü. ardından yemekleri bitince toparlayıp kalkmışlardı.
bugün hafta sonuydu, yani ikisi de boş boş yatabilirdi. televizyondan bir dizi açıp izlemeye başlarken, bir süre sonra kapı çaldı.
"birini bekliyor muyduk?"
"hayır." demesiyle Hyunjin ayaklandı. "bekle, ben bakarım." delikten baktığında kimseyi görememesiyle kaşlarını çatarak kapıyı araladı. ardından karşısında gördüğü kişiye şokla baktı.
