Lovely Allergen

21.BAŞARISIZ İNTİKAM

İki hafta boyunca, Yue Zhishi'nin ulaşım yöntemi Song Yu'nun arka koltuğuydu. Mutluluğu sürekli zirvedeydi. Song Yu'nun onu okula bırakıp almasında, beşinci kattaki aktivite odasında çalışmasına izin vermesinin arkasında bir sebep olduğunu hissediyordu, ama her zaman cömert bir kalbi vardı ve başına gelen şeyleri uzaktan yakından hiç iyi değerlendiremiyordu.

Tamirci dükkanındaki amcanın bisikletini tamir etmesinden bu yana uzun bir zaman olmasına rağmen, bisikletini okul girişinde tutmaya devam etti ve kullanmadı. Hazırladığı tüm o bahaneler ve sebepler bir excel dosyasını doldurmaya yeterdi, Song Yu'nun ondan kurtulmak istediği günü bekliyordu, ama hiçbir zaman bunlardan birini ortaya çıkarmak zorunda kalmadı.

Kış, tıpkı kimin daha hızlı geleceğini görmek için dönem sonuyla yarışıyor gibiydi. İkisi de uyarmadan ve Yue Zhishi'yi hazırlıksız yakalayarak aynı anda gelmişti.

Dönem sınavları çok yakındı. Okul, aylık aradan önce 3.sınıf ortaokul öğrencilerinden Cumartesi sabahları da yarım gün fazladan derslere katılmalarını istemişti, ve 3.sınıf lise öğrencilerinden de tam bir gün fazladan kalmaları istenmişti. Peiya aslında ek derslerin olmamasıyla bilinirdi, fakat artık o da bu işleme başlamıştı.

Yue Zhishi, aslında öğlen Song Yu'yla birlikte eve gitmek için kalmak istiyordu, ama mevsimsel grip tüm okula yayılmıştı. Ders için kullanılan dezenfekte edilmiş sınıfların dışında, öğrencilerin başka bir yere girilmesine izin verilmiyordu. Yue Zhishi eve önden, tek başına gitmek zorundaydı.

Koridorun girişinde dikildi ve Song Yu'ya durumu açıklayan bir mesaj attı.

Gönder tuşuna bastıktan bir saniye sonra bir yanıt aldı- basit bir 'tamam'.

Eve Jiang Yufan'la birlikte gitmeyeli uzun bir zaman olmuştu. Bir hevesle, Yue Zhishi öğle yemeği için onu Rong Hala'nın özel restoranına davet etti. Jiang Yufan uzun bir zaman önce, Rong'un restoranında yer ayırtmanın çok zor olduğunu duymuştu, o yüzden şu an olduğundan daha heyecanlı olamazdı ve hemen ebeveynlerini arayarak durumu açıkladı. Ama yanında telefonunu getirmemişti.

Yue Zhishi kendi telefonunu çıkardı. ''Benimkini kullan, şanslısın ki bugün yanımda getirmiştim.''

Matematik öğretmeninin ofisinden çıkarken, Song Yu üçüncü katın koridoruna baktı. Çoğu ortaokul öğrencisi çoktan gitmişti, sadece birkaç tanesi hala boşboğazlık ediyordu. Sesleri tüm boş alan boyunca yankılanıyordu.

Yanından geçerken aktivite odasına hızlı bir bakış attı. Çalışanlar içeride odayı dezenfekte ediyorlardı.

Qin Yan da merdivenlerden çıkarak ona doğru koşmaya başladı, elinde bir paket taşıyordu. Onu selamladı ve, ''Hadi gidelim, kızarmış tavuğumuz geldi. Yaşlı Zhang ne istedi senden?'' dedi.

''Pek bir şey değil, sadece bazı yarışma şeyleri.''

''Kuryenin siparişi teslim edeceği yeri bulmasını o kadar çok bekledim ki, donarak ölecektim neredeyse.'' Peiya, öğrencilere karşı çok katı olmasa da, yemek kuryelerinin okula girmesine izin verilmiyordu. Öğrenciler siparişlerini sadece çitlerin parmaklıklarından alabiliyorlardı.

Qin Yan ellerini birbirine sürttü ve paketin içindeki kızarmış tavuğu çıkardı. ''Beklerken, oldukça hararetli bir şekilde kavga eden bir çift gördüm. Bekar olmam iyi bir şey...'' Kolasından bir yudum aldı. ''Ayrıca kavga etmeye hazırlanan birkaç öğrenci de gördüm. Üniformalarını çıkarıp, sigaralarını attıklarında, neredeyse bir mafya filmindeymiş gibi görünüyorlardı.''

Kapalı pencereler yüzünden, dışarıdaki rüzgarın sesi, tıpkı kara tahtayı tırmalayan tırnakların çıkardığı ses gibi cırlıyordu. Song Yu kaşlarını çattı ve daha yeni almış olduğu yemek çubuklarını elinden bıraktı. ''Ortaokul öğrencileri miydiler?''