19.Bölüm

328 20 29
                                    

Gülgün ve Orhan otelden çıkmışlardı, yalıdan elisayı da aldıktan sonra eve geldiler.

Üstlerini değiştirdikten sonra gülgün elisayı emzirmek için odasına gitmişti beşikte kıpır kıpır hareket eden kızını görünce gülümseyerek kucağına aldı, başına öpücük kondurduğunda ateşi olduğunu anladı. Ağlamaya başlamıştı o sırada kızı

Gülgün; Orhan, koş

Koşarak odaya gelir.

Orhan; Ne oluyor canım

Gülgün; Orhan çok ateşi var sen bir kovaya soğuk su koyup getirir misin bide bez. Bende üstünü çıkarayım.

Kafasını salladıktan sonra gülgün'ün dediklerini yapmak için mutfağa gitti adam. Gülgünse kızının üstünü çıkartmıştı, minik bedeninin titrediğini görünce gözü dolmuştu hemen yanağına bir öpücük kondurmuştu kızının.

Orhan elinde kova ve bez ile gelmişti, kızlarının her yerine soğuk bezleri koymuştu elisa ise durmadan ağlıyordu. Ateşini ölçtüklerinde 38.8 derece olduğunu gördüler.

Gülgün: Orhan hastaneye götürelim yoksa havale geçirecek.

Orhan; Tamam canım sen giydir bende arabayı hazırlayayım.

Elisayı kaptıkları gibi hastaneye getirmişlerdi, iğne yapacaklardı serum takmak için. Doktor iğneyi batırdığı an çığlığı basmıştı elisa, gülgün hemen kızının yanına gidip minik ellerini tutmuştu kızı dudaklarını büzerek annesine bakıyordu. Doktor işe bittikten sonra orhan ve gülgün'e döndü.

Doktor: Merak edilecek bir şeyi yok henüz daha çok küçük olduğu için çok normaldir bu aylarda. Bol bol anne sütüyle beslensin en kısa sürede toparlar. Serum bitince de çıkabilirsiniz.

Diyip gitmişti doktor. Serumları bittikten hastaneden çıkıp eve geldiler.

Orhan; Sevgilim gel hadi odaya geçelim.

Gülgün; Yok canım sen geç ben elisa'nın odasında kalıcam.

Orhan : O zaman bende kalıcam sizin yanınızda

Gülgün : Canım sen yat yarın erken kalkacaksın

Orhan : Hayır hayatım sızın yanınızdayım

Gulgun : Tamam canım

İkiside beşiğin yanında oturup kızlarını seyrederler. Bir kaç saat sonra Gülgün koltukda uyuya kalmıştır.
Orhan onun üzerıne battaniye örter ve kendiside karısının baş ucunda uyur.

Gülgün sabah uyandığında orhan'in telefonla konuştuğunu duymuştu.

Gulgun: Orhann! Canım kimle konuşuyorsun.

Orhan: Canım, yardımcı ayarladim da saati ve adresi verdim ona.

Gulgun; Orhan gerek yoktu ben bakardım elisaya

Orhan: Canım yine sen bak ama o da sana yardım eder. Ahu hanım gelir birazdan tamam mı ben gideyim şimdi. Sende gelince evin kurallarını söylersin ne nerede gösterirsin sonra da galeriye geçersin olur mu.

Gulgun; Tamam canım görüşürüz.

Bir kaç saat sonra kapı çalınır
Gülgün kapıya bakar.

İlk Ve Son Aşkım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin