İlk Ve Son Aşkım

2.Bölüm

- Sabah -

Gülgün ve Orhan kahvaltılarını yaptıktan sonra valizlerini hazırlamak için odalarına çıkmıştı. Akşam yola çıkacaklardı. Gülgün ne kadar ısrar etsede orhan nereye gideceklerini söylememişti supriz olmasını istiyordu.
Şimdi ikisi de odalarında valiz hazırlıyordu ama Gülgün'ün aklını kurcalayan bi soru vardı ve onu orhana sorması gerekiyordu

Gülgün; Orhan sana bir şey sormak istiyorum

Orhan; Sor aşkım

Gülgün; Aşkım mı? Her neyse beni neden ( yutkundu) ifakatle aldattın.

Orhan; Neden sordun şimdi bunu

Gülgün; Merak ediyorum orhan benim veremediğim neyi verdi sana. Neden ben değil de o.

Orhan; Anlatmamı istiyor musun gerçekten

Gülgün; Evet. Madem değişmek istiyorsun burdan başla o zaman

Orhan; Peki gel şöyle oturalım. İfakatle ben çok önceden tanışıyorduk zaten biliyorsun. Ama hiç bir zaman bu denli yakınlaşmamıştık. Daha sonrasında ise ifakat abimle bende seninle evlendim. Sonra abimin öldüğü o gece ne olduysa o gece oldu. Sonra zaten evin tüm yönetimi ifakata geçti, bende babamdan ne zaman azar işitmeye kalksam veya başka bir şey olsa ifakat gelip bana destek olurdu. Böyle böyle hem birbirimizi toparlardık hemde abimin acısını unuttuk. Ben hiç bi zaman ifakate aşık değildim. Şimdi diyeceksin ki neden bana gelmedin de ona gittin. Çünkü sen zaten o zamanlar iyi değildin bunu sende biliyorsun o yüzden hep ifakat toparladı beni, onun bu zamana kadar yanında olmamın bi sebebi de evde sözu geçtiği içindi, ee bi de alışkanlıkta olmuştu. Ama benim aklım başıma geldi geç oldu belki ama geldi. Yalvarırım sana affet beni nolur

Gülgün'ün gözleri dolu doluydu, bunları sevdiği adamdan duymak üzmüştü onu. Kafasını kaldırıp orhanla göz göze geldiğinde adamın pişman olduğunu görebiliyordu.

Gülgün; Aşık mısın ona?

Orhan; Hayır

Gülgün; O zaman niye orhan niye!

Orhan; Özür dilerim çok özür dilerim affet lütfen

Gülgün; Ah orhan, zor olucak biliyorsun dimi çok uğraşman gerekecek.

Orhan; Biliyorum ama sen yeter ki yanımda ol ben gerekirse bi ömür uğraşırım sana kendimi affettirmek için

Gözyaşlarını siler gülgün ve ayaklanıp işine kaldığı yerden devam eder.

Akşam herkesle vedalaştıktan sonra da yola çıktılar. Yaklaşık 4 saatin sonunda kalacakları yere geldiler.

Orhan; Gülgün uyan gülgün

Gülgün; Hıh. Geldik mi?

Orhan; Evet hadi in