İlk Ve Son Aşkım

18.Bölüm

Şimdi hep birlikte salonda oturuyorlardı, elisa doğunca Ferit ve Fuat çocukluk hallerini merak ettigini için annelerinden anlatmalarini istemişti.

Gülgün; O zaman ben fuat'ın bebekliğinden başlayayım

- Flashback 1999-

Gülgün kucağında fuatla odayı dört dönmüştu, ne yaptıysa susturamamisti fuat'ı. Onunla beraber gülgün'de ağlamaya başladı. İçeriye fazilet hanım girdi.

Fazilet; Kızım ne oluyor

Gülgün; Anne, susmuyor ne yaptıysam başaramadım.

Fazilet; Ver bakayım sen bir fuat'i bana.

Fazilet fuat'ı omzuna yatırır ve sırtını ovalamaya başlar, bir süre sonra fuat susmuştu.

Fazilet; Gaz sancısı varmış küçük bey'in o yüzden bu kadar ağlıyormuş

Gülgün; Ama bende sırtını okşamıştım.

Gülgün gidip odada ki koltuğa oturur ve ağlamaya başlar. Fazilet ise fuat'ı beşiğe koyup gülgün'ün yanına gitti.

Fazilet; Güzel kızım ağlama lütfen

Gülgün; Anne, ben kötü bir anneyim baksana daha evladımın neyi olduğunu bile bilmiyorum

Fazilet; Sakın, sakın suçlama kendini. Sen benim görüp görebileceğim en iyi annesin, henüz daha neyi olduğunu bilmiyorsun ama zamanla öğreneceksin. Bende senin gibiydim zamanla öğrendim,  hadi sil şimdi şu göz yaşlarını.

Gülgün; İyi ki varsın Anne, iyi ki

Fazilet; Sende iyi ki varsın güzel kızım.

Sarılırlar.

- Flashback Son -

Gülgün; Annem sağolsun hep yardım ederdi bana. Keşke ferit'in doğumunda da yanımda olabilseydi.

Ferit; Anne ben peki nasıl bir çocuktum.

Gülgün; Abine göre bir hayli yaramazdın.

Gülerler.

Fuat; Anne ya sen nasıl unutmuyorsun bunları

Gülgün; İnsan evlatlarıyla ilgili şeyleri unutabilir mi hiç. Mesela ferit'in 5. ci yaş doğum günüydü. Pıtı pıtı koşarak yanıma geldi ve bana bugün ben doğdum anniş dedi. O kadar tatlıydı ki onun o haline gülmeden edememiştim.

Orhan; Devamını ben anlatayım canım, sonra ferit gidip herkesin tek tek elini öpmüştü ve hediyem nerde diye ortalıkta gezinmeye başlamıştı. O kadar çok seviyordu ki hediyeleri akşamı bekleyemezdi illa hemen alacaktı, ben ve gülgün'de ona 5. ci yaş günü hediyesi olarak çok istediği bir oyuncak vardı onu almıştık, tabi onu alacağınızı hiç düşünmemişti sonra bir anda koşarak yanımıza gelip sarıldı bize.

Ferit; Ben bu hallerimi neden hatırlamıyorum peki.

Gülgün; Çok küçüktün oğlum nasıl hatırlayacaksın ki.

Seyran; Ayy feritin o hallerini tahmin edebiliyorum. Demek sen bu yüzden bu kadar çok seviyorsun hediyeleri.

Gülgün tam konuşacağı sırada elisa ağlamaya başlar, koşarak yanına gider ve beşiğin içindeki kızını kucağına alır ve sallamaya başlar.