7.Bölüm

327 21 35
                                    

- Sabah-

Her zamankinden erken uyanmıştı gülgün. Hava'nın güzel olduğunu görünce yürüyüş yapmak için hazırlandı. Yürürken bi yandan en sevdiği şarkısını söyluyordu.

Hiç gerek yok daha fazlasına
Zamanı tutmaya, fezaya uçmaya
Geride kaldılar (Geride kaldılar)
Geride kaldı o günler
Sen varken taptığım kasvetli şehirler

Başka bi' evrende, en güzel hâlinle
Sen hayata karış, ben daha da biteceğim.

Yorulduğunu hissettiğinde elini karnına koyup gülümsemişti şimdiden yorulmaya başladıysa 9 ay sonrasını düşünemiyordu. Çocuklar ve orhan uyanmadan hemen eve dönüp kahvaltıyı hazırlamaya başladı.

Seyran; Günaydın Gülgün anne

Gülgün; Aaa günaydın kızım, erkencisin

Seyran; Evet pek uyku tutmadı. Yardım edilecek bir şey var mı?

Gülgün; Aslında var, ben şu yumurtalara dokunamıyorum midem bulanıyor sen kırabilir misin onları

Seyran; Tabi ki iyisin ama dimi bir şeyin yok

Gülgün; İyiyim iyiyim sadece midemi üşüttüm biraz o yüzden

Seyran ve Gülgün kahvaltıları hazırlarken Asuman da gelip katılmıştı onlara el birliğiyle kurdular sofrayı.

Ferit; Ellerinize sağlık. Anne sana bi canlılık gelmiş sanki böyle ışıl ışıl parlıyorsun.

Gülgün; Sağ ol oğlum. Sen bence öyle görmek istediğindendir yoksa bende bi farklılık yok.

Kadınlar galeri için bir kaç eşya almak için evden çıkarken erkeklerde eşlerine süpriz yapmak için ayrılmışlardı.

Kadınlar iş yerine yakın bi avm gelmişlerdi gülgün işlerini hallettikten sonra ufak bi işi olduğunu hemen geleceğini söyleyip Seyran ve Asuman'ın yanından ayrılmıştı. Gülgün ilk gördüğü bir bebek mağazasına girer. Tek tek reyonları gezerken gözleri dolmuştu, bebeğinin çok küçük olduğunu düşününce içini ufak bir mutluluk kaplamıştı bile, ilk hamileliği olmamasına rağmen yine de çok heyecanlıydı, bir tane beğendiği bebek tulumunu alıp mağazadan çıkmıştı. Tekrar asumanların yanına gitti.

Gülgün; İşiniz bittiyse gidelim mi?

Seyran; Bitti ama benim okula geçmem lazım gülgün anne

Gülgün; Tamam kızım. Asuman sen

Asuman; Aslında biz geliriz yağızla işimiz yok bizim

Gülgün; Güzel o zaman, seyran kızım dikkatli ol tamamiyi dersler

Seyran; Olurum gülgün annecim çok sağol

Asuman ve Gülgün eve geçerken Seyran'da okula geçmişti.

Gülgün; Kahve yapayım içer misin

Asuman; Olur valla anne

Gülgün; Yakışıklı sana da meyve suyu getiriyorum.

Gülgün kahveyi yapıp asuman'ın yanına geçer. Sohbet ederken gülgün'ün bi an midesi bulanır ve lavaboya koşup kusar, Asuman da peşinden gider.

İlk Ve Son Aşkım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin