Sa mga unang yugto ng buhay ko bilang isang mag-aaral, palaging ipinapaintindi sa akin na ang kolehiyo ay isang lugar kung saan maaaring maging isang 'katamtaman' na estudyante. Ito yung klase ng 'katamtaman' na hindi mo kailangang magtakot at magduda. Hindi ito yung tipong 'katamtamaan' na makakaapekto sa iyong pagkatao o sa iyong sarili.
Sa kolehiyo, napagtanto ko na ang pagiging 'katamtaman' ay hindi nangangahulugan ng kahinaan o kakulangan. Ito ay hindi batayan ng iyong talino, kakayahan, o kahalagahan bilang isang tao. Sa katunayan, ito ay isang pagkakataon para tanggapin ang iyong sarili, ang iyong mga kahinaan at kalakasan, at ang iyong natatanging kakayahan na mag-ambag sa mundo.
Ang pagiging 'katamtaman' ay hindi nangangahulugan na ikaw ay hindi espesyal o mahalaga. Sa halip, ito ay pagkilala na tayong lahat ay may kanya-kanyang papel na ginagampanan, may kanya-kanyang talento at kakayahan, at may kanya-kanyang kontribusyon sa mundo.
Sa huli, ang pagiging 'katamtaman' ay hindi isang hadlang, kundi isang hamon na nagbibigay-daan para sa personal na paglago at pag-unlad. Ito ang nagtuturo sa atin na tanggapin at mahalin ang ating mga sarili, at patuloy na mag-ambag sa mundo sa abot ng ating makakaya.
BINABASA MO ANG
Xtras
DiversosIn this context, I present to you "Xtras," an enthralling compilation of my literary endeavors. Through poems, short stories, and more, this anthology encapsulates my relentless pursuit of my artistic expression. These is my compiled work that does...
