1.Bölüm

1.7K 32 27
                                    

Eun byul
Annem"Eun byul kızım kahvaltın hazır "diye beni çağırıyordu.Neden okula erkenden gidiyoruz ki diye düşündüm ahh okul gerçekten sıkıcı.Birden bugün okul gezisinin olduğunu hatirladim hemen yataktan kalkıp üstümü degistirdim.Annem odama geldi ve "valizini hazırladın mı?"diye sordu.Bende"evet anne herseyimi aldım ben hazırım artik çıkalım mı?"dedim annem "ayakkabılarını giy ben arabaya valizini koyayım sonra gidelim tamam mı?"diyip dışarı cıktı.
Bende ayakkabılarımı giyinip arabaya bindim.

Yarım saat sonra okula geldik valizimi alıp annemle vedalaştım.Arkadaşlarım beni okulun bahçesinde bekliyordu onların yanina gidip selam verdim hepimizde çok heyecanlıydık.Öğretmen gelip duyuru yaptı ve otobüslere binmeye başladık.shin yoong ve ben beraber shi jin ise yan koltuğa oturdu.

Oturur oturmaz aklıma bugün Han yi an'ın ulusal yüzme yarışı olduğunu hatirladim telefondan yüzme yarışının radyosunu açtım ve beklemeye başladım yüzücüler yerlerini almışlar yarışın başlamasına son 15 saniye kalmıştı çok heyecanlanmıştım han yi an benim 8 yaşından beri en yakin arkadaşımdı ve yarış başlamıştı yi an öndeydi ilk turu bitirmişlerdi yi an bu yarışmayı kazanması için dua ettim ve dinlemeye devam ettim yi an hala öndeydi ve az kalmıştı hadi kazanabilirdi ve evet kazanmıştı çok mutlu olmuştum o sırada shin yoong de bakmak isteyince hemen makyajın olmamış dedim.

Hemen çantasınfan ayna çıkarıp makyajını tazeledi.Shin yoong kendisine çok özen gösteriyordu onun hayali çok ünlü bir oyuncu olmaktı ben ve shi jin de onu sonsuza dek destekliyorduk.Sonunda kasabaya gelmiştik gezimizi burada yapacaktık gerçi benim hayalim new yorka gitmekti ama kasabayla idare edeceğiz aslında o kadarda kotu değildi gezecek çok yer vardı.Öğretmenimiz bizi otele yönlendirdi.Otelin lobisinde bize"çocuklar odalarınıza yerleştikten sonra dışarı çıkabilirsiniz dedi."Hemen kızlarla odalarımıza gittik otel fazlasıyla güzeldi.

Valizimi yerleştirirken telefonuma mesaj geldi "seninle konuşmam lazim dışarıya gel -minam" mesajı okuduktan sonra dışarı çıktım minam beni parkta bekliyordu yanina gittim "beni niye çağırdın, ne istiyorsun"diye sordum minam ayağa kalkıp "neden bana onun adına mesaj atıyorsun ne istiyorsun benden "diye bağırmaya başladı şaşırmıştım banada onun adına mesajlar geliyordu.

Hoon young 1 yıl önce ölmüştü.minam"banada hoon young adına mesajlar geliyor çok korkuyor ve üzülüyorum young benim en iyi arkadaşımdı neden sana onun adına mesajlar atıyım deli miyim ben "diye bağırdım.Minam sinirlenip beni itti ayağım takılıp yere düştüm ve boynum feci şekilde yaralanmıştı ağlamaya başladım.Minam "üzgünüm ben seni itmek istemedim gerçekten özür dilerim Eun byul iyi misin?"dedi.Canım çok acıyordu ayağa kalktım ve birşey demeden gittim.Biraz sahile dolaşmaya gittim aklıma sürekli hoon young adına gelen mesajlar ve ölümü geldi.onu ölü olarak ilk ben bulmuştum ve bu gerçekten çok korkunçtu.

Ağlamaya başladım.Birden arkamdan birinin geldiğini hissettim ve arkama döndüm bu Yi an dı.Han yi an beni ağlarken gördüğü için hemen"sen iyimisin "diye sordu.Hiçbirşey demedim yürümeye devam ettim.kolumdan tutup geri çekti tekrar "iyi misin"diye sordu gerçekten bu aralar beni çok sıkıyordu.

Canım sıkkın olduğu için birden ben" Han yi an beni çok sıkıyorsun sürekli aynı şeyleri söyleyip duruyorsun ,bak ben artik eski Eun byul değilim ikimizde büyüdük ve değistik lütfen şuan beni rahat bırak tamam mi?" dedim ve biraz pişman oldum.Onu üzecek birşey söylemek ve onu üzmek istemem.yi an "evet ikimizde değiştik doğru söylüyorsun ama halâ arkadaşız"dedi ve boynuma bakmaya başladı boynumdaki yarayı görmüş olmalıydı yarayı saklamaya çalıştım ama artik çok geçti çoktan görmüştü"boynuna ne oldu kim yaptı eğer kötü birşey olduysa bana anlatabilirsin"dedi bende "senin yardımına ihtiyacım yok benim tamam mı sorunum varsa kendim halledebilirim 6 yaşında bir çocuk değilim ben "diye bağırdım.

Yi an "tamam bundan sonra seninle ilgilenmiyorum anladın mı "diye bağırdı.Üzülmüştüm ve kızgındım "tamam "demekle yetinmiştim.Birşey demeden oradan uzaklaştım aslında yi an benim hem ilk arkadaşım hemde ilk aşkımdı.Bugün birini gördüm benim için özel biri canımdan biri ikizimi ismi Go Eun bi idi.Beş kız onu köşeye sıkıştırmış zorbalık yapıyorlardı.Onu öyle görünce yanina gitmek istedim ama yapamadım.Çok zor günler geçirmiş olmalıydı.Çok üzülmüştüm.

Otele geri döndüm ve ikizimi düşünmeye başladım.Keske anneme söyleseydim bir ikizim olduğunu niye söylemedim ki Ahh aptal ben benim yüzünden kardeşim neler yaşamıştır kim bilir.Saat 8 olmuştu kızlara ben dışarı çıkıyorum az sonra dönerim dedikten sonra dışarı çıktım.Sokakta gezinirken ikizimi gördüm köprüde öylece duruyordu be yapıyordu böyle yoksa...yoksa intihar mi edecekti!Onu izlemeye başladım hâla köprüde öylece duruyordu ve birden köprüden atladı öylece kalakaldım hemen ardından bende atladım onun ölmesine izin veremezdim.

Elini tuttum ve yukarı doğru yüzmeye başladım.Kıyıya ulaştıktan sonra ağlamaya başladım neden intihar ettin diye bağırmaya başladım .Hemen ambullansı aradım hastaneye geldik yoğun bakıma aldılar.1 saat bekledikten sonra yanina gittim yanindaki hemşirelerden duydum hafızasını kaybetmişti.Hmm... bu bir fırsattı çok zor günler geçirmişti benim hayatımı yaşamalıydı.Belki bu benim suclulugumu dindirebilirdi.İkizim güzel bir hayatı yaşamayı hak ediyordu.Bundan sonra ikizim benim hayatımı yaşayacaktı.

Arkadaşlar ilk hikayem kötü olduysa üzgünüm biraz acemiyim.Devamı gelecek ve bu hikaye bir diziden alınma teşekkürler

-Goo Eun byul

School 2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin