Medyada kwang ve Eun bi(byul) var
Gözümü açtığımda hastanede olduğumu anladım.Başımda ise tanımadığım bir kadın vardı."Uyandin mı "dedi.Kim acaba diye düşünmeye başlamışken"ben senin annenim adında go eun byul dedi"bana nolmuştu kimseyi hatırlamıyordum adımı bile bilmiyordum.Ama şuan annemi ve adımı biliyordum."anne"dedim."Hafızanı kaybetmişsin kızım,bugün taburcu olacaksın"dedi ve beni yalnız bıraktı.Benimde canım sıkılmasın diye kitap okumaya başladım.Kitap okurken camda bir çocuk gördüm.
Delimi bu ölebilir diye düşündüm."Selam go eun byul"dedi.Adımı nerden biliyordu.Birden aşağı doğru hızla inmeye başladı şaşırdım öldümü diye baktım ölmemişti.Beni korkutmuştu.Derken karnım acıktı odadan çıktım ve hastanenin kantinine gittim içecek birşeyler aldım.O anda karşıma bir erkek çıktı.Bana bi anda sarıldı."ne yapıyorsun"diye ittirdim.Sapık olabilirmiydi acaba,olabilirdi.Onu umursamayıp asansöre bindim oda benimle birlikte bindi."Sende kimsin neden beni takip ediyorsun"dedim."ne bu kadarida fazla ama"diye başımı oksadi."Sapık!!"diye bağırdım.Kimdi bu ne istiyordu benden."Gerçekten beni hatırlamıyor musun ben han yi an senin 6 yaşından beri arkadasinim"dedi.Ahh benim arkadaşımmış "şey ben hafızamı kaybettim bu yüzden kimseyi hatırlamıyorum adımı bile hatırlayamadım"dedim.yi an "ne nasıl oldu.1 haftadır ortalarda yoktun.
"Boynundaki yarada geçmiş"dedi.yaramı ne oldu da boynumu yaraladım ki."neyse önemli olan senin iyi olman sen yeterki iyi ol"dedi.Daha sonra "ben gidiyorum,hafızan gelince bana haber ver"dedi.Tamam anlamında başımı salladım.5 dakika sonra annem geldi ve eve gidebilecegimi söyledi.
Sonunda bu sıkıcı hastaneden kurtulmuştum.2 saat sonra
Eve gelmiştik çok güzel iki katli bir evdi.Evi incelerken annem"Eun byul odan yukarda sağdan 2.oda"dedi.Bende"saol anneciğim"dedim ve odama çıktım.Odam hem güzel hemde genişti.Odamı incelerken çalışma masasına oturdum.Çok güzel kitaplar vardı çokda duzenliydi.Çekmeceleri karıştırırken bir kutu buldum.Kutuyu açtım ve içinde neler var diye baktım,içinde resimler ve bir iki mektup vardı.Saatin 22:55 olduğunu gördüm.Uykum da çok gelmişti.Bugün niyeyse annemin yanında yatmak istedim.Odamdan çıkarak annemin odasına doğru yürüdüm,kapıyı çalıp "girebilir miyim"dedim.Annemde"girebilirsin kızım"dedi.Hemen yastığımla birlikte annemin yanına yattım.Annem"normalde yanıma hiç yatmazdın"dedi."Öylemi"diye cevap verdim.Annemle sohbet ederken uyuya kalmışım.
1gün sonra
Saat 5 de kalktım.Geç yatmama rağmen erkenden kalkmıştım okula 2 saat vardı.Üstümü giyinip evden çıktım,çıkarken yanıma bisikletimi de aldım ve yürümeye başladım.Yi anı gördüm oda sabah egzersizine çıkmış olmalıydı."günaydın,normalde geç kalkardın bugün erkenden kalkmışsın","evet 2 gündür hep saat 5 de kalkıyorum,alışkanlık herhalde"dedim."hımm sen normalde hep geç kalkardın da,neyse beraber yürüyelim mi?","olur"diye cevap verdim.
Beraber eve geri döndük."Okulda görüşürüz"dedim ve eve girdim.Okulun başlamasına 1 saat 25 dakika vardı.Hazırlanmam zaten 25 dakikamı aldı.Evden çıkıp otobüs durağına doğru gittim.Okula geldim ama sınıfım nerede bilmiyordum.2 kız yanıma gelip selam verdiler.Bende onlara selam verdim.Biri"duyduğuma gore hafızanı kaybetmişsin,ben Shi Jin seninle geçen seneden beri arkadaşız"dedi.Diğeri de"bende Song Joo,bizde geçen seneden beri arkadaşız,bundan sonra bizimle takılacaksın tamam mi"dedi.Bende "tamam"diye gülümsedim.
İnsanın yanında arkadaşlarının olması çok güzel.Sınıfa girdiğimizde herkesin gözü üstümdeydi.Herkes bana nerelerdeydin diye sorular soruyorlardı.Arkadaşlarıma hafızamı kaybettiğimi söyledim.Hepsi bu duruma hem üzülmüş hemde şaşırmışlardı.2 hafta önce gezide kaybolduğumu söylediler.Herkes beni aramış bulamamışlar.Onları endişelendirdigim için özür diledim.Dersin başlamasına az kalmıştı.Zilin çalmasıyla öğretmen derse girdi.
Ders başlayalı 7 dakika olmuştu.O sırada sınıfa biri girdi.Bu hastanede gördüğüm o deli çocuktu.Ayni sınıfta olduğumuza göre daha önce onu tanıyor olmalıydım.Tenefüs zili çaldığında kızlarla kantine gittik.O sırada yine o çocuğu gördüm.Kızlara ben hemen geliyorum deyip o çocuğun yanına gittim."selam ,daha önceden arkadaşmıyız"diye sordum.İlk önce biraz şaşkın baktı daha sonrada gülmeye başladı."arkadaş mı,sen benden nefret edersin"dedi.Ben"bunu bilmiyordum,yeni bir başlangıç yapmaya ne dersin"diye sordum."adın ne?"dedim."Adım tae kwang,ama yeni bir başlangıcı unut gitsin"diyip gitti.Ne kadar kaba biriydi.tae kwang ile iyi geçinmek için çabalayacaktım.Kimseyle aram kötü olsun istemiyorum.
Evett birr bölümün daha sonuna geldik.Fighting!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
School 2015
Teen FictionYetim ve öksüz iki kardeş.İkiz.Bu hayatta tutunacaklari sadece birbirleri var. Ayrılıncaya dek.Eun byul be Eun bi nin zorlu birazda karışık hayatı. Korean series