Our Perfect Relationship

1

Nasz dom we Francji był niesamowity. Willa powinna być lepszym określeniem. Wszystko wyglądało tu jak z filmu.

Nasze mieszkanie było zaopatrzone w duży ogród, drogie meble i zapewne równie drogie akcesoria. Odebrało mi mowę. Razem z Minho powoli zaczęliśmy przyzwyczajać się do naszego nowego domu. Na parterze znajdowała się kuchnia, jedna z łazienek oraz salon, z którego można było dostać się na ogród. Natomiast na pierwszym piętrze była nasza sypialnia, kolejna łazienka. Znajdował się tam również całkowicie pusty pokój, który pewnie przeznaczymy na różne graty. Sama lokalizacja naszego domu była bardzo dobra. Mieszkaliśmy na przedmieściu więc mogliśmy być pewni co do chociaż trochę większej prywatności.

Niemalże od razu zaczęliśmy się rozpakowywać. Mieliśmy ze sobą dość sporo rzeczy. Minho czuł sentyment do wielu drobiazgów więc je również ze sobą zabraliśmy. Około pięć walizek musiało zostać opróżnionych. Ja zajmowałem się dwoma a Lee uparł się, że weźmie się za resztę. Czasami miałem wrażenie, że przepracowuje się tylko po to żebym miał chociaż odrobinkę lżej. Było mi go naprawdę żal bo zdarzało się, że po pracy wracał zmęczony, blady, przygnębiony a i tak udawał szczęśliwego żebym się o niego nie martwił.

Minęły około dwie godziny a ja skończyłem rozpakowywanie dwóch przeznaczonych mi walizek. Jako, że znajdowałem się na piętrze, zszedłem zobaczyć jak ma się mój chłopak. Już na schodach zauważyłem, że dalej męczy się z ostatnią walizką. Nie było by mi go tak szkoda gdyby nie to, że cały czas opierał się o ścianę będąc całkowicie bladym.

- Hyung , wszystko w porządku ? - zapytałem i podszedłem do niego bliżej.

- Hm ? Tak, nie martw się - złożył na moim czole mały pocałunek.

- Będę, odpocznij Minho. Jesteś cały blady i widzę, że ledwo co utrzymujesz równowagę- na moje słowa starszy spojrzał na podłogę- Zrobię to za ciebie a ty idź się połóż.

- Na pewno ? - przytaknąłem - Dziękuje, Sungie.

Lee udał się do sypialni gdzie kazałem mu się zdrzemnąć. Ja w tym czasie rozpakowywałem już ostatnią walizkę, która była wypełniona różnymi drobiazgami. W pewnym momencie natknąłem się na nasze wywołane zdjęcia. Były one oprawione w różne urocze ramki. Dekorowaliśmy je na jednej z naszych ostatnich randek w Korei. Uśmiechnąłem się szeroko i razem ze zdjęciami w ręku, udałem się do salonu. Na jednej z komód postawiłem trzy nasze zdjęcia a obok nich świeczki, które zakupiliśmy na lotnisku. Moja miłość do tego mężczyzny nie miała granic.

Skończyłem rozpakowywać ostatnią walizkę około po pół godzinie. Również byłem odrobinę zmęczony więc poszedłem zobaczyć jak ma się Minho. Spał. Wyglądał prze uroczo. Pod jedną ze swoich rąk miał pluszowego kotka a drugą miał nad swoją głową. Moje serce topiło się na ten widok. Ostrożnie położyłem się koło niego i delikatnie się w niego wtuliłem. Śpij dobrze Minho Hyung.

🎀

Obudziliśmy się około 11 w nocy. Nie byliśmy jeszcze przyzwyczajeni do strefy czasowej. Nie chciało nam się dalej spać. Stwierdziliśmy, że zabawnie będzie zrobić sobie nocy maraton filmowy.

Na łóżko rzuciliśmy przekąski, które zostały z lotu oraz laptop. Zapaliliśmy świeczki i wpełzaliśmy się pod kołdrę. Wtuliłem się w starszego kiedy on wybierał film. Ostatecznie zdecydowaliśmy się na naszą ulubioną komedię.

Noc minęła nam szybko. Robiliśmy też inne rzeczy poza oglądaniem. Uznaliśmy, że fajnie by było coś upiec ale zapomnieliśmy, że nie mamy nic w lodówce. Zdecydowaliśmy się więc na spacer do najbliższego sklepu. Niestety nie po składniki a po piwo. Najbliższy monopolowy był dwa kilometry od naszego domu ale nie przejęło nas to.

Ze względu na naszą energię udało nam się załatwić to w 40 minut. Po powrocie do domu od razu zabraliśmy się za picie piwa. Oczywiście będąc pijanym skończyło się na tym samym co zawsze.

________________________________
Nie chce mi się pisać smuta

Pierwszy rozdział taki ubogi ale to dopiero początek , wszystko się jeszcze rozkręci  😉