Taehyung, Jeon'u okula bıraktı ve motoru park etmek için başka bir yöne sürdü. Jeongguk ise okulun ortasında tek başına kaldığında garip hissetti ve koşarak sınıfına çıktı. Okulun birkaç popüler kızının onun etrafını sarmasıyla durdu. Kafasını kaldırıp onlara baktı.
"Sana ne lazım?" Jeon ağız şapırtısına dayanamayan biriydi ve o sakızı alıp kızın saçlarına yapıştırası gelmişti.
"Ahah, küçük velet komik olduğunu sanıyor." Saçlarını açmaya çalışırken yakan ve yıpranmış saçlarına maşa yapan diğer kız konuşunca Jeon nefes verdi.
"Derdiniz ne?"
"Tek bir şey merak ediyoruz."
"Sorun ve beni rahat bırakın." Jeon bıkkınlıkla nefes verdi ve konuşmak için ağzını aralayan kıza döndü. Bu kız ilk defa konuşuyordu. Onu yeni fark etmişti. Diğerlerinden farklı duruyordu. Turuncu bakımlı saçları onu diğer varoşlardan farklı kılıyordu.
"Konu Kim Taehyung." Jeon az bir şey anlamıştı gelen soruyu ama sormalarını bekledi. "Motoruna şu zamana kadar ne sevgilisini ne de arkadaşını bindirdi. Sen neyisin ki motoruna binebiliyorsun?"
"Hiç bir şeyiyim." Jeon bu bilgiye şaşırmıştı ancak o binmek için ısrar etmemişti. Ona teklif eden Taehyung'un ta kendisiydi.
Sakızlı kızdan iğrenç bir kahkaha duyuldu. "Ucubeden gelen o saçma cevap. Hiç bir şeyi olmayan birini neden motoruna bindirsin?"
Grubun başı gibi duran ve az konuşan kıza baktı Jeon. "Sen onun exi misin?"
Kızdan bir gülüş geldi. "Ah, hayır. Ben onun kız kardeşiyim."
Jeon şok olmuştu. Kız kardeşi mi? "Kız kardeşi mi?" İçinden geçeni dışına vurmuştu. Şaşkındı çünkü. Kız kardeşi neden abisinin yakınındakine böyle davranırdı ki?
"Evet, kız kardeşiyim. Kim Jennie." Turuncu saçlı kız elini uzattığında Jeon şaşırdı. Sakızlı kız omzuna vuracakken arkadan bir ses geldi.
"O elini çek oradan sürtük." Yanına doğru gelen kızı izledi Jeon. Nereye düşmüştü böyle?
Gelen kızı hatırladı. Aynı derste karşılaşmışlardı ancak hiç konuşma olmamıştı. Şimdi ise neden onu koruduğunu anlamamıştı.
"Ahh, mazlumların koruyucusu Lalisa da gelmiş." İsminin Jennie olduğunu öğrendiği kız sahte cilveyle gelen kıza gülümsedi. Lalisa denen kızda ise hiç mimik yoktu.
"Kendine yeni oyuncak bul Jen."
Jennie dudak büzdü. "Ama Lis~"
Lalisa, Jeon'a döndü. "Gidelim ufaklık."
Jeon ne olduğunu bile anlamamıştı. Tek anladığı bu ikisinin arasında önceden kalan bir şey olduğuydu. Lalisa'yı takip etti. Ondan yayılan ağır alfa feromonları Jeon'u rahatsız etmişti ancak sesini çıkarmadı.
"Hey." Jeon önde yürüyen kıza seslendi. Kafasını yerden kaldırmıştı. "Dursana."
Lalisa nefes vererek durdu. "Evet?"
"Sen kimsin?"
"Evet, rica ederim Jeongguk."
"Soruma cevap vermedin."
"Teşekkür etmeni tercih ederdim."
"Şimdi iki sorum var ama. Sen kimsin ve adımı nereden biliyorsun?"
"Defol Jeon." Lalisa çocuğun sorularından sıkılmıştı. O yüzden önde yürümeye çalışsa bile Jeon pes etmemişti. Kızın koşarak önüne geçmiş ve durmasını sağlamıştı.
"Önce sorularıma cevap ver."
"Kurtuluş yolum yok, değil mi?"
"Üzgünüm, başka yolu yok."
"Ahh, pekala." Lalisa adım attı ancak Jeon ayağına bastı. Canı acıyan kız derin nefes verdi ve bakışlarını çocuğun bakışlarıyla birleştirdi. "Sigara içerken cevaplayacağım. Aptal Omega."
"Hmm, peki. Bana uyar." Ayağını kızın ayağından çekti ve bahçeye doğru yürüdü.
"Taehyung bulacağın Omegayı sikeyim." Lalisa çocuğun arkasından bakmış ve ona yetişip onunla bahçeye çıktı.
Jeon bir duvara oturmuş ayaklarını sallarken Lalisa ise yanında oturmuş sigarasını içiyordu. Jeon iyice sıkılmıştı.
"Anlatacak mısın artık?"
Lalisa dumanı havaya bıraktı ve çocuğa bakmadan konuştu. "Taehyung'un arkadaşı, Jennie'nin exiyim. Lalisa diyebilirsin, Lisa'yı yakınlarım kullanır. Seni onlardan almamın sebebi ise bende kalsın."
"Sende kalmasını tercih etsem sormazdım, değil mi?"
"İsmini derste öğrenmiştim. Taehyung'la tanıştığınızda da senin farklı olduğunu düşündüm. Özellikle motor olayında. Kurtarmamın sebebi sen değilsin yani. Taehyung için özel olabileceğini düşündüğümden yaptım."
"Boşa yapmışsın o zaman." Jeon kafasını karşısına çevirdi ve geçen arabaları izledi.
"Ne demek o?" Lalisa şaşırmış şekilde çocuğa baktı.
Jeon gülümseyerek ona baktı. "Hiç tanımadığım birinin özeli olacak değilim. Ben onun hiç bir şeyiyim." Jeon yavaşça ayağa kalktı. "Yine de teşekkürler. Yaptığını unutmayacağım." Jeon gülümsedi ve içeri doğru ilerledi. Kısa süre sonra ise gözden kayboldu.
Lalisa arkasından bakarken nefes verdi. "Aptal derken yanılmıyordum. Bu çocuk gerçekten aptal." Lalisa önüne döndü ve biten sigarasını söndürdü. "Omegaların ruh eşlerini hissedememesi ne de üzücü."
Kendi kendine gülümsedi. "Düşünsene ruh eşinle tanışıyorsun ama hiç bir şeyi olduğunu iddia ediyorsun."
...
Bölümsüz bırakmayayııım dediiiimmm.
Nasıl gidiyor yaaaa??!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
