Kollarını havaya kaldırıp sırtını esnetirken Minho hiç rahat hissetmiyordu.
Saatlerdir çalışıyordu, bir de yetmezmiş gibi şerefsiz patronu ona iş kitlemişti.
Yaptığı işi kaydedip ayağa kalktı ve günün son kahvesini de alıp ofisinden çıktı, arabasını eşine bıraktığı için o gün yürümeliydi.
İş yerinden çıkmadan önce çok sevgili patronuna haber vermiş, daha sonra sakin adımlarla yürümeye başlamıştı.
Evine yürüyerek gitmesi yaklaşık on beş dakikaydı fakat bu Minho uzun bir yolu seçtiği içindi, kısa yolu kullansa beş dakika kadardı.
Fakat kısa yol o ıssız, tek bir ışığın bile olmadığı sokaktı ve o kadar gericiydi ki Minho oraya bakamıyordu bile.
O gün yine öbür sokaktan yürüyerek gitti eve, güvenli fakat uzun yolu kullandı.
Sonraki gün de öyle, ve sonraki gün de...
Fakat bir gün, işten pek de geç sayılmayacak bir saatte çıktı ve öbür sokağı kullanmak için yeterli gücü olduğunu fark edip oradan yürümeye başladı.
"Pekala Minho, sadece bir yol. Korkmana gerek yok." etrafı dikkatlice inceleyerek, tetikte bir ifadeyle çevresini izleyerek evine ulaşmayı başarmıştı.
Bu Minho'nun orayı ara sıra kullanmasıyla devam etmişti, Minho sık sık o yolu kullanmaya başlamış ve karanlık diye korktuğu sokak artık normal gelmeye başlamıştı.
Yine böyle bir gündü, işten geç sayılabilecek bir saatte çıkmıştı ve hala bu konuda hafif gergin hissediyor olsa da o yolu kullanmıştı.
Yine etraftaki evleri izleyerek ilerlediği yolda evlerin birinde, sessizce pencere pervazına yaslanmış bir halde üzgün bakışlarla dışarıyı izleyen bir çocuk gördü, ve durup oraya baktı.
Kısa bir an sonra göz göze geldiklerinde ve çocuk başını hafifçe kaldırıp kendisine baktığında Minho onun on yedi yaşlarında olabileceğini düşündü, dolgun yanakları hafif ıslaktı ve dışarı sarkıttığı kolları yara izleriyle kaplıydı.
Merakla çocuğu incelediği sırada çocuk ona genişte gülümseyince istemsizce gülümseyip ona el salladı, çocuk da aynı şekilde el sallayarak karşılık verdi.
O gün kendisine gülümseyen çocuk Minho'yu hayatı boyunca hiç yalnız bırakmayacaktı, fakat tabii Minho o an bunu bilmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Horror Scene \ Minsung
FanfictionMinho o gün eve dönerken hiç kullanmadığı bir yoldan geçmek zorundaydı, ve Jisung ile orada karşılaşmışlardı. Jisung bir evin penceresinden dışarıyı izliyordu ve Minho onu orada gördüğü anda o sokaktan her gece geçeceğini, her gece o çocuğu görmek i...
