Bezsilna

3 0 0
                                    

Zgniatają mnie ciężkim spojrzeniem,
Ostrym językiem zadają cios,
Nabojem wzgardy chcą odebrać mi życie,
A ja próbuję odnaleźć swój głos.

To już nie mój świat,
To nie moje miejsce
Jak mam być jedną z was,
Skoro na społeczeństwa marginesie jestem?

A może...
Może tak przestać wszystko czuć?
Sprawić, by ciało przeszyła pustka
Sprawić, by cierpienie duszy ukrócić
By w umyśle panowała cisza głucha.

Czas przestać śnić o lepszym świecie
Czas przestać marzyć o kolejnym lepszym dniu
Czas przestać żywić nadzieję na wspaniałe życie
Kiedy wszyscy nienawidzą mnie tu.

A więc to już koniec tej historii
Bezsensownie zwanej życiem
Życie marne jest
Życie nad marnościami unosi się*.



▫️▫️▫️

Data publikacji: 2 października 2023

Notka autorki: *Inspiracja zaczerpnięta z Księgi Koheleta. Wzięła się ona stąd, że ostatnio tą księgę omawialiśmy na polskim.

Cóż... nie ukrywam również, że to jeden z moich ulubionych wierszy napisanych przeze mnie.

Miniaturka:

Miniaturka:

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Skarbnica wierszy Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz