Cehennem Ruhları 16+

Ben yanmaya hazırım Bölüm 16

Titreyerek bakıyordum etrafa. Notlar beni korkutuyordu. Notlardanmı yoksa Mertdenmi korkuyordum? Gece bana fısıldadı
-Korkma. Mert bir şey yaparsa müdahele edeceğim.
-Hayır. Yapma bu bizim kan davamız. Mertle Nick sohbet ediyordu. Mert kinayeli şekilde gülüyordu. Nick şaka olarak bana baktı içmişti.
-Alisa ben seni her şekilde kabul ederim. Mert anlamadan bana baktı. Ben ayağa kalkıb iyi geceler diyip eve giderken diz çökerek seni seviyorum dedi Nick. Mertse sinirden gözleri kıpkırmızıydı. Mert eline bıçağı alarak Nickin boğazına yapıştı. Korkumdan baka kalmıştım. Mertin sadece kolundan tutub sessizce yapma dedim. Mert kolumu sıkarak beni diğer tarafa götürdü adamlarına işaret etdi. Kolumu çektim ve karnımı tutdum sancılanıyordum. Merte bakarak
-Sen benim hayatımı mahv ediyorsun. Mert boşanmak istedin boşandık. İhanet etdin
-Etmedim mecburdum diye bağırdı. Korkumdan titriyordum.
-Sen her zaman mecbursun zaten bir bana danışmadın hiç birşeyi.
-Nickle aranda ne var? Sözler sinirimi bozdu. Gözlerim doldu.
-Sen bana güvenmiyormusun?
-Bu güven meselesi değil. Tokat atdım ittirdim.
-Ben senmiyim? Ben senmiyim acaba. Ben ona abi gözüyle baktım o bakmadı ben napa bilirim acaba? Ağlayarak bağırdım. Karnımdaki sancı dahada artdı. Karnımı sıktım lavaboya koştum. Mert arkamdan geldi.
-Alisa sende birşeyler var. Noldu sana söyle. Nasıl söyleyeyimki 1 haftadır senden gizlediğimi? Nasıl derdim bunu? Geceyi çağırdım eve gitdik. Aradan 1 ay geçti. Karnım bir az büyümüşdü. Dışarı çıkmadım. Mertle buluşmadım aramasına rağmen. Ama bir gün engeli kaldırdım. Mesajda yüz yüze buluşalım nolur. Yanıt olarak nerde yazdım. Cevabı deniz kenarı oldu. Aşağı inib taksiye bindim dediği yere gitdim. Mert yüzü dönük şekilde konuşmaya başladı.
-Haklısın senden sakladım çoğu şeyi. Ama sana zarar gelmesin diye. Sana zarar vericeklerdi burnunu çekti devam etdi. Seni öldürüceklerdi boşanmasaydık.
-Bizimle ne alakası varki benimle ne sorunu ola bilir?
-Bilmiyorum ama o kimse artık yok.
-Öldür..
-Mecburdum seni korumalıydım. Ama 1 hafta sonra mesaj geldi kapıma birisi görmüş beni. Seninle tehdit ediyor. Nickdende uzak dur. Seni seviyor olması sinirimi bozuyor.
-Ben sen değilim.
-Bak ben ihanet etmem. Ben seni herşeyden çok seviyorum. Gel nikahımızı kıyalım herşeyi geride bırakalım.
-Mert geride bırakmak için 2 ci hayatımız olmalı. Ben özür dilerim ama yapamam.
-Neden? O kadarmı sevmedin?
-Hayır canımdan çok seviyorum seni. Ama yapamam çok geç.
-Sen ne dediğinin farkındamısın?
-Malesef. İş arıyorum ve hayatlarımıza bakalım bence. Senle ben ateş ve barut gibiyiz. Ben seni yakamam Mert.
-Ben yanmaya razıyım.
-Ben seni yakmaya razı değilim. Ayağa kalkıb giderken bir kart uzatdı.
-Burada işe başla. Çok iyi yer hiç olmazsa iyi olduğunu biliyim bunu bana çok görme.
-Tamam dedim yüzüne dolu gözlerle bakarak. Seninle ölüme uçarak giderim ama bebeğimize yapamam bunu Mert. Özür dilerim sevgilim. Eve gitdim akşamdı. Soğuktan titriyordum ellerim buz kesiyordu. Arkamdan bir araba durdu Mertdi bu.
-Hadi gel. Donmuştum uykum vardı. Arabaya bindim ve kendimi Mertin omzuna dayadım uyudum huzurla. Uykumda sayıklamaya başladım
-Ben yapamam. Gitme gitme. Senden başka kimsem yok. Mert beni bırakma senden gizlediğim için üzgünüm. Mert yüzüme şaşkınlıkla baktı. Bana sarılarak üzerime kendi montunu koydu. Eve ulaşdığımızda Mert kucağına alıp yatırdı beni. Ve giderken
-Gitmek çok zor ama gitmeliyim. Yanağımı öpüb gitdi. Yarın uyanınca aklıma iş geldi. Koşarak hazırlandım ve işe gitdim. Şirkete gitdim kocaman bir şirket önümde belirdi. Şirkete girdiğimde müdür yardımcısı beni odasına götürdü. Ve işlemleri yaptım. Çok garipdi müdürlü görüşmeli değilmiydim ? İşe başladım aradan 4 hafta geçti. Herşey normaldi. İş güç git gel falandı. Mertle bazen buluşup konuşuyorduk. Vicdanım sızlıyordu onun yanında. Kontrollere gidiyordum bebek gayet sağlıklıydı. 2 ay olmuştu. Karnım belli olmasın diye bol elbiseler falan giyiyordum. Şirkete geldim ama müdürü hiç zaman görmedim. Birden biri bana yaklaştı.
-Bu formaları giyinmelisin . Odada değişe bilirsin. Ama karnım belli olucaktı. Mecburdum odada üstümü giyindim. Ve müdür beni çağırıyor diye iş arkadaşımdan mesaj aldım. İlk kez müdürü görücektim. Acaba kadınmıydı? Düşüne düşüne odasına gitdim kapıyı açtım karşımda Merti gördüm. Merte bakarak
-Sen burda napıyorsun?
-Müdürüyüm buranın.
-Ne?
-Duydun müdürüm. Senin karnın neden büyümüş çokmu yiyorsun diyip sırıtdı. Bu gün mesaiye kalıcaksın. Şimdi gidebilirsin. Odadan çıkarken o kadar korkmuştumki her zaman gözüme bakacak benimse vicdanın beni rahatsız edicekti. Ben nasıl saklayacaktım ondan hamileliyimi? İnsanlar dağılıyordu. Gece kendini gösteriyordu. Karnım sancılanıyordu. Bense o kadar yorulmuştumki uyuya kalmıştım masa başında. Ayıldığımda her yer karanlıktı. Işığı bulmak için ayağa kalktım. Ayağım takılıb yere düştüm. Karnımdaki sancı büyüdü ağlamaya başladım. Ayağa kalkıb işığı yaktım ses duydum.
-Kim var orada?
-Benim diye birisi bana baktı. Seni öldürücem kardeşimi öldürdünüz. Bu Nickdi. Korkumdan ölücektim geri çekildim karnım çok acıyordu bağırıyordum resmen.
-Nick uzak dur benden. Sen nasıl bir pislik çıktın?
-Kocanı dinleseydin o benden uzak dur dediğinde kıskançlık anlayacak kadar aptalsın. Doğru diyordu ah aptal kafam. Ve silah sesleri. Bağırdım Mert Nicki vurmuştu ve adamları onun ölüsünü taşıyordu. Korkumdan ellerim buz gibiydi. Beni fark etmediler karanlıktan. Karnımı sıkarak ağladım. Birisi konuştu
-Kim var orada?
-Benim ve Mertin adamı bana yaklaştı ayağa kaldırdı.
Merti aradı Mert 3 dakikaya geldi bana baktı. Karnımdaki acı yükseldi bense ağlayarak karnımı tutyordum. Mert benim karnımı tutmama çok garip bakıyordu. Mert ayaklarıma bakarak
-Kanaman var kan olmuş bacakların. Korkumdan kendimden geçtim son sözüm Merte beni affet sevgilim oldu.
1 saat sonra gözlerimi açınca bağırmaya başladım.
-Bebeğim iyimi? Noldu bana nolursun cevap verin.
-Bebek iyi ama sakin hayat geçirin dedik size. Merti bulun bana nolursun. Mert odadan içeri girdi. Doktor bizi yalnız bıraktı. Mert elimi tutarak gözlerime baktı. Elimi karnıma koydu gözlerime bakarak
- İyimisin?
-İyiyim.
-Neden sakladın benden? Ben bunu hakedecek ne yaptım sevgilim ?
-Mert dedim ağlayarak Mert göz yaşımı sildi. Ve alnımı alnıma koydu.
-Bir daha benden birşey saklama sevgilim. Ben sensiz ne yaparım. Seni kaybetdim sandım korktum. Ağladı bana bakarak. İlk kez bu kadar güçlü birinin benim için ağladığını gördüm.
-Ben özür dilerim. Artık herşey normal güzel olucak sana söz veriyorum. Ben sensiz yapamıyorum. Ben sensiz bir hiç oldum resmen. Sarılarak bana sus işaret etdi ve sarılıb doya doya kokumu içine çekti. Sanki Mert bana karşı güçsüz düşmüşdü. Aşk böyle birşeymiydi? Hayatını alt üst eder ama en güçlü bildiğimiz birini çok zayıf yapa bilirmiydi? Hayatım bitiyordu sanki. Onun gözlerinde ölmek isterdim her zaman onunla olucaktım. Yıkıldım ona karşı. Merte bakarak
-Özür dilerim. Bir daha yapmıyıcam böyle şeyler senden saklamayacağım sevgilim.
-Ben ailemi kaybetdim. Gözümün önünde öldürüldüler. Sana öyle şey yapsalar ben ne yaparım peki ? Nasıl yaşarım?

16 cı bölümde bizde yanmaya hazırmıyız?