Selam ben Friends Love yazarı İrem
Tanıştığımıza memnun oldum.umarim beni iyi ve güzel bir insan olarak tanırsınız veya tanıyın hmm normalde böyle bişi yapmazdım ama bilmiyorum dertleşmek istiyorum yani artık bu yükleri üstümden kaldırmam gerekiyor.Yüklerim bir enkaz gibi ben ise o enkazın altında boğulan bir kişi.Şimdi bana şöyle diyeceksiniz bu yaşta ne derdi ne sıkıntısı ne sorunu aslında haklısınız bu yaşta tek derdim derslerim olmalı değil mi?.Hahaah.
Aslında hayır. Uzun zamandır yaşam ile yaşamamak için tercihler sunuyorum kendime ama bilmiyorum gerçekten kendimden gerçekten tiksiniyorum.herşeyimden yüzüm, saçım,sesim, gözlerim,kilom,boyum herşeyimden nefret ediyorum çünkü sonuçta her ülkede olduğu gibi güzellik algısı bizdede var.
Dün bir konsere gittim diğer insanlara baktım hiç biri benim gibi çirkin değil hepsi gerçekten çok güzel insanlardı onlar fotoğraf çekerken ben yüzümü gizledim bilmiyorum herkesin güzel bir bedeni güzel bir yüzü varken benim sivilceler içinde gezmem ne kadar doğru?
Kendimi sevmiyorum işte:/
Herkes bana kendini sev desede dönün bir bakın ki onlarda benden daha fazla nefret ediyordur..
Konu sadece güzellik değil hem de kişilik özelliklerim mesela çok yerim çok duygusalım çok salağım çok malım çok gerizekalıyım çok aptalım çok kıskancım çok pislik bir insanım bunlar annemin dedikleri ama haklı da çünkü böyle bir kızı kim ister kim böyle çirkin ve sorunlu bir kızı ister?
Ailem boşandı ama bugüne gelene kadar çok şey yaşadım yaşıyorum da.Ama neden yani neden bende mutlu bir ailede yaşayamıyorum neden hergun bugün ne için kavga edicem veya ne için azarlanıcam ya da ne için tehtit edileceğim ya da ne için dayak yiyeceğim bilmiyorum..
Küçük yaşta hastanede büyüyüp çocukluğum alındı ve bunun için çoğu çocuk gibi olamadım bu yüzden çocuk gibiyim işte dün ilk defa konsere gittim ve çok güzeldi herkesten daha heyecanlıydım çünkü ilk defa bir konsere gittim..Yani bence kafaya takıyorum ama sonuçta bende bir insan ve bir gencim bende yaşamak istiyorum o içimdeki çocuk çıksın istiyorum ama dön bak ki o çocuk hiç bir zaman çıkamicak.. Duygularını hep Friends Love 'da yaratıcak çünkü
Friends Love benim hayat hikayem benim geçmişim benim duygularım çoğu şeyler kafada kurma senaryolar olsada bu fice bir amaç için başlamadım sıkıldım ve başladım ama bu kadar beklemiyordum..
İlk destekçilerim sevgilim ve arkadaşım ada 🫶..
Onlar olmasa ne bir evim vardı ne de bir çatım ne bir sevgi ne de bir gözyaşı..
Kavgalı bir evde büyüdüm ben sürekli kavga edilen sürekli gizli işler olan bir evde sürekli acaba ne olucak denen bir evde sanırım onlar kavgasız evimdi onlar benim ailemdi..
Bana baba,anne,abi,abla sevgisi verdiler ama asıl sorun şuydu ben yaşamak istemiyordum aynı onlar gibi çünkü içten içe biliyordum ki onlarda yaşamak istemiyordu..
Biz sadece bir oyunun gösterisiydik kimse sahne arkasına bakamazdı bu yüzden gece 4'e-5'e kadar durmadan ağlayabiliyordum.Ama işte dön bak ki bunu yapmak zorundayız biliyorum sıktım sizi ama ağlamak insanı rahatlatır derler. yalan.. ben ağladıkça
ellerim titriyor,kalbim sıkışıyor, ayaklarım titriyor,her yerim çalışmayı durduruyor bu sadece ağlayınca değil toplum içinde konuşurken de dün konuşma sınavında böyleydim ama daha bir gün önce 5-6 saat ezber yapıp da gitmiştim oraya çok mutlu girmiştim aslında bu da yalan çünkü biliyordum herşeyin duracağını her saniye her dakika beni boğuyordu beni içine alıyordu ta ki ben batana kadar ta ki ben ölene kadar....
Sevgili Yazarınız İrem..
Ben bir oyuncuyum siz sadece sahnedeki beni görüyorsunuz ben ise sadece sahne önünü gösteriyorum..
