GAREZ

🦋-FİNAL-🦋

"Evet," dedim ciddiyetle sorgu odasında ortağımla birlikte Uzay'ı sorgularken. "Uzay Ekici."

"Başak Köroğlu." dedi egoyla arkasına yaslanırken. "Ne bu özgüven? Cidden hapse gireceğimi sanıyor musunuz?" Sinirle derin bir nefes verdim.

"Gireceksin, gireceksiniz." ve sinirle ellerimi masaya vurup yeşil gözlerine baktım. "O cinayetlerin bedelini ödeyeceksiniz!" Alayla başını salladı.

"Hm hm," dedi dalgayla. "Bence de." Mete sinirle yumruğunu sıkarak atıldığında bileğinden tutarak durdurdum onu.

"Sakin ol, sorun yok." Dişini sıktığında Uzay sırıtıyordu.

"Ne o çakma komiser, beni mi dövcen?" Bu sefer Mete'nin yerine ben atlamıştım üzerine, ancak ortağım belimden tutarak beni kaldırmış ve buna engel olmuştu.

"Mete bırak beni!"

"Tutmayın küçük yengeyi, salıverin gitsin!" Bu büyük bir çığlık atmış ve atılmıştım.

"GEBERTİRİM LAN SENİ!" Mete bu sefer beni kenara atmıştı.

"BAŞAK YETER!" Sinirle ona baktığımda bakışlarıyla susmamı söylüyordu.

"OF!" diye bağırdım ve odada duvarın köşesine giderek ortağımı izlemeye başladım.

"Uzay Ekici," dedi ellerini masaya yaslayıp ciddiyetle gözlerine bakarken. "Dolunay Çetesi'nin lideri sen misin?" Başıyla onayladı ortağımı.

"Benim." ve ekledi. "Dolunay Çetesi'nin lideriyim."

"Cinayetleri neden işlediniz?" Eğildi ve ortağımın gözlerine bakarken kendinden emin bir ifadeyle konuştu.

"Ülkedeki 'Adalet'i eleştirmek için." Kaşlarımı çattım ve ona baktım.

"Bu ne demek? Açıkla, açık konuş!" Bana baktı ve inat gözlerle konuştu.

"Buradan sonra sessiz kalma hakkımı kullanıyorum." Sinirle dişimi sıktım.

"Konuş dedim!" diyerek hızla yanına gitmiş ve saçlarından tutarak başını eğerken yeşil gözlerine dikmiştim kahveliklerimi.

"Ne demeye çalışıyorsun?!" Sırıttı bu sefer.

"Bir şey demeye çalışmıyorum, sessiz kalma hakkımı kullanıyorum." Bu sefer kavradığım saçlarından ittirmiştim kafasını.

"Pislik herif."

🦋🦋🦋

"Mert Toprak."

"Ağzımdan tek bir kelime alamazsınız." demesiyle sırıttım ve ortağıma baktım.

"Zeynep için bile mi konuşmazsın?" dedi Mete. Mert'in gözlerine bir an tedirginlik düştü, bizi süzdü ve ardından tekrar aynı noktaya odaklı kalarak buz gibi bir sesle konuştu.

"Her şeyi onun için yapıyorum, beni kardeşimle tehdit etmeniz saçma olurdu." Dudak büktüm.

"Demek kardeşin için başkalarının kardeşlerini öldürüyorsun," dedim. "İyiymiş, peki bizim adaletimizi eleştirirken sizin adaletiniz nerede?" Sustu.

"Sessiz kalma hakkını kullanıyorsun değil mi?" Mete'nin sorusuyla mimik bozmadan ağır ağır başını salladı.

"Evet." dedi buz gibi bir sesle.

"Güzel," diye mırıldandı Mete ve kapıya doğru bağırdı. "Erdem! Alın arkadaşı."

Atakan ve Ekrem'in sorguları da farklı geçmemişti, çete olduklarından dördü birlikte mahkemeye çıkarılacaklardı. İşledikleri suç nedeniyle hemen bir nöbetçi mahkeme kurulmuş ve çete toplanmıştı.